Deze brief kwam binnen op onze redactie.

Een brief die we u niet willen onthouden.

**

Beste reizigers, NMBS/Infrabel-collega’s en beleidsmakers,

De recente discussie over de toegangspoortjes in stations is slechts een symptoom van een veel groter probleem: het toenemende onveiligheidsgevoel in treinen en  stations.

Als Securail-agenten staan wij elke dag in de frontlinie om de veiligheid te waarborgen, maar we merken dat onze bevoegdheden onvoldoende zijn om dit
effectief te doen. Wij zien dagelijks hoe stations gebruikt worden als thuisbasis voor druggebruikers, hoe bendes reizigers lastigvallen met bedelpraktijken en hoe een aanzienlijk aantal mensen reist zonder geldig vervoersbewijs.

Dit zijn geen uitzonderingen meer, maar de dagelijkse realiteit.

Hoewel we ons uiterste best doen, worden we vaak belemmerd door beperkte wetgeving en een onderbemande spoorwegpolitie.

Wanneer wanbetalers weigeren mee te werken en de politie niet kan uitrukken, staan we machteloos. Dit ondermijnt niet alleen ons gezag, maar geeft ook een verkeerd signaal aan overtreders: ‘het heeft toch geen gevolgen’.

Wij vragen de NMBS en de beleidsmakers dan ook om ervoor te zorgen dat boetes daadwerkelijk worden geïnd. Een boete die niet wordt opgevolgd, ondermijnt de geloofwaardigheid van de handhaving en moedigt herhaling aan.

Daarnaast begeven wij ons vaak in gevaarlijke situaties. Steeds vaker worden we geconfronteerd met meldingen van personen die rondlopen met (een) mes(sen).

Hoewel we beseffen dat we bevoorrecht zijn met pepperspray, is dit bij dergelijke incidenten niet altijd afdoende. Pepperspray werkt niet bij iedereen en kan
onvoldoende bescherming bieden tegen een gewapende aanvaller. We vragen niet om een vuurwapen, maar wel om een wapenstok, net zoals dit in Nederland wordt
overwogen voor NS-medewerkers.

Ook de regels rond veiligheidscontroles zijn problematisch.

Als we een mes voelen, moeten we de persoon vragen om het af te geven. Als hij weigert, kunnen we weinig doen, aangezien we het mes niet zelf uit de zak mogen halen.

Tot slot vragen wij om een eigen, duidelijk onderscheidend embleem voor veiligheidsagenten.

Het huidige VIGILIS-embleem zorgt voor verwarring met reguliere bewakingsagenten, wat onnodige discussies oplevert bij controles en identificaties. Ook hier kan Nederland dienen als een goed voorbeeld.

Wij willen onze reizigers en collega’s geruststellen dat we ons altijd inzetten voor een veilige omgeving.

Maar om dit effectief te kunnen doen, zijn aanpassingen in onze bevoegdheden en de wetgeving noodzakelijk.

Wij roepen de beleidsmakers op om hier werk van te maken.

Met vriendelijke groet,

Securail-agenten