Je zou ervan gaan duizelen hoe de Deep State zich verweert tegen wat er onder de mensen leeft. Overal in West-Europa gilt de elite het uit dat de democratie in gevaar is. Ze bedoelen daarmee uiteraard hun merk van democratische maatschappijordening. Indien het bestond, zou ‘dementocratie’ een fraai woord zijn voor het vergeten van de volkse verzuchtingen die ergens ver buiten de machtsbubbel opborrelen. In Duitsland wordt de AFD (Alternative für Deutschland) door de staatsveiligheidsdienst op de lijst van terroristische clubs geparkeerd. Verbieden die handel, scanderen prompt de doorgestudeerde bobo’s wier mantra’s de mediapropaganda blijven opsmukken. Deze ideologische gaatjesvullers zijn overal van dezelfde makelij. Telkens weer wordt er gemekkerd over nare begrippen als discriminatie, patriarchaat, klimaataverij, genderdwingelandij of kolonisatiebochels op de rug der lieve verdrukten. Het opnemen voor de verkeerde slachtoffers op de niet ruim genoeg ingekleurde arbeidsmarkt, op de inmiddels totaal onvrije woningmarkt en in het stedelijke straatbeeld waarin blanke exemplaren een rariteit zijn geworden, blijft die bobo’s maar bezighouden.
Fatsoenlