Er zijn zo van die dagen dat werkelijk alles tegenzit en niks echt loopt zoals het zou moeten. Het overkwam laatst “Den Bult”, hoofdredacteur bij gebrek aan beter van Knack. Den Bult bevalt hoogstzelden van een briljante bespiegeling, maar als het gebeurt, is ze zo stierlijk van de pot gerukt dat meneer de hoofdredacteur wekenlang niet buiten kan komen. Zijn laatste bezopen vondst was de volkomen geesteszieke vaststelling dat “het racisme in het DNA van de Vlaming zit”. Groot was dan ook de ontreddering van den Bult toen Sammy Mahdi – zonder zijn administratie op de hoogte te brengen – de campagne #PlekVrij op gang trok en het nog een daverend succes bleek ook! Elk normaal functionerend wezen zou dan met de handen in het haar zitten; maar ook in enige vorm van pluizige hoofdbedekking grossiert de Bult geenszins! Een schelle klets op een kale kop was het! Tja, er zijn zo van die dagen …
Door de warme ontvangst van échte oorlogsvluchtelingen verdampten de genen uit het Vlaamse “racistische DNA” even snel als het niet door hoofdbeharing belemmerde walnootbrein uit de kale knikker van den Bult. Toch blijft het oppassen geblazen! In tijden van perspropaganda en overeenkomstig politiek haantjesgedrag zal alles in het werk gesteld worden om de werkelijkheid aan de propaganda te conformeren. Het kleinste commentaar, de geringste opmerking of de marginaalste aantekening bij het goedgunstige “open grenzen-beleid” zal gebruikt worden om alsnog de anti-Vlaamse veralgemening van den Bult te doen kloppen. Op verschillende foto’s van vluchtelingen lijken al aardig wat Oekraïners verdacht veel trekken te vertonen van Pakistani, Syriërs of Afghanen! Elke terechte opmerking dienaangaande zal echter sowieso als een boemerang splijtend in het aangezicht van “de racistische Vlaming” terugvliegen. ’t Is zwijgen of bloeden!
En dat terwijl zelfs de federale minister van Defensie en handpop van André Flahaut, Ludivine Dedonder, via een sublieme a contrario-redenering enkele dagen geleden nog manifest verklaarde dat er in het Afghanistan van de Taliban geen oorlog woedt. Zo expliceerde sexy Ludivine in slecht Vlaams en met een hersenloze glimlach die enkel een door anderen tot leven geroepen handpop kan sieren, dat een repatriëring uit oorlogsgebied onmogelijk is. De doortastende en prompte repatriëringen in augustus vorig jaar uit Afghanistan kunnen derhalve, volgens deze “donderse” redenering, niet anders dan gebeurd zijn uit een gebied dat niet in oorlog was.
Wanneer ministers, die zelfs de genderwaanzin tot voorwerp van maakbaarheidsdenken verheffen, zich verschuilen achter het nogal definitief klinkende “onmogelijk”, hou dan je zakken maar hermetisch gesloten! Straks wordt er nog beweerd dat het onmogelijk is échte Oekraïners te scheiden van gelukszoekers uit de “vredelievende” Aziatische hoogvlakten. Daar waar de echte oplossing slechts luttele seconden vergt, niet eens het reactiveren van een oude richtlijn uit 2001 of het opstarten van een procedure waard: waarom bijvoorbeeld geen Oekraïens sjibbolet gebruiken? Laat alle vluchtelingen “Shchyt i druh” (Oekraïens “schild en vriend”) zeggen; wie dat op perfecte wijze door de strot geduwd krijgt, is zeker Oekraïens!
Maar deze oplossing zal wel veel te voor de hand liggend zijn. De propagandamachine van modern links, altijd al arm aan principes, draait dezer dagen nochtans op volle toeren. De berooide burgerslachtoffers van een oorlog die zij nooit gewild hebben, worden op ongezien opportunistische wijze en ver weg van enige moraal gerecycleerd en schaamteloos voor de kar van moraliserend links gebonden! Enerzijds is het zaak alle tegenstanders het verafschuwde Poetin-kamp in te liegen; anderzijds wordt diezelfde valse Poetin-haat gebruikt om de eigen agenda door te drukken. Dan nog liever de PVDA die haar idolatrie voor alle varianten van het stalinisme nooit onder stoelen of banken heeft gestoken.
