Ursula hier, Ursula daar, maar waar is de Permanente Voorzitter van de Europese Raad? Wie kent die persoon eigenlijk? Wie heeft hem ooit al gezien? Graag vinger opsteken, en nee: niet die middenvinger.
Wat doet een “President van Europa” eigenlijk? Wel, hij leidt de vergaderingen van de Europese Raad van staatshoofden en regeringsleiders en stimuleert de werkzaamheden.
Voilà, dat weten we ook weeral. De functie werd voor het eerst (2009) en zelfs twee keer op rij toevertrouwd aan de heer Herman Van Rompuy. Deze werd door Brexit-koploper Nigel Farage omschreven als hebbende het charisma van een natte dweil en de uitstraling van een tweederangs bankmedewerker. Toch gaf hij het voorzitterschap élan en wist hij het kippenhok stil te houden. Vergeleken bij wie erna kwam, vulde Van Rompuy de job uitstekend in.
In 2014 kwam Donald Tusk. Hij was meer met Polen bezig dan met zijn voorzitterstaak. Daarna was het weer de beurt aan een Belg: onze vriend Charles Michel (2019). Hij stond in de schaduw van Ursula Von der Leyen, had daar een moeizame samenwerking mee, won van de zich aan het islamisme onderwerpende Ursula de Turkse stoelendans en eindigt zijn voorzitterschap met een wrange nasmaak. Hij liet z’n persoonlijk eigenbelang prevaleren op dat van de EU, kreeg een oprotpremie van 260 000 euro en wat doet hij nu? God mag het weten! Zelfs Chat GPT heeft geen flauw idee. Waar is ‘Mister Potatoe Head’ gebleven?
Sedert midden 2024 is de Portugees Antonio Costa de Permanente Voorzitter van de Europese Raad. Hij is van de socialistische Partij in Portugal en trad in 2023 af als premier omwille van een politieonderzoek naar mogelijke corruptie rond contracten voor lithiummijnen en groene waterstof. Onmiddellijk dacht men bij de EU: “Dat is onze man, met zo een CV ben je gegarandeerd bekwaam voor de job.” Tracht trouwens maar eens een socialist te vinden waar geen corruptieschandaal rond smeult.
Maar wat doet die man nu zoal voor zijn maandelijks salaris van een 27 5OO euro, onkosten exclusief? Op een slordige 6 maand en na 330 000 euro te hebben opgestreken, heeft hij al een aardig palmares opgebouwd. Hij sprak zijn steun uit voor Oekraïne en ontmoette de Syrische president Ahmed Al Sharaa. Doe dat maar eens na! Kan je de werkzaamheden van de Europese Raad nog beter stimuleren? Hij zal na al die drukke werkzaamheden hopelijk niet vergeten zijn z’n onkostenbonnetjes op te maken, zeker? Want het zou echt wel triest zijn om als socialist zoveel onverdiende centjes te laten liggen! Het zou de rode geloofwaardigheid serieus doen afkalven.
**
Illustratie: sofagate
**
