Lees vooraf de eerste drie delen:
De water-link affaire (deel 1): hoe water-link CSO Ann Vylders haar baas André Gantman onder de bus wilde gooien – klik HIER
De water-link affaire (deel 2): de poederbrief – klik HIER
De water-link affaire (deel 3): Byzantium – klik HIER
**
In deel 3 in de affaire water-stink leerden we dat de CSO van water-link, de altijd keurig geklede Ann Vylders, geheel gedreven door haar cd&v-DNA, een mes wilde planten in de rug van de voorzitter van water-link, de heer André Gantman, eigenlijk haar baas.
Ann Vylders dacht het satirische blad ‘tScheldt te gebruiken om haar snode plan uit te voeren. Ze kwam tot bij ‘tScheldt met een zogezegd ‘interessant verhaal’. Vylders koketteerde daarbij flirterig met de grens van wat een baas als lasterlijk zou kunnen ervaren. ‘tScheldt onderzocht de aantijgingen van Ann Vylders en kwam tot constatatie dat er heel wat hiaten in het verhaal van Ann Vylders zaten. ‘tScheldt publiceerde uiteindelijk een soort overzichtsartikel over de handel en wandel van André Gantman grotendeels gebaseerd op openbare bronnen, gekruid met details uit het relaas van Ann Vylders.
Het artikel was nog niet gepubliceerd of ‘tScheldt werd ‘dwingend’ uitgenodigd om langs te komen in een prestigieuze villa van een captain of industry, we noemden hem X, onder andere bekend van TV en zijn connecties tot in de hoogste regionen van de Belgische machtshuishouding.
De ‘tScheldt-vertegenwoordiger die het gesprek met X ‘onderging’ noemden we ‘Y’.
**
vervolg
Op de tafel tussen X en Y bevonden zich nu enkele voorwerpen van belang. X had de objecten gerangschikt alsof zijn salontafel een schaakbord was waarop geen koninginnen maar levens werden geofferd indien de noodzaak zich deed voelen De licht autistische Y plaatste de voorwerpen voor hem in een denkbeeldig vierkant.
In het linkse bovenstaande kwadrant van het denkbeeldige vierkant stond voor Y op tafel een glas whisky Dailuaine Firkin. Omdat de Dailuaine Firkin slechts op één plek in Vlaanderen gemaakt en verkocht wordt, Tremelo notabene, en het geheel niet toevallig de lievelingswhisky van Y was, wist Y dat wie hem ook had uitgenodigd naar de villa van X te komen, zijn, haar of hun huiswerk hadden gemaakt. Alleen de naaste vrienden van Y kenden de whisky-voorkeur van Y al was het maar van de kerstcadeaulijstjes waarop Y onveranderd een fles Dailuaine Firkin gemakkelijkheidshalve steevast op nummer 1 had staan.
In het bovenstaande rechtse kwadrant van het vierkant stond een glas water met een pipet erin. Een whisky op ‘vatsterkte’ zoals de Dailuaine Firkin kan je ‘openen’ door een drietal druppels water in de whisky te laten vallen vooraleer te proeven. Het zal de temperatuur van de whisky met 2 graden doen stijgen door de energie die vrijkomt wanneer de whisky zich mengt met het water. Daardoor wordt de initiële alcoholsmaak van de whisky afgezwakt en komen de onderliggende aroma’s sneller vrij zodat de ontdekkingstocht naar de fijnere accenten niet verstoord wordt door de zwaardere alcoholbarrière. Y ging ervan uit dat X whiskygewijs wist wat hij deed ofschoon X had gezegd geen alcohol te drinken. Y ging er dan ook vanuit dat het water in het glas een water was dat zo weinig mogelijk ‘belast’ was met stoffen die niet thuishoorden in water, zoals het spectaculair onbelaste Spa Reine Blauw of minstens kraantjeswater gezuiverd door een Aquapeak-filter.
In het onderste linkse kwadrant had X een foto van André Gantman gelegd. X had gevraagd aan Y of hij André Gantman kende. Geheel naar waarheid had Y ‘nee’ geschud.
