Wat moeten de “multicullertjes” aller landen en van alle partijen zich toch de handen weer warm hebben gewreven toen ze vernamen dat ook de Vlaamse regering, onder leiding van sterke slappe Jan, overstag ging voor gewichtige, toch vooral verontschuldigende, uitheemse spoeling! “Kijk eens”, moeten ze gedacht hebben, “hoe feilloos we met alle gezindten en origines kunnen samenleven … en samen regeren … en het de Vlaming naar de zin maken!” En toen kwam Zuhal Demir, de vrouw die eigenhandig en hoogst persoonlijk niet enkel het geocentrisme, maar gelijk ook het heliocentrisme naar de prullenmand verwees en verving door het “demircentrisme”: heel het universum, zwarte gaten inclusief, draait sindsdien rond de Koerdische kont van Zuhalleke.
Dat was trouwens al zo toen ze nog districtsburgemeester van Antwerpen was en de stad verwarmde met haar Limburgs vuur. Een uitslaande brand is het echter nooit geworden: om electorale redenen, die in de pers als “persoonlijk” werden afgedaan, verliet de kapitein als eerste het schip om het commando over te laten aan de derderangs matroos waar we nu mee opgescheept zitten; dat we met deze groene zeerob van de regen in de drop verzeilden, zal Zuhal verder worst wezen, want het universum volgde gedwee Zuhal, ditmaal naar het brons groen eikenhout…
Men kan het meisje uit de bergen en woestijnen halen, maar de bergen en woestijnen niet uit het meisje…
Deze Koerdische kuit werd hier geboren, spreekt Limburgs als de besten, studeerde Latijn-Grieks op een Limburgse katholieke school, nadien Rechten in Leuven, en schikte zich vervolgens in Vlaams nationalistische middens. Ergo, “zij is er eentje van ons.” Niet dus, zo blijkt overduidelijk. Eén generatie mild opportunistische Vlaamsgezindheid volstaat immers niet om onze cultuur in de diepte op te snuiven. De paters van Averbode weten er van mee te spreken. Als het er op aankomt, is een eschatologische stikstoffobie ruimschoots voldoende om negenhonderd jaar kerkelijke beschaving te verstikken en naar de plavuizen te helpen, hoezeer evolutief onderzoek ook heeft aangetoond dat koebeesten altijd al vlaaien produceerden! Maar plots grijpen die dingen je dus smoorheet naar de keel.
Tja, men kan het meisje uit de bergen en woestijnen halen, maar de bergen en woestijnen niet uit het meisje… Die oude wijsheid blijft nu eenmaal een waarheid als een koe; tot spijt van wie het benijdt. En daar kan een commandeurschap in de van oorsprong koloniale Orde van Leopold II niets aan verhelpen. Hoewel naar eigen zeggen niet praktiserend, werd Demir immers Alevitisch opgevoed. Dat blijft zijn sporen nalaten, niks aan te doen: die twaalf sjiitisch mystieke imams blijven altijd sterker dan die éne God, zelfs al deelt die God zich in drie verschijningen en ook al heeft Hij, tergend lang voor van enige Zuhaleske aanwezigheid in onze contreien sprake was, de cultuur van haar gastland onmiskenbaar mee vorm gegeven. Cultuur en geschiedenis kan men studeren; ze doorleven is nog van een heel andere orde!
Nochtans weet Demir van wanten! Dat ze met haar 12 imams maar matig zou scoren, beseft ze als geen ander, dus werden we nog wat dieper in het kruis gegrepen, waar het toch altijd net dat ietsje meer pijn doet. In “De ochtend” op Radio 1 koos Zuhal daarom voor de troefkaart van de ijskoude rationaliteit: “Ik heb nog geen rationeel argument gehoord om de abdij van Averbode uit de rode lijst te halen”, bazelde ze fier over haar particuliere vondst maar waarmee ze meteen een flink deel van onze beschaving reduceerde tot wat emotioneel gewauwel in de marge! Vreemd argument wel, voor een spiritueel sjiitische mystica!
Die paterkes toch! Denken dat haast een millennium Norbertijnse “communio” en “ora et labora” toch voor een scherf onwankelbare eeuwigheid had gezorgd, was zó naïef! De horden staan immers niet meer voor de poort, ze hebben reeds onverholen de macht gegrepen! Alleen mogen we dat van de wortelloze “multicullertjes” niet meer zeggen. En zo hebben de verdelgers van onze cultuur, middels Koerdische knaldrang, weer maar eens gewonnen.
**
STEUN ‘TSCHELDT
**
