We gaan ervan uit dat als u ‘tScheldt leest u behoort tot de beter geïnformeerden in het land.
U weet dus dat er een asielcentrum dreigt te komen in Schilde.
Daar waar ‘tScheldt zich bedient van satirische technieken om de spelers in het dossier het vuur aan de schenen te leggen, zijn er ook serieuze mensen die de zaak serieus aanpakken.
Zo heeft een groep serieuze mensen uit Schilde zich verenigd in een buurtcomité: ‘Scheut in evenwicht’.
Op dinsdagavond 9 september 2025 organiseerde dit buurtcomité een info-avond over wat volgens haar de stand van zaken is in het asieldossier.
De zaal in het dorpskuis in de Kerkstraat zat afgeladen vol, geheel gevuld met op het eerste gezicht wederom serieuze mensen.
U kent dat wel, van die mensen die bijvoorbeeld heel hun leven keihard gewerkt hebben, naast hun job hebben bijgedragen aan het sociale weefsel, een leuke villa bij elkaar hebben verdiend in het groen van Schilde, om dan op hun zeventigste plots naast de deur een asielimplantaat opgesolferd te krijgen. Mensen die nooit hebben bijgedragen tot deze maatschappij, die niet werken, die de taal niet spreken, krijgen plots een domein van 17 hectare onder de kont geschoven, een onbetaalbaar paradijs voor de lokale bevolking, een donatie van de overheid die zo verweekt is dat ze meer energie steekt in het organiseren van asielcentra dan ze energie steekt in de noden van de lokale bevolking. Zo krijgt het aan de macht zijnde N-VA en Lokaal Liberaal het in geen decennia geregeld dat er in Schilde een sportzaal is voor de bevolking. Zo faalt de lokale overheid al jaren in het voorzien van een stom zwembad voor haar bevolking. Maar een asielcentrum… ho maar… dat krijgt ze geregeld in exact 5 maanden tijd.
In tegenstelling tot onze stijl hanteert het buurtcomité een stijl van overleg en reflectie, gekaderd in een uitgekiend legaal parcours.
Het buurtcomité had meester Joost Bosquet gevraagd de zaal toe te spreken. Bosquet werkt achter de schermen in dit dossier samen met meester Margot Van Gogh en meester Geert Van Grieken.
Gewapend met enkele slides en veel doordachtheid legde Bosquet uit wat het buurtcomité al gedaan had.
We vatten even samen.
Het buurtcomité trok alvast naar de vrederechter in Brasschaat met een oproep tot verzoening tussen alle partijen, te weten de eigenaars van het bedrijf dat momenteel het domein bezit en Fedasil, het theekransje van zwaar gesubsidieerde inlanders die hun leven ten dienste stellen van uitlanders. Niets mis mee natuurlijk, alleen worden vluchtelingen niet geholpen op de plaats waar ze de hulp nodig hebben, hun thuisland, maar wel in België, het Walhalla voor ongedocumenteerde jonge mannen in de kracht van hun leven en niet begeleide minderjarigen.
De zitting in het vredegerecht maakte één ding duidelijk. Fedasil en de eigenaars van het domein kan het werkelijk geen lor schelen dat er ernstige vragen worden gesteld rond hun project. Ze stuurden ostentatief hun kat.
De advocaten van het buurtcomité wisten onmiddellijk dat de vrederechter in Brasschaat niet opgewassen was tegen het gewicht van de tegenpartijen in deze zaak. De eerste conclusie was dat eventuele vervolgstappen voor de rechtbank van Eerst Aanleg te Antwerpen zouden moeten gezet worden en niet meer in een vredegerecht.
Het punt van het buurtcomité is dat er momenteel een gigantisch project wordt uitgerold in Schilde zonder enige vergunningsaanvraag, laat staan vergunning.
De redenering van het buurtcomité is dat er voor de komst van het asielcentrum een zeker historisch gegroeid ‘evenwicht’ heerste in de samenleving die Schilde is.
Door de plotse komst van een asielcentrum voor 200 mensen in Schilde wordt dit evenwicht op verschillende manieren verstoord.
Er blijkt cassatierechtspraak te zijn die zegt dat het verstoren van zo’n maatschappelijk evenwicht kan leiden tot compenserende maatregelen om het evenwicht terug te herstellen. Dat kunnen zelfs preventieve maatregelen zijn, zoals momenteel in het geval van Schilde waar er vandaag nog geen asielcentrum is. Louter door de komst aan te kondigen is er al kans op evenwichtsverstoring. Het feit dat het Dorpshuis vol zat bewijst dat er minstens nu al sprake is van een zekere evenwichtsverstoring in de hoofden van de mensen.
Het opvallende uitgangspunt van het buurtcomité is dat het niet per sé tegen een asielcentrum is. Het buurtcomité zegt met een neutrale blik naar het dossier te kijken. Het buurtcomité vraagt alleen dat alle stappen die dienen gezet te worden in grote infrastructuurwerken zoals het injecteren van een asielcentrum in bosgebied, ook werkelijk gezet zijn geweest.
Het is duidelijk dat tot op vandaag Fedasil en de eigenaars van het domein cavalier seul spelen en ongehinderd begonnen zijn met het realiseren van een asielcentrum.
