De aanval van Humo op ‘tScheldt met de publicatie van meer dan 100 privé-sms’en en Whatsappen verkregen na een huiszoeking met gewapende agenten blijkt een georkestreerde actie van Regimepers en Roverheid.
We zouden er tot voor een uur geleden zelf mee gelachen hebben, met bovenstaande aanhef van dit artikel.
Maar dat was dan omdat we nog niet wisten dat minister van Media Benjamin Dalle in het parlement begon over te geven op ‘tScheldt.
Tot onze verbazing vertelde Benjamin Dalle, in alle vrijheid en zonder gestoord te worden door enige vorm van Gezond Verstand, dat hij aan de firma Google had gevraagd om ‘tScheldt uit de categorie ‘news’ te halen.
Dat was zijn antwoord op ‘politica’ Meyrem Almaci die ook in het parlement moest overgeven op ‘tScheldt.
Aangezien het Vlaams parlement toch één grote braakpartij is sinds alle parlementsleden Sihame El Kaouakibi in hun midden koesteren als een zeldzame parel vol van schoonheid en integriteit, is er wat ‘tScheldt betreft weinig nieuws onder de zon.
De orkestratie van de krachten boven ‘tScheldt om ‘tScheldt te vernietigen begint echter vervaarlijke vormen aan te nemen. We sommen even op wat we de laatste tijd te verwerken kregen:
- In 2021 vonden drie huiszoekingen plaats. De overheid was op zoek naar de auteur van een artikel over politica Zelfa Madhloum en de cartoonist die een foto van haar bewerkte. Alles gsms en laptops van een medewerker werden in beslag genomen.
- In 2023 belandde het strafdossier bij Humo. Nog voor de geviseerde medewerker voor de rechtbank kwam.
- In 2023 begon Humo een reeks van niet minder dan 4 artikelen over ‘tScheldt waarin ze zonder blikken of blozen alreeds meer dan 100 privé-sms’en en Whatsapps openbaar maakten. Humo verwees niet naar de privé-communicatie, nee ze reproduceerden letterlijk datum, uur én inhoud van de privé-communicatie.
- ‘tScheldt trok naar de rechtbank om het gebruik van de privé-communicatie aan te klagen afkomstig van de huiszoekingen. ‘tScheldt vindt het namelijk niet OK dat een onderzoeksrechter gewapende agenten inschakelt om bij nacht en ontij huizen binnen te vallen, waarna het gevondene met een strik errond belandt bij een concurrent. Dat doet namelijk heel erg NSDAP-aan.
- ‘tScheldt verloor deze week deze rechtszaak. De rechter oordeelde dat de ‘tScheldt-medewerker een publiek figuur was (lachen) waarnaar een onderzoek bezig was over zijn politieke voorkeur en politieke netwerk door een journalistiek medium. Hierdoor vervalt van deze medewerker het recht op privacy, het recht op briefgeheim en het recht op brongeheim. Er is namelijk een groter belang, het onthullen van zijn politieke voorkeur en politieke connecties. U lacht? Wij ook, maar dan groen.
- Tegelijkertijd: Conner Rousseau dagvaardt ‘tScheldt wegens de publicatie van een artikel over de bom aan geruchten rond zijn persoon en drie onderzoeken omdat hij zijn handen en radde tong niet in eigen zakken resp mond kon houden. Rousseau wint. ‘tScheldt moet het artikel weghalen op straf van een dwangsom van 10.000 euro per dag.
- ‘tScheldt ging in beroep. Vandaag veegde een rechter (dezelfde als hierboven, tiens tiens) het beroep weg en gaf Rousseau gelijk. Rousseau mocht met recht en reden via de censuur van een éénzijdig verzoekschrift én dwangsom het artikel laten weghalen. Het artikel moet bovendien verwijderd blijven opnieuw gekoppeld aan een dwangsom.
- Kers op de taart vandaag, 12 oktober 2023: Benjamin Dalle legt in het parlement uit dat hij aan Google gevraagd heeft ‘tScheldt te verwijderen uit de categorie ‘nieuws’.
Waarom doet Benjamin Dalle dat? Omdat wij Benjamin Dalle regelmatig satirisch kietelen. Benjamin Dalle is namelijk een leugenaar. We leggen uit:
Benjamin Dalle heeft drie dikke vrienden: Stan van Samang, Sean Dhondt en Peter Van de Veire. Wat verbindt deze drie heren met elkaar? Zaad. Deze 3 wonderboys van de openbare omroep, waarvan Dalle baas is (!), werden enkele jaren geleden ge-out als pornoproducenten avant-la-lettre. Dat deden ze door zichzelf al masturberende te filmen en de films te delen met een andere dan hun eigen vrouw. ‘tScheldt, us usual, was eerst om “BV-Leaks” te lanceren met spotprenten over de drie rukkers. Dat vond Benjamin Dalle niet leuk. Hij verklaarde toen in de krant HLN én in het parlement dat ‘tScheldt de filmpjes van zijn vrienden had gepubliceerd. Dat was een leugen zo groot als de kont van Meyrem Almaci. ‘tScheldt heeft nooit, op geen enkele wijze de masturbatiefilms gepubliceerd. Benjamin Dalle was en is dus een leugenaar. Omdat hij vond dat ‘tScheldt me haar artikelenreeks zijn 3 rukkende vrienden had geschaad, regelde hij, als minister, het zo dat zijn 3 spuitende varkentjes nieuwe en nog betere jobs kregen bij de openbare omroep. In de échte wereld, die niet meer bestaat, pleegden deze 3 heren een misdrijf. In het Vlaanderen van vandaag worden dit soort heren beloond.
Kinder- en elitepornovriend Benjamin Dalle vindt nu dat ‘tScheldt moet verwijderd worden bij Google. Hij misbruikt daarvoor zijn ambt. Hij misbruikt daarvoor zijn titel. Een minister van Media die aan een Amerikaanse Multinational vraagt om ‘tScheldt te boycotten, om een Vlaams medium te schaden, doet niet meer of minder dat wat een Propagandaminister deed in het Derde Rijk. En dat, omdat Benjaminnetje persoonlijk boos is op ‘tScheldt.
**
**
