Inderdaad, dat komt op 28 gewelduitingen per dag. Meestal messentrekkerij. Het laatste slachtoffer was een neergestoken onderwijsassistente. De Franse media brulden het uit. Politici kwamen opdraven met briljante oplossingen zoals ‘Zouden we op school niet beter steekwapens verbieden?’ Welk diploma die bollebozen ooit behaalden blijft een mysterie.

Verbijsterende cijfers die een rauwe ontsporing bij een deel van de schoolgaande jeugd blootlegt. De schuld van de geweld verheerlijkende sociale media, zegt één kamp; te weinig middelen voor het onderwijs, stelt een andere groep; gebrek aan bekommernis door luie ouders, veroordeelt nog een ander aantal geschokte Fransen. Het achternahollen van de jeugdige goedkeuring met een misplaatste bevestigingsdrang door zich progressief wanende warhoofden en dat vanuit een gederangeerde pedagogiek, is definitief mislukt. Jonge mensen hebben behoefte aan een vangnet waarin ze naar eigen mogelijkheden kunnen leren balanceren tussen verantwoordelijkheid en onbezonnenheid, mits voldoende waardevolle kennisverwerving en een instinctief bijgebracht fatsoeninzicht. Niets van dat alles na een al decennia durend toegeven op vlak van goed gedrag. Geen zelfbeheersing zonder discipline. Militaire dril is niet eens nodig; enkel natuurlijk gezag door leerkrachten die niet langer gekoeioneerd zijn door blind-administratieve directies. Gewone burgers met gezond verstand zijn het hier massaal over eens; betuttelende goeddoeners met een broek vol ideologie sputteren voorlopig nog tegen. Leraren, geslachtofferd op het altaar van vernieuwingsgekte, verdienen bevrijding uit dit keurslijf. Zij zijn ‘the good guys’, niet de ‘kwetsbare’ malloten.

Soms lijkt het wel alsof de zich progressief wanende kommaridders menen dat de kinderen het fijn vinden om door randdebiele messentrekkers te worden omringd. Lekker cool, of wat? In de jungle komt het aan op overleven. In de beschaafde wereld van vandaag rukt de psychologische wildernis op. Sommige regels waren en zijn soms ronduit absurd, zowel op school als in de bredere samenleving. Zeker wanneer die regelneverij wordt aangestuurd door betweterige breinarchitecten. Basisregels zijn echter essentieel om te kunnen leven. De bescherming die ze bieden behoedt normale leerlingen voor de nihilistische rabauwen.

Johan Steels