Bij een doorsnee Vlaams gezin werd een goede 2 jaar geleden een digitale watermeter geplaatst door Pidpa. Ik hoor u denken: “Ja maar, waarom hebben deze mensen een digitale watermeter laten installeren?” Wel nu, ik weet dat die mensen daar zo lang mogelijk mee gewacht hebben. Echter, bij een wateropname werd vastgesteld dat de watermeter dreigde stuk te gaan, die ging natuurlijk al een tijdje mee, gezien de woning van de jaren 80 was. Uiteraard werd er gezegd dat vanaf dan alles digitaal zou verlopen, via een verbinding met de digitale elektriciteitsmeter van Fluvius, er zouden nooit nog meterstanden moeten doorgegeven worden.

Na het eerste jaar een brief in de bus, want er was een probleem met het aflezen van de meterstand op afstand. Geen probleem, de mensen namen de waterstand op en stuurden die door. We spoelen nog 1 jaar verder, en dezelfde brief valt in de brievenbus. Eerste vaststelling: de uiterste datum om de waterstand door te geven was al gepasseerd, want waarom zou een dergelijke brief op tijd gestuurd worden? Toen de mensen de meterstand wilden aflezen: probleem, er was niks af te lezen op het display.

Na een telefoontje naar de klantendienst werd er gezegd dat er vermoedelijk een batterijprobleem was, waardoor er dus niks te lezen viel op het display. “We sturen een technieker, die zal de batterij komen vervangen.” “En hoe zit het dan met de meterstand?” vroegen de bewoners. “Geen probleem, het is enkel het display, we kunnen dat aflezen zodra er een nieuwe batterij in zit. Betaal ondertussen de afrekeningsfactuur op basis van hetzelfde gebruik als afgelopen jaar.”

We spoelen nu enkele weken door. De technieker van Pidpa kwam langs, en wat er nu volgt is zo hallucinant dat het niet eens in aanmerking komt voor een gemiddelde Belgenmop.

“Deze digitale watermeter heeft een gekend probleem met de batterij. Normaal moet die ongeveer 16 jaar meegaan, maar bij deze versie is hij na 2 jaar al stuk. Dat komt omdat de watermeter niet bestand is tegen vocht.”

De vrouw des huizes die deze uitleg aanhoorde dacht dat ze het in Azerbeidzjan hoorde donderen: “Hoe kan dat nu, want dat is een watermeter?” De technieker moest schoorvoetend toegeven dat het een foutje was.

“De meter werkt zeer goed in droge omgevingen, zoals bij de meeste nieuwbouw, waar de meter in een garage op het gelijkvloers geplaatst wordt. In oudere huizen zoals dat van u, is het echter een probleem.”

Oeps, foutje van de fabrikant.

“Oh ja, er was ook geen verbinding gemaakt geweest met de elektriciteitsmeter van Fluvius, dus het is onmogelijk om te weten wat uw waterverbruik het afgelopen jaar was.”

Oeps, foutje van Pidpa.

Als u ondertussen al een beetje van uw stoel aan het schuiven bent, raden we u ten stelligste aan om nu goed te gaan zitten voor wat volgt.

“Mevrouw, als binnen 1 of 2 jaar de batterij van de nieuwe meter opnieuw niet meer werkt, dan komen we terug en installeren we een ‘nieuwe’ oude watermeter.”

U leest het goed, we gaan dan maar terug in de tijd, en doen het op de goede oude analoge manier. De technieker wist te vertellen dat dit ondertussen al gebeurt in bepaalde wijken, waar zo goed als alle woningen in een vergelijkbare situatie zitten, waar de meter ondergronds geplaatst is.

Een beetje onderzoek leert dat de beslissing om digitale watermeters te plaatsen genomen is in februari 2022, bij de lancering van een groot pilootproject van Pidpa, De Watergroep en Farys, die voor de installatie samenwerken met Fluvius. De bedoeling is om tegen 2030 alle huishoudens te voorzien van een digitale watermeter. Hmm, 2030, waar hebben we dat jaartal nog gehoord? Inderdaad, het beruchte Plan 2030 van het WEF, dat door velen als een blauwdruk wordt gezien voor de installatie van de ‘digitale gevangenis’, met als hoogtepunten de verdwijning van cash geld, de invoering van een digitale ID en de digitale munt. Als er dan vanop afstand gemorreld kan worden aan de voorziening van elektriciteit en water, dan is het natuurlijk allemaal veel eenvoudiger.

Het bedrijf dat de digitale watermeters levert voor Pidpa is “INTEGRA Metering AG” (voorheen Aquametro en Yzatec), een Zwitserse specialist in slimme meetoplossingen voor water en thermische energie. Dit merk produceert de meters van het type “Integra Unit-T”, die worden gebruikt in het Vlaamse uitrolproject. De installatie gebeurt via aannemers zoals Unit-T (een Belgische veld-servicepartner van Fluvius), maar “INTEGRA Metering” is de fabrikant en leverancier van de hardware zelf. INTEGRA Metering AG, een Zwitserse fabrikant van slimme water- en thermische energiemeters, heeft een eigen aanwezigheid in België via een dochteronderneming. Op basis van officiële bronnen en bedrijfsregisters fungeert “Aquametro Belgium Sprl (nu opererend als Integra Metering)” als de primaire vertegenwoordiger en distributeur in België. Publiek beschikbare bronnen zoals de Kruispuntbank van Ondernemingen (KBO), Companyweb en Trendstop bevatten geen gedetailleerde, actuele lijst van bestuurders of zaakvoerders. Dit is niet ongewoon voor kleine SRL’s, waar het bestuur vaak beperkt is tot één of enkele personen, en wijzigingen enkel via notariële akten of jaarrekeningen worden gepubliceerd (zonder openbare namen), echter stel ik me toch vragen bij een dergelijke uitrol waar een lokaal bedrijf betrokken is met nauwelijks werknemers?

Spirit Van Backlé

PS: Stuur gerust uw eigen verhaal over hoe de Vlaamse overheid haar tentakels altijd maar dieper weet te steken in het leven van de Vlaming en zich daarbij vergaloppeert. Hoe de overheid zich bemoeit met alles en nog wat, en op de koop toe dan nog vaak erin slaagt om de boel zo te verknoeien dat het voor de Vlaming een pest wordt. Het meest absurde verhaal wordt elke kwartaal beloond met een abonnement op ‘tScheldt.