Nu de vaart van het virus, ondanks de inspanningen van de federale overheid, wat lijkt te matigen, wordt er her en der al druk gespeculeerd over het leven ná het virus.
**
Velen voelen zich geroepen om een blik in de toekomst te werpen: ondertussen tellen we het hoogst aantal glazen-bol-tovenaars en blinde helderzienden sinds het begin van de metingen! In de coulissen vernemen we bovendien dat alles in het werk wordt gesteld om voor hen op de koop toe een belangenvereniging op te richten: de clairvoyanten-vakbond! Job verzekerd, want de inkijkjes in ons toekomstig bestaan beloven niet veel goeds! En zoals alles in dit arme Vlaanderenland blijft de odeur van de verzuiling z’n kwalijke luchtjes in de rondte sproeien, met de kleinste der groupuscules als hardst roependen aan de zijlijn.
De herkauwende vegetariërs willen een vuist tegen corona maken door hun reeds uitgemergelde lijven nog minder vlees te gunnen: de in de breedte uitdijende maar in lengte en kiezerspotentieel slinkende Meryem Almaci wil, na corona, eindelijk komaf maken met de groene transitie: de MeToo-delletjes die, afgezien van hun chef, de job van hun leven net niet wisten te versieren, zagen wel iets in social-distancing: “twee gespreide benen, dat is tussen de tenen ongeveer anderhalve meter”, moeten de blondjes onder hen gedacht hebben: de communisten denken, geborneerd als steeds, aan een coronataks, bovenop al die andere heffingen die ze hopelijk nooit gaan kunnen realiseren: de “multi-kullers” dachten dan weer oprecht dat de invoer van nog meer Afrikaanse geluksnegers en op de Middellandse Zee dobberende medicijn-matrozen misschien heil zou kunnen brengen.
Antwerpen, Gent en Brussel willen van hun kant de verkeers-lockdown bestendigen, nu ze door toetsing te weten zijn gekomen dat het fijn stof toch niks met corona te maken heeft en nog minder met uitlaatgassen van auto’s. Dat ze maar oppassen, de “Smetjes”, “Cordietjes” en “Watteeuwtjes”, straks weet geen kat nog wat een automobiel is of doet, waardoor hij weer leuk wordt: en ja, zelfs de klimaatkleuters deden verwoede pogingen om te ontsnappen uit de hoek waarin ze door de corona-juf kordaat en met de neus naar de muur werden neergezet,: “als ge niet naar mij luistert”, had de ziekelijk naar relevantie snakkende klimaatpalindroom gesnotterd, “is dit nog maar een begin!” en haar Zweeds evenbeeld had al het geld dat ze van Europa had toegestopt gekregen, spoorslags gedoneerd aan de arme coronakindjes, om toch nog maar eens “in de gazet” te komen.
Meestal sneuvelt in een oorlog de waarheid als eerste, maar omdat de federale regering daar al mee weg was – U weet wel, die “commedia dell’arte”, geleid door afasie-patiënte Wilmès en carrousel-viroloog Van Ranst, die altijd van gedacht verandert, juist voor hij de flosh kan trekken – moesten de drukkingsgroepen en andere gedragsgestoorden met iets nieuws op de proppen komen. Samen spraken ze af om “voor de verandering” het “oorzakelijk verband” maar eens te laten stikken. Genoeg “veranderingsjunkies” in die middens die beschadiging en verval steeds weer weten te vervalsen tot progressie en herstel, dat de waarheid hen al een hele poos niet meer stoort. Iedereen mocht met een ander post-corona-concept komen aandraven, op voorwaarde dat de kuur niks met de kwaal te maken zou hebben. Eén voor één slaagden ze in die taak. Zelfs met brio!
Nochtans heeft het er alle schijn van dat het weelderig loof van de causaliteitsvreemde post-corona-kladjes, dan toch zijn sappen slechts opzuigt uit één gemeenschappelijke wortel. Want waarover de vele splinterpartijtjes en -genootschapjes het wel allemaal eens zijn, is dat we mondmaskers zullen moeten dragen, al dan niet zelfgemaakt of verheven tot modeaccessoire: dat we geen handdruk meer mogen geven, U weet wel: die in onze contreien sinds de middeleeuwen gangbare begroetingsvorm die zelfs de pest overleefde, om nog maar te zwijgen van de zoen – stam van “verzoening”: dat café- en kerkbezoek relicten worden uit een lang vervlogen tijd en dat onze lijven zich niet in een perimeter van, pak ‘m beet, anderhalve meter van mekaar mogen bevinden.
Kijk, je kunt dit ook anders zeggen: het post-corona-leven zal zich afspelen mét gezichtsbedekking, zónder manueel welkom, hetzij van de linker- dan wel van de rechterhand, zónder openbaar alcoholverbruik en katholieke ritus, maar mét azaan (gebedsoproep), om die arme moslim toch maar tegemoet te komen, en zónder lichamelijke communicatie om het hitsige “mansvolk” niet te provoceren.
Het vaccin is er dus al! Het heet … islam! Wellicht is het met virussen dan toch zoals met politici: je krijgt alleen diegenen, die je verdient. In welk geval de vraag toch kan, ja moet gesteld worden: is dit virus echt wel ontsnapt uit een chinees laboratorium … of eerder uit het brein van een oikofobe moslimknuffelaar?
***