Die ochtend in een Vlaamse grootbank. Voor de mensen die graag willen weten welke, het is de bank met het gebouw waar binnenkort misschien een portret van Fernand Huts hangt op de hoofdzetel in Antwerpen. Om de anonimiteit te bewaren zullen fictieve namen gebruikt worden.

Oscar en Pascalleke willen graag hun rekening bij de grootbank opzeggen. Oscar probeerde dit eerst te doen via de app en de website van de grootbank, maar “computer says no”. Dan maar via de app een afspraak maken, waar de virtuele assistent Madeleine je helpt. “Wat is het onderwerp van de afspraak”, vraagt ze. “Betalen” kiest Oscar, waarna hij de opties krijgt om via de Live lijn of de website verder geholpen te worden. Dat moet hij niet hebben, dus kiest hij voor “Overige.” Zelfde resultaat, Live lijn of de website. Dan maar “Sparen en beleggen” proberen, en hallelujah, dan is het plotseling wel mogelijk om een afspraak in het kantoor te boeken.

Op de dag van de afspraak ontvangt Doortje hun met open armen, want ze denkt natuurlijk dat ze iets gaat kunnen verkopen. “Wij komen om onze rekening op te zeggen” waarna het gelaat van Doortje vergelijkbaar wordt met dat van de doorsnee N-VA kiezer, teleurstelling alom. Doortje opent haar programma en een tiental clicks later heeft ze een overzicht van de rekeningen. “U hebt ook nog een gezamenlijke rekening met Carmen” zegt ze tegen Oscar. “Dat klopt, dat is mijn  kindrekening van Bieke en Marcske” antwoordt Oscar. “Ja, maar ik zie hier dat die rekening nog binnen jullie huwelijk staat” gaat Doortje verder. Nadat de mond van Oscar terug dichtgegaan was, zei hij dat dat niet mogelijk is, want hij was al heel lang gescheiden van Carmen en al lang gehuwd met Pascalleke. “Ja, dat zal nooit aangepast zijn” zegt Doortje. “Hoe kan dat, die informatie moet toch automatisch doorstromen?” vraagt Oscar. “Ja nee, die gegevens komen niet automatisch door” bevestigt Doortje. Hoe het dan kan dat de rekeningen van overleden personen sneller geblokkeerd zijn dan dat de familie naar een begrafenisondernemer kan bellen, heeft Oscar niet gevraagd. Kwestie van de sfeer niet helemaal onder nul te laten zakken.

“Geen probleem” zegt Oscar, “ik kom wel eens langs met de echtscheidingsakte en dan kunnen jullie dat aanpassen.” Doortje kijkt een beetje vertwijfeld en zegt: “Nee, dat gaat zo niet, jullie moeten dat beide tekenen.” Nog altijd vrij optimistisch, en een beetje naïef, gaat Oscar verder: “Prima, kan U dan de documenten printen, dan teken ik ze, en laat ik Carmen daarna tekenen.” Nu zakt Doortje nog een beetje verder in haar stoel. “Dat gaat ook niet, we mogen die documenten niet meegeven, jullie zullen allebei tegelijk een afspraak moeten maken om die te tekenen.” Op dat moment moet het gezicht van Oscar ongeveer hetzelfde zijn geweest als Bart De Wever toen hij de laatste begrotingscijfers bekeek. “En wat als we dat dan zo laten, kan dat dan niet?” Lichtelijk triomfantelijk antwoordt Doortje: “Ah nee, dat gaat niet, want U kan niet tegelijkertijd verschillende rekeningen hebben met andere personen als gehuwden.” Nu staat het gezicht van Pascalleke op dreigend onweer als ze vraagt: “Hoe kan het dan dat Oscar en ik een rekening konden openen als wettelijk samenwonenden op hetzelfde moment dat Oscar nog gehuwd was met Carmen in jullie systeem?” De mond vol tanden van Doortje was vergelijkbaar met het aangezicht van de doorsnee Open VLD-politicus die nu gevraagd wordt waarom ze de laatste decennia niet gedaan hebben wat ze nu van de regeringen vraagt.

Uiteindelijk, na echt veel vijven en zessen, kunnen ze overgaan tot de afsluiting van de rekening. De timing van Oscar en Pascalleke was goed gekozen dachten ze, want de maandelijkse kosten waren nog niet van de rekening gegaan. Dat bleek even naïef te zijn als denken dat een links politicus kritisch ondervraagd wordt op de VRT. “Ja, als een rekening afgesloten wordt, dan worden die kosten alsnog in rekening gebracht.” Niks aan te doen. Na ongeveer evenveel clicks op haar scherm als asielzoekers die hier op 1 maand binnenkomen, gaat Doortje de resem papieren halen die moeten getekend worden. “Ah ja, de genoegens van digitaal bankieren” zegt Oscar, “een rekening openen kan probleemloos via de app, vertrekken als klant moet zo veel mogelijk rompslomp veroorzaken.”

“Deze documenten moeten jullie allebei ondertekenen” zegt Doortje. Blijkt dat het gaat om het opzeggen van het contract van internetbankieren en de pakketovereenkomst van de rekening. Dan gaan we over tot het ondertekenen van de opzeg van de verschillende kaarten. Tot verbazing van Oscar en Pascalleke staat enkel de naam Oscar Crucke op het document. “Waarom moet ik dat niet mee ondertekenen?” vraagt Pascalleke. “Het gaat hier toch over 2 kaarten op mijn naam.” Doortje kijkt beetje schuldig, en kan geen antwoord formuleren. En ja hoor, ook het uiteindelijke document om de rekening op te zeggen mag enkel door Oscar getekend worden.

“Kan ik de app nog blijven gebruiken voor de kindrekening met Carmen?” vraagt Oscar met puppy ogen. “Ja, euh, nee, u zal de app moeten verwijderen, en dan opnieuw moeten installeren met ItsMe, want dat is dan een andere overeenkomst.” Uiteraard, want in het kader van klantvriendelijkheid zou dat te makkelijk zijn.

Doortje vraagt dan heel voorzichtig: “waarom zeggen jullie de rekening eigenlijk op?” “Omdat we bij een andere bank zijn nu”, antwoordt Oscar. “En waarom zijn jullie naar een andere bank gegaan dan” dringt Doortje aan. “Wel, omdat wij vorig jaar geprobeerd hebben om cash geld op de rekening te storten in het kantoor, en dat jullie dat geweigerd hebben.” zegt Oscar. “Ja, dat is nu eenmaal het beleid van onze bank, dat komt ook van de Wetstraat he” verontschuldigt Doortje zich. “Ik snap dat U daar niks aan kan doen”, zegt Pascalleke, “en trouwens, het verdwijnen van jullie bankautomaten vinden wij ook niet kunnen.” “Ja, dat is een samenwerking met de andere grootbanken” verdedigt Doortje zich. “Dat kan allemaal wel goed zijn, maar wij vinden nog altijd dat wij beslissen wat we met ons cash geld doen, en dat we dat hier niet meer kunnen storten en afhalen, en bij de andere bank wel, dat heeft voor ons de doorslag gegeven.” Doortje zucht weer een beetje, en zegt dan ter afsluiting: “Die andere banken zijn gewoon wat later, die zullen ook wel nog volgen.” Waarna Oscar er echt wel genoeg van heeft, en redelijk kordaat antwoordt met: “Dat zien we dan wel.”

Hoofdschuddend, en vol weemoed naar de dagen dat de grootbanken nog in functie van hun klanten werkten, gaan ze allebei huiswaarts, alwaar ze zich dan effectief afvragen hoe ver de oorlog tegen cash geld nog zal gaan?