Naar het onderste rechtse kwadrant had X een foto geschoven die redelijk verstorend was. Een zwart-wit foto van wat leek op mensen die van een stilstaande trein stapten of sprongen. X had deze foto genomen uit een verzameling foto’s die zich bevonden in een kaft met daarop geschreven ‘Byzantium’.
“Mag ik stellen dat het blad ‘tScheldt gefinancierd wordt door een organisatie die gekend staat als “Byzantium”?
Y twijfelde even maar knikte dan bevestigend.
“Mag ik stellen dat Byzantium niet gisteren werd opgericht, maar ergens in 1941?”, vroeg X op zo’n manier dat het duidelijk was dat hij het antwoord al wist.
Y knikte bevestigend.
“Als ik zeg Boortmeerbeek 1943, dan weten we allebei waar we over praten?”, vroeg X opnieuw retorisch.
Y knikte bevestigend.
X tikte met zijn vinger op de foto van de stilstaande trein. Hij zei niets.
Hij haalde uit de Byzantium-kaft nog een foto. De foto liet een Duitse soldaat naast de trein zien.
X tikte opnieuw met zijn vinger op de trein. Hij zei niets.
Hij haalde een derde foto uit de kaft. Op de foto stond een man met een duif in de hand.
X tikte met zijn vinger op de man met de duif. Hij zei niets.
Y slikte. Om zijn ongemakkelijkheid te verbergen druppelde hij drie druppels water in zijn whisky en iets te snel om goed te zijn nam hij wat een té flinke teug was.
De Dailuaine Firkin komt normaal niet binnen als een ballerina met zachte rondingen, maar als een bulldozer die naar adem doet happen.
Y hapte naar adem.
“Mijnheer Y, u heeft iets teveel gemeen met de heer Gantman om onbesproken te laten”, zei X.
“De geschiedenis speelt hier niet de rol van scheidsrechter maar van verbindingsagent”, vervolgde X.
“In de nacht van 15 op 16 januari 1944 werd een groot deel van het electriciteitsnetwerk in België uitgeschakeld. Dat was een actie om de Duitse bezetter te dwarsbomen. Een deel van de betrokken mannen communiceerde met… duiven, nietwaar mijnheer Y?”
X tikte op de foto van de man met de duif.
Y knikte bevestigend.
“De mannen die het electriciteitsnetwerk saboteerden, opereerden onder welke naam?”, vroeg X.
Y zei niets.
“Ik zal het u zeggen, ze opereerden onder de naam Byzantium”, zei X overtuigend.
X tikte op de foto van de trein.
“19 april 1943… een trein vol Joden is op weg naar Auschwitz, 1631 mensen in totaal. Plots wordt de trein tussen Boortmeerbeek en Haacht met een list gestopt door een groep studenten en hun helpers. Ze slagen erin 17 joden te doen ontsnappen. Tijdens de verdere rit wordt de trein meerdere malen tegengehouden en gestopt. De machinist rijdt op bepaalde punten expres traag zodat mensen van de trein kunnen springen. In totaal slaagt de groep erin om 236 mensen te bevrijden uit de trein”.
“Hoe heette de groep die dit deed?”, vroeg X zonder op te kijken naar Y.
Y zei niets.
“Ik zal het u zeggen”, zei X, “het was Byzantium, niet?”
Y knikte bevestigend.
“Het zal u allicht niet verbazen dat een deel van de groep die het voorafgaande onderzoek naar de trein deed communiceerde met… duiven”, X zei het nonchalant terwijl hij op de foto van de man met duif tikte.
“Ik moet u allicht niet vertellen dat deze man in die tijd woonde tussen… Boortmeerbeek en Haacht?”
Y zei niets.
De man op de foto was immers zijn grootvader.
“Mijnheer Y, op die trein, op diezelfde trein… “, X wachtte even, “op die trein zat een familielid van André Gantman”.
Y hoorde het in Keulen donderen.
