Soms lijkt de geschiedenis zich niet alleen te herhalen, maar gewoon op ‘herhalen’ te staan in de politieke Playlist van de machtigen der aarde. Neem nu Hillary en Ursula twee vrouwen op invloedrijke posities, allebei betrapt op een opmerkelijke omgang met digitale communicatie – of beter gezegd het gebrek eraan.

De emailaffaire van Hillary is inmiddels geschiedenis en werd ons tot vervelens toe omfloerst uitgelegd. Fast forward naar Ursula voorzitter van de Europese Commissie. In de periode van de miljardencontracten met Pfizer stuurde ze naar verluidt persoonlijke sms’jes naar de CEO Albert Bourla. Handig snel en informeel. Maar toen journalisten (toch een met een kritische vraag) en Europarlementariërs vroegen om inzage: foetsie. De sms’jes waren niet meer beschikbaar. Misschien zijn ze verdwenen op dezelfde manier als die van Hillary met hamer en bijl.

De Commissie verklaarde dat er geen sms’jes waren, wat leidde tot juridische procedures. In mei 2025 oordeelde het Europees Hof dat de Commissie de sms’jes moest vrijgeven. Dat Hof doet precies zijn werk wel, maar ze kunnen nog in beroep gaan, wat ze vermoedelijk wel gaan doen.

Het is eigenlijk spijkers op laag water zoeken, het ging maar om een contractje van 1.8 miljard euro, een kniesoor die daar op let. En we kregen toch een super vaccin met oversterfte datum!

Zo was er ook de beweerde onvindbare transactie van 4 miljoen euro op de bankrekening van EU-gezondheidscommissaris Stella Kyriakides. Dit werd snel afgedaan als desinformatie, maar ja waar rook is… .

En dan nog dat verhaal met die supermarktzak vol cash geld bij bepaalde Griekse en Italiaanse EU-parlementsleden aangaande Qatargate. Ook niks meer van gehoord.

Alles bijeen blijf ik zitten met mijn vraag: wat is het verschil tussen Passieve en Actieve corruptie? Zal het vermoedelijk nooit te weten komen.