Een nieuw virus maakt wereldwijd slachtoffers

Na COVID-19 wordt de wereld geteisterd door een ziekte die dreigt één van de grootste pandemieën van de 21ste eeuw te worden:

Pa·les·ti·no·ma·nie (zelfst. naamw., de, v.): Quasi ongeneeslijke, uiterst besmettelijke, chronische geestesziekte die bestaat sinds de oprichting van de Joodse staat, maar die sinds twee jaar substantieel is geprolifereerd en nu een alarmerend deel van de wereldbevolking treft. De lijders van de ziekte zijn zich niet bewust van hun pathologie en ondervinden er zelf geen last van.

Het stellen van een diagnose is relatief eenvoudig, daar de symptomen zeer herkenbaar zijn: een obsessie met het Israëlisch-Palestijns conflict met tegelijkertijd een totale onverschilligheid voor andere conflicten, een afkeer voor de Joodse identiteit en staat, sympathie voor islamitische terreurgroepen, frequent gecorreleerd met Holocaustbagatellisering of -ontkenning, en verbaal en fysiek agressief gedrag.

De enige tot nu toe gevonden oorzaak is antisem-23, een virus dat al millennia bestaat maar op 7 oktober 2023 muteerde in een gevaarlijke nieuwe variant. Het verspreidt zich voornamelijk via fake news gepubliceerd door het gehele mediale spectrum: kwaliteitskrant of rioolblad, volwaardige documentaire of secondenlange TikTok-video. De incubatietijd wordt geschat tussen enkele dagen en een maand, afhangend van het woke-gehalte van het besmet individu. Toch worden ook rechtsdenkenden getroffen.

Door repetitieve blootstelling aan desinformatie gelooft de Palestinomaan in het waanbeeld dat Palestijnen een onderdrukt volk zijn dat leeft onder de terreur van de zionistische kolonisator en slechts enkele stenen heeft om zich te verdedigen tegen het high-tech militair geweld van hun vijand. Hoewel de Palestijnen inderdaad onderdrukt worden, ligt de verwarring van de Palestinomaan bij de herkenning van de onderdrukker, een terreurgroep wiens misdaden hij ontkent.

De journalistieke weergave van deze terreurgroep als moedige vrijheidsstrijders slikt de Palestinomaan als zoete koek. Het past dan ook perfect in zijn kijk op de wereld door de dichotome lens van slachtoffers en daders. Vrouwen worden onderdrukt door mannen, zwarten door blanken, homo- door heterosexuelen, en uiteraard ook de brave moslims door de stoute joden. Door zijn zwakke associatievermogen kan de Palestinomaan de link niet leggen tussen het islamitisch geweld in Israël en datzelfde geweld in 70% van alle huidige oorlogen op deze planeet.

Door de Joden als zondebok te bestempelen, ontpoppen miljoenen Palestinomanen zich onbewust als nuttige idioten van Haniyeh en Sinwar, namen waar de meesten nooit van gehoord hebben. Getooid in keffiyeh-sjaaltjes van Temu scandeerden Australische Palestinomanen rond de opera van Sidney:

“Vergas de Joden!”

Een stijgend aantal gaat verder dan het schuimbekkend brullen van genocidale leuzen: Belgische Palestinomanen spoten swastika’s op Joodse graven in Charleroi en vielen willekeurige Joden aan in de Antwerpse stationsbuurt. Franse en Engelse Palestinomanen verbrijzelden Joodse winkelramen tijdens nieuwe Kristalnachten in Parijs en Londen. Een zwaar besmette Amerikaanse Palestinomaan, Elias Rodriguez, vermoordde in Washington een jong Joods koppel wiens leven ironisch genoeg in het teken stond van het bouwen van bruggen tussen Israëli’s en Palestijnen. De vrouw die hij executeerde was niet meteen dood en kroop angstig weg. Hij bleef kogels door haar lijf schieten tot ze bezweek, “Free Palestine” schreeuwend.

Zo draait de Palestinomaan de klok terug naar het Europa van bijna een eeuw geleden, dat in de ban was van een gesnorde psychopaat die besmet was met hetzelfde virus. Hoewel ze hetzelfde gedachtengoed koesteren, zijn er toch enige verschillen tussen de Nazi en de Palestinomaan.

Het eerste is linguïstisch – de term ‘vuile Jood’ vervangt de Palestinomaan door ‘zionist’, een woord dat hij niet begrijpt. Ook al is de overweldigende meerderheid van alle Joden wereldwijd zionistisch, is hij de eerste om het verzonnen onderscheid tussen de twee termen te benadrukken. Een onderscheid dat hij overigens zélf niet gelooft, vermits hij de termen regelmatig verwisselt en willekeurige Joden aanvalt. Als het aan de Palestinomaan ligt, naaien de zionisten binnenkort weer een gele ster op hun jas.