In de voddengazet De Standaard van 28/2/2022 mocht Thijs Van De Graaf dan weer zijn inzichten komen uiteen zetten. Thijs is professor Internationale Politiek aan de UGent en het levende bewijs dat professoren, in tegenstelling tot wat het normale buikgevoel gewoonlijk influistert, nooit een knelpuntberoep zal worden: als Thijs het kan, kan iedereen het! Onder de titel “Wil je Poetin treffen? Isoleer uw huis” pleit hij ervoor om de energietransitie tot een prioriteit op te tillen. “Weg met de CO2-neutrale en zelfvoorzienende kernenergie, allemaal aan het gas!” kuchte hij zich hees. Waar dat gas dan vandaan moet komen? Niet uit Rusland – dat spreekt! – maar uit Azerbeidzjan en Qatar. Van de dictatoriale regen in de islamitisch-totalitaire drop, als we Poetin maar treffen. Wat heeft Thijs het toch allemaal mooi voor elkaar! En dan hebben we het nog niet gehad over “ons Tinne” die voor de Europese Unie, en enkel omwille van Poetin, haar tanden “al dente” in de bevriezing van de energieprijzen wil zetten.
Maar ook aan het andere eind van het politieke firmament blinken zelfverklaarde sterren uit in verontrustende propagandataal. Enkele dagen geleden nog postte Matthias Storme op smoelenboek: “Al wie de schuld evenzeer bij Oekraïne, de EU of de VS legt, is zo obsceen en immoreel dat hij er meteen uitvliegt.” Met welke laatste actie hij refereerde naar de bijzonder afschrikwekkende en gevreesde “ontvriending” die, als vergelding, slechts z’n gelijke ontmoet in de uitsluiting van het Rusland van Poetin uit de Songfestival-decadentie. Russische wijven met een baard of onderaan geknipte venten met namaakborsten moeten we op het jaarlijkse “Feest van de Ontaarding” dus niet meer verwachten. Het dreigement van Storme op facebook werd ondertussen volledig ondergesneeuwd door allerlei “posts” over de oorlog; in het Engels, in het Russisch, in het Pools, want Matthias spreekt al die talen natuurlijk vloeiend, al heeft hij toch moeite de landsnaam zonder fouten te schrijven: zijn Oekraï(e)ne telt namelijk een “e” teveel! O ja, buiten advocaat en conservatief denker is Matthias, zoon van Marcel, óók nog professor, en dus collega van Thijs. I think, I rest my case …
Uitermate geruststellend allemaal dat een vooraanstaand lid van de Vlaamse intelligentsia de werkelijkheid zó genuanceerd en zó beredeneerd te lijf gaat en alle pro’s en contra’s eerst afweegt vooraleer een gedragen gedachte te formuleren. De halfslachtigheid van een hopeloos verdeelde EU, de Amerikaanse presidentiële narcolepsie en de Oekraïense terreur bevorderende inzet van burgers op uitgesproken militair domein … daarover mag van Matthias niets meer gezegd en geschreven worden, op straffe versleten te worden voor “rafelrechtse onverlaat” en op straffe van uitsluiting van sociale media.
Met zo’n conservatieve vrienden heb je geen progressieve vijanden meer nodig…
Voor wie Matthias Storme toch even niet kan plaatsen: hij is Vlaams N-VA-coryfee en in die hoedanigheid zetelend in de Raad van Bestuur van UNIA, waar hij, zo zei hij vooraf, “potten ging breken”, maar waar hij, zoals te verwachten was in dat islamitische midden, enkel zijn tanden op stuk beet. Deze Matthias Storme, die verbaal ook al een heel blik grondrechten opentrok tegen de geldende covidmaatregel maar het, ondanks zijn bevoorrechte positie, glad verzuimde er ook metterdaad iets aan te doen, wil thans middels een zwart-wit woordenbrij uit een blauw-geel kanon de “rode” Poetin een halt toeroepen. Met zo’n conservatieve vrienden heb je geen progressieve vijanden meer nodig.
Laat de les die we uit zoveel hedendaagse Oekraïne-propaganda kunnen trekken toch duidelijk zijn: “Wij hebben uit de twee Europa-verwoestende wereldbranden geen barst geleerd”. Eén schot over de linies uit een Russische howitzer, en we zitten terug allemaal in de loopgraven. “Oorlog”, zo schreef Carl von Clausewitz, “is een voortzetting van de politiek met andere middelen.” De naoorlogse propagandistische geschiedenis vult deze boutade naadloos aan. Met linkse fascisten en rechtse fraseurs stevig in het politieke zadel, kan evenzeer gezegd worden: “Politiek in vredestijd is de voortzetting van de oorlog met andere middelen. We zullen terug decennia nodig hebben om uiteindelijk min of meer te weten te komen wat er thans in Oekraïne allemaal gebeurt. Maar dan is het wéér veel te laat! Het geeft enkel windbuilen als “den Bult” blijvende werkzekerheid!
**
**
