Hoe justitie keer op keer bewijst de etterbuil van de samenleving te zijn: huiszoeking bij YouTuber ACID

Vandaag vond er een huiszoeking plaats in de ouderlijke woning van Nathan Vandergunst, alias ACID.

Het gaat allicht om een gerechtelijk onderzoek ontstaan in het hoofd van een zieke magistratelijke mug die meent de samenleving een dienst te doen door een bekende YouTuber met een grote mond te pesten.

Want dat is de essentie van de zaak. Pestgedrag van de overheid.

De zaak is in wezen poepsimpel.

Een studente gaat uit in Leuven. Ze drinkt zich lazarus. Ze pikt een andere student op omdat ze op eigen benen niet meer naar een slaapplaats kan. Ze kust en flirt met de student, een blijkbaar nogal slimme gynaecoloog in spé. Er komt seks van. ‘s Ochtends bij het wakker worden begrijpt de jonkvrouw dat er onbeschermde seks heeft plaatsgevonden. In lepeltjeshouding. Ze dient een klacht in omdat ze geen toestemming had gegeven voor seks. Zegt ze. Er komt een rechtszaak van. De wet is in dit verhaal de boosdoener want die wet zegt dat als iemand dronken is, er nooit sprake kan zijn van toegestane seks. En als er geen toegestane seks is, noemt de wet dat verkrachting. Lap. De student gynaecologie moest maar één ding zeggen om veroordeeld te worden als verkrachter. “Was het meisje dronken?”, vroeg de rechter. “Ja, Mevrouw, het meisje was dronken.” “Dan zegt de wet dat u haar verkracht heeft”. Simpel dus. Omdat het verhaal echter aan elkaar hing van beelden en woorden die grote twijfel zaaiden over het voorafgaandelijke geflirt en gekus, neemt de rechter een risico. Ze kan niet anders dan de student veroordelen voor verkrachting (de wet, weet je wel), maar geeft hem opschorting van straf. Wegens, nogal veel wenkbrauwfronsende omstandigheden. Samenvattend? De wet is zodanig slecht geschreven (uiteraard want geschreven door politici) dat eender wie seks heeft met iemand die dronken is, die persoon bij wet verkracht.

Wat gebeurde er vervolgens?

Het ‘volk’ was boos. Het volk hoorde in het ene oor ‘verkrachter’ en in het andere oor ‘geen straf’. Het ‘volk’ morde, huilde en riep drieste dingen.

Een onoplettende journalist van Het Laagste Nieuws publiceerde de naam van de student gynaecologie. Het is geweten dat de meeste journalisten van Het Laagste Nieuws niet slimmer zijn dan het achtereinde van een koe in de weiden van Christian Van Thillo. Dat zijn die weiden die zijn familie bekwam door te collaboreren met de Duitsers tussen haakjes.

Op sociale media werd de naam verder verspreid.

Het Laagste Nieuws verwijderde onmiddellijk de naam van de ‘verkrachter’ toen ze door hadden dat door hun bericht de poppen digitaal aan het dansen gingen.

Pas dan, pas dan dus, maakte YouTube ACID een rant-video. Hij ging helemaal over de rode in zijn boosheid en wilde niet dat vrouwen later met hun benen open kwamen te liggen bij een ‘verkrachter’.

Mocht ACID dit doen?

Natuurlijk mocht ACID dit doen.

Was het netjes? Nope.

Was het ongenuanceerd? Yes.

Was het uit den boze? Nope.

Was het dom? Yes.

Mag men dom zijn in Vlaanderen? Yes.

Mag de naam van een veroordeelde vrijgegeven worden? Yes.

Wat deed de overheid bij monde van de rotste appel onder de instellingen van het land, met name justitie?

Ze stuurde vanmorgen vijf, ja vijf, want ACID is een gevaar voor de samenleving, agenten naar de woning van Vandergunst. Hij was niet thuis. Dus namen ze gewoon alles mee wat niet te heet en te zwaar was volgens de frutselpapieren van een ‘onderzoeksrechter’. Zo namen ze blijkbaar de computer mee van ACID. Een YouTuber wiens computer wordt afgenomen heeft slechts één bedoeling, de YouTube dwarsbomen, pesten, monddood maken quoi.

ACID moet nu weer een dure advocaat onder de arm nemen om zich te verdedigen, exact wat de overheid wilde, een eitje SLAPP (strategic lawsuit against public participation) op het hoofd van ACID kapot slaan. Wat is SLAPP? Iemand financieel beschadigen door hem te dwingen naar de rechtbank te gaan, ook al is er geen reden om naar de rechtbank te gaan. Naar de rechtbank gaan kost sowieso veel geld, dus wordt de ‘beklaagde’ langzaam gewurgd, niet door inhoud, maar door financiële besognes. Daar kennen we bij ‘tScheldt alles van. Natuurlijk zal ACID een crowdfunding opzetten en zullen honderden YouTube-bakvissen en goedmenende lui ACID financieel steunen.

ACID liep in het verleden een veroordeling op na het bekend maken van enkele namen van Reuzegommers. Hij kreeg toen 3 maanden cel voorwaardelijk en een geld-boete. Nathan Vandergunst, de simpele duif, was zo dom om niet in beroep te gaan. We menen dit echt. ACID zal in zijn leven wel al eens een domme stoot hebben uitgehaald. Niet in beroep gaan tegen zijn vonnis in de zaak Reuzegom was het aller-allerstomste wat hij kon doen. In Hoger Beroep zitten namelijk rechters met verstand, in tegenstelling tot de meeste geblondeerde juffrouwen op hakjes die via een vervalst magistratenexamen rechter in Eerste Aanleg konden worden. Eerste Aanleg in Vlaanderen is het equivalent van het Bijzonder Onderwijs maar dan binnen Justitie.

In Hoger Beroep was het nagenoeg zonneklaar dat ACID zou zijn vrijgesproken in de Reuzegom-zaak. Dat had een sterke legale basis geweest voor zijn ‘rants’ op YouTube. Door zich als een verongelijkt lam te laten veroordelen fungeren zijn rants als benzine op het smeulende vuur van gefrustreerde onderzoeksrechters en parketmuizen.

Het binnenvallen in de privé van een YouTuber, per definitie een journalist, ja, u hoort ons goed, ACID is een journalist, is een aanslag, de zoveelste, op de Persvrijheid en de Vrijheid van Meningsuiting.