Het tweede verschil ligt in het zelfbeeld: de nazi identificeerde zichzelf trots als antisemiet, terwijl de Palestinomaan zijn Jodenhaat hardnekkig ontkent, zelfs al schrijft hij een column waarin hij zijn verlangen uitdrukt om “elke Jood een puntig mes door te keel te rammen” – een uitspraak die ongestraft blijft in een land met een Palestinomane justitie. Het derde verschil ligt in de motivatie van de haat: de nazi haatte de Joden omdat ze géén eigen natie hadden, en de Palestinomaan haat Joden omdat ze wél een eigen natie hebben.

De Palestinomaan houdt van -ismen. Hij identificeert zich als pacifist die geweld streng veroordeelt – een weliswaar uiterst selectieve veroordeling die enkel gericht is op geweld waar Joden bij betrokken zijn. Voor de half miljoen moslims die vergast werden door Bashar al-Assad, de tienduizenden Lybiërs die onthoofd werden door Isis, de half miljoen Jemenieten die uitgehongerd werden door Saudië Arabië, of zelfs de honderden Palestijnse vrouwen die werden verkracht in Syrische gevangenissen en de Palestijnse mannen die dagelijks vermoord worden door Hamas, gaat de Palestinomaan de straat niet op. Hij toont ook geen bekommernis om Soedan, Tsjaad, Libanon, Somalië, en alle andere als democratie gemaskeerde dictaturen waar moslims elke dag met hopen worden afgeslacht. Als soennieten sjiieten uitmoordden of vice versa, is de Palestinomaan muisstil. Soms uit angst als islamofoob bestempeld te worden, maar meestal uit pure desinteresse.

Hij roept zichzelf ook uit tot antikolonialist, fier zwaaiend met de Palestijnse vlag die door de Britse kolonisator werd ontworpen. En ten slotte waant hij zich antifascist en voorvechter van de vrijheid, daarbij negerend dat het islamofascisme dat hij openlijk steunt alle vormen van vrijheid verfoeit. Dat Hamas vrouwen ophangt, homoseksuelen van daken afduwt, en Christelijke kerken in brand steekt, vinden Palestinomane feministen, LGBT’s, bisschoppen en zelfs pausen niet erg. De enige vrijheid waarom ze zich bekommeren, is de vrijheid van Hamas om Israëli’s te vermoorden. Daarom hashtagt elke zichzelf respecterende Palestinomaan minstens éénmaal per dag:

“From the river to the sea, Palestine will be free.”

Veldonderzoek toont aan dat slechts enkelingen weten om wélke zee en wélke rivier het gaat. Het hoeft niet te verbazen dat het gebrek aan kennis van de Palestinomaan niet enkel aardrijkskunde, maar ook geschiedenis en theologie betreft. De productieve collaboratie tussen Hitler en de Palestijnse Grootmufti van Jeruzalem laat meestal geen belletje rinkelen, en het Handvest van Hamas heeft de Palestinomaan ook niet gelezen. Wat begrijpelijk is – volwaardige zinnen zijn niet gemakkelijk verteerbaar voor lezers wiens lectuur zelden meer omvat dan Instagramcommentaren.

In dat Handvest schreef één van de founding terrorists van Hamas, Ahmed Yassin, het volgende:

“De Dag des Oordeels zal pas plaatsvinden als moslims de joden bevechten en doden (…) Israël zal bestaan en blijven bestaan totdat de Islam het land zal vernietigen, net zoals het anderen daarvoor heeft uitgewist.”

Een vervelend statement voor de Palestinomaan, die overtuigd is dat het conflict van territoriale en niet van religieuze aard is. Het acroniem van Hamas staat nochtans voor Harakat-al Muqawama al-Islamiyah. Voor zij die het Arabisch nog niet machtig zijn: dit betekent islamitische, niet Palestijnse, verzetsbeweging. Jihad is een Helige Oorlog in naam van Allah, geen strijd om een lap grond in naam van de Palestijnen.

Palestinomanie uit zich in onwetendheid en hypocrisie, maar blijkt ook de geheugencellen ernstig aan te tasten. De door jihadisten opgeblazen luchthaven van Zaventem, de neergeschoten Franse en Zweedse cartoonisten, de onthoofde Franse priesters, de gefusilleerde Bataclangangers, de doodgestoken Nederlandse regisseur, en de verpletterde toeristen op de Promenade des Anglais, kan hij zich niet meer herinneren. Het voor onbesmette individuen zo logische verband tussen het bloedbad in Israël en die in het Westen, ziet hij niet. Hij beseft niet dat

9/11 = 22/3 = 14/7 = 7/10

ANTISEM-23 is een uiterst kwaadaardig virus dat wereldwijd slachtoffers maakt en dus zeer ernstig moet genomen worden. Jammer genoeg is men er tot op heden niet in geslaagd een vaccin te ontwikkelen. Dit is te wijten aan een gebrek aan academisch onderzoek, daar vele wetenschappers zélf besmet zijn door het virus en dus bovenstaande waanbeelden verdedigen.

Reageer alstublief onmiddellijk wanneer u geconfronteerd wordt met een Palestinomaan. Om verdere besmettingen te minimaliseren, is het aangewezen de besmette persoon zo snel mogelijk in quarantaine te plaatsen in een psychiatrische instantie. We leven niet voor niets in een rechtstaat met betaalbare gezondheidszorg voor iedereen.