Waar zijn onze milieustudenten? Ze weten toch dat, volgens klimaatdeskundigen, de opwarming van de aarde binnen zes jaar catastrofale gevolgen zal hebben? De milieuaftelklok tikt verder, maar er is niemand meer op straat te bespeuren.

Onze grootste klimaatkabouter was natuurlijk Greta Thunberg, die ondertussen in transitie is van klimaatactiviste naar betrokkenheid bij humanitaire en sociale rechtvaardigheidskwesties, en opkomt voor moslimminderheden. Vroeger zeilde ze nog naar klimaatconferenties, maar nu dieselt ze naar Gaza met de “Freedom Flotilla”. Een gewaagde zeereis onder het wakende oog van de boze zeedraak Israël. Ze werden opgepakt, wat goed uitkwam voor de nodige PR-filmpjes.

Haar milieubewustzijn begon als therapie voor haar Asperger, ondersteund door haar ouders. Haar moeder, een internationale operazangeres, kon geen vluchten meer nemen, en haar vader, een acteur, werd veganist. Je moet toch wat overhebben om je verwarde dochter te helpen genezen. Klimaatactivisme werd een soort therapie waar we allemaal van mochten meegenieten.

Maar wat doet Greta nu? In welk verdienmodel is ze terechtgekomen? Ze richtten al snel de “Greta Thunberg Foundation” op, waarin inkomsten uit prijzen en boekverkopen zouden worden ondergebracht, natuurlijk voor het goede doel. In 2018 verscheen het boek “Our House Is on Fire”, maar ik kan u weinig over de inhoud vertellen, want ik heb het niet gelezen. Nu zijn er plannen voor een nieuw boek, “Voices of the Future”, en een documentaire over “Greta’s Climate Journey”. Verder ontving ze verschillende prijzen, waaronder de Gulbenkian-prijs van 1 miljoen euro. Dat geld hield ze natuurlijk niet zelf; het grootste deel schonk ze weg.

En er zou momenteel een carrière in de maak zijn binnen de klimaateducatie van UNESCO.

Maar wij hadden hier toch ook een non-binair, she/he/they klimaatkneusje, onze Anuna De Wever? Die stelde in 2024 dat het klimaatbeleid de wereld niet zal redden en dat het tijd is voor revolutie: “Klimakleinkinderen, verenigt u!” De Wever  zet zich in voor “radicale systeemtransformatie”. Sinds 2024 volgt ze een masteropleiding “Degrowth en Decolonisatie”, wat dat ook moge zijn. Ondertussen is ze freelance activiste en consultant voor verschillende NGO’s, waaronder de NGO Reclame Fossielvrij.

Haar vzw “Youth for Climate” werd begin 2021 opgedoekt en overgedragen aan “All for Climate”, waar ze blijkbaar niet meer bij betrokken is.

Ze zullen zich moeten haasten, want de klimaatklok tikt onverbiddelijk.

Hopelijk krijgen ze geen slag van de windmolen.

Ben El Salami