Het verstoren van het lokale evenwicht gebeurt dan door het ontstaan van bovenmatige hinder voor de inwoners. Dat kan mobiliteitsdruk zijn, of een gebrek aan veiligheid wegens een niet aangepast politiekorps, het destabiliseren van de bossengordel die een belangrijke klimaatfunctie heeft, destabilisatie van het sociale weefsel door onaangepast gedrag in de publieke ruimte, enz… enz…
Door het gebrek aan een omgevingsvergunning meent het buurtcomité alvast argumenten te hebben voorlopige maatregelen te kunnen vorderen zoals het opschorten van het huurcontract tussen de eigenaars en Fedasil.
Het buurtcomité vroeg op haar beurt alvast een stedenbouwkundig attest aan zodat minstens de gemeente binnenkort kleur moet bekennen.
Trouwens, over die gemeente valt vanalles te zeggen.
N-VA en Lokaal & Liberaal waren zo goed als niet aanwezig op de info-avond. In de schemering van de zaal zat Tara Godts van de N-VA, gemeenteraadslid en sociaal bewogen, maar een politiek lichtgewicht in dossiers als het asielcentrum. Ook Lokale Liberaal Kristof Droessaert zat in de zaal. Hun aanwezigheid betekende letterlijk niets, accentueerde eerder het totale falen van de gemeentepolitiek in dit dossier. Zowel N-VA als Lokaal & Liberaal beweren dat ze het asielcentrum niet willen. Dat kan wel zijn aan de oppervlakte, in de diepte echter buigt burgemeester Dirk Bauwens zich zo ver voorover dat hij de schoenen kan kussen van minister van Asielverheerlijking Anneleen Van Bossuyt, die ten allen prijze snel het asielcentrum in Schilde wil geopend zien.
De gemeente heeft voor de vorm twee advocaten gemobiliseerd om voor de schijn het asielcentrum tegen te houden. Het blijken twee collega’s te zijn van meester Joost Bosquet. We mogen ervan uitgaan dat de twee advocaten van de gemeente Schilde de opdracht hebben gekregen oorlogskleuren op hun wangen te schilderen maar voor de rest achter de schermen de calumet te roken met het kabinet van Van Bossuyt en de Wokedirectie van Fedasil.
Een van de eigenaars van het domein is trouwens Koen Verhaegen, ook een advocaat uit Schilde. Deze advocaat trad in het verleden ook op voor… Schilde. Hij zou gespot geweest zijn in het vredegerecht van Brasschaat op de dag van de verzoeningssessie. Niet om aanwezig te zijn op de sessie, maar om aan de voorzitter te gaan zeggen dat hij met zijn vege lijf niet wilde aanwezig zijn op de verzoeningsmeeting. We schreven het al, het kan de belanghebbenden geen barst schelen dat ze de samenleving uit evenwicht brengen. En laten we wel wezen, het realiseren van een asielcentrum is niet om de Heilige Koen uit te hangen en handelingen van barmhartigheid te stellen. Heel het asielgebeuren is een morbide industrie. Dit gaat louter om geld. Veel geld. Koen Verhaegen en zijn companion, de wraakzuchtige rabauw Raoul Dirckx, hebben maar één ding op het oog, nee, in het oog, dollartekens.
De naam Raoul Dirckx ging na afloop van de presentatie regelmatig over de lippen. Steevast beladen en in een negatieve context. Als voormalig mede-eigenaar van het domein, is hij bijzonder kwaad op ‘tScheldt wegens het onthullen van zijn naam. Geheel volgens journalistieke geplogenheden vroeg ‘tScheldt aan Dirckx zijn visie op het project mee te delen. Dirckx verkoos om staalhard te liegen. Hij deed of zijn neus bloedde. Vervolgens maakte hij valse aliassen en accounts aan om ‘tScheldt in een slecht daglicht te stellen op het internet. Een bijzonder kwaadaardig figuur die Dirckx, die adressen doxet van mensen van ‘tScheldt die niets met het asieldossier te maken hebben.
Vragen
Na afloop van de presentatie konden er vragen gesteld worden.
Een cardiologe merkte op dat zij vernomen had dat er sprake was van ca 60 psychiatrische patiënten bij de 200 asielzoekers. Zij vroeg zich af hoe dit mini-ziekenhuis op het domein dan ging georganiseerd worden.
Een andere bewoonster refereerde naar het dossier van Lisa in Nederland en sprak haar angst uit om wat eventueel komen zou.
Weer een andere toehoorder vroeg of de familiale verzekering van de bewoners kon aangesproken worden om het legale team van het buurtcomité te ondersteunen. Dat zou eventueel moeten mogelijk zijn, was het voorzichtige antwoord.
Iemand vroeg of het niet beter was te starten met een kortgeding. Bosquet meende dat het spoedeisende karakter niet zou weerhouden worden door de rechtbank. Hij verkoos een procedure ten gronde.
Iemand vroeg of de de minwaarde van de huizen kon aanleiding geven tot vraag voor schadevergoeding. Dat bleek niet te kunnen omdat een asielcentrum vreemd genoeg een gemeenschapsvoorziening is van openbaar nut. In een dergelijk geval kan er geen sprake zijn van ‘schade’.
Wordt vervolgd…
**
Illustratie: grote opkomst voor info-avond asielcentrum Schilde
**
Je kan ‘tScheldt steunen door:
- een bedrag naar keuze te storten op rekening: BE11 4310 7607 5248 (graag met vermelding ‘steun’ en je email zodat we je kunnen bedanken), of
- door (al dan niet anoniem) te steunen via: steunactie, of
- door je abonnement te vernieuwen via deze link
**
VOLG HET ASIELDOSSIER HIER
**