X recapituleerde: “Byzantium was er in 1943 in geslaagd om 236 mensen uit de trein te krijgen. Daarvan werden er onmiddellijk 23 terug opgepakt door de Sicherheitspolizei die aanwezig was op de trein. Ze werden ter plaatse doodgeschoten. Later werden er nog een negentigtal terug gevangen genomen en weer op transport gezet. Toen de trein aankwam in Auschwitz werden onmiddellijk 1031 mensen naar de gaskamers gebracht en vergast. Van iedereen die op de trein zat zouden uiteindelijk slechts 150 individuen de oorlog overleven.”
Byzantium blijkt achteraf gezien 118 individuen te hebben gered. De man op de foto die u zo goed kent zal later in de gevangenis belanden in Brussel wegens… het schenden van het verbod op het houden van duiven.”
“Kijk”, zei X tegen Y, “soms moet je toeval een plaats in de geschiedenis geven”.
Y nipte enigszins beduusd van zijn whisky.
“Mijn voorstel, mijnheer Y, en u doet ermee wat u wil, is dat u gezien de geschiedenis, het artikel over André Gantman verwijdert van ‘tScheldt. Niet alleen het artikel op vileine wijze ingegeven door mevrouw Ann Vylders, maar eigenlijk alle artikels die in het verleden over André Gantman op ‘tScheldt werden gepubliceerd. U zal terecht aanstippen dat de heer Gantman in het verleden wel eens onzacht hard in contact kwam met justitie. U zal echter dra merken dat justitie in dit land niets te maken heeft met waarheid of zelfs eerlijkheid. Dat gold voor André Gantman en dat zal binnenkort ook voor u en ‘tScheldt gelden”.
Y fronste de wenkbrauwen.
“Wat zal er voor ons gelden?”, vroeg Y aarzelend.
“Uw aanstaande arrestatie”, antwoordde X droog.
“Excuseer?”, bracht Y met moeite uit.
“Ik heb eerder gezegd dat u boven uw gewicht bokst, maar dat zijn alleen maar de lichtgewichten in het politieke bestel die dat denken. De mannen en vrouwen die er echt toedoen in dit land hebben een probleem met wat u dankzij de fondsen van Byzantium doet. U mag er dus op rekenen dat u een van de dagen van uw bed zal worden gelicht en in de gevangenis belandt. U zal het niet graag horen maar u zal worden veroordeeld in Eerste Aanleg. Wat er in Hoger Beroep gebeurt hangt momenteel helemaal van u zelf af”. Terwijl X de laatste woorden uitsprak tikte hij met zijn vinger op de foto van André Gantman.
Y verliet de woning van X in verwarring.
Met een opkomende barstende hoofdpijn reed hij de oprijlaan af.
Het knisperende grind onder zijn wielen deed Y denken aan de misdaadserie Inspector Morse.
Alleen oprijlanen die er toe doen bestaan uit lichtgekleurd grind.
Drie weken later verwijderde Y alle artikels over André Gantman van het satirische blad ‘tScheldt.
Dit had het einde van een bijzondere ontmoeting kunnen geweest zijn.
Helaas, dat was het niet.
Een jaar later werd Y gearresteerd en in de gevangenis gegooid.
Dat had, op zich, opnieuw het einde van een bijzondere ontmoeting kunnen geweest zijn.
Helaas, dat was het niet.
Want Byzantium zou nauwelijks een jaar na de arrestatie een pand huren in het middeleeuwse centrum van Antwerpen.
In dat dossier zou Byzantium plots ongevraagd in contact komen met… water-link.
En daar huisde sinds de verwijdering van de artikels over André Gantman een enorm gepikeerde dame… Ann Vylders.
Meer over de van colère overlopende en op wraak beluste Ann Vylders in ons volgende deel.
**
Dit water-link artikel kan passend gelezen worden met het Minuet in G Minor van Handel in de achtergrond, dan bedoelen we het arrangement van Wilhelm Kempff, uitgevoerd door Seong-Jin Cho
Klik HIER voor de muziek
**
Je kan ‘tScheldt steunen door:
- een bedrag naar keuze te storten op rekening: BE11 4310 7607 5248 (graag met vermelding ‘steun’ en je email zodat we je kunnen bedanken), of
- door (al dan niet anoniem) te steunen via: steunactie, of
- door een abonnement te nemen of te vernieuwen via deze link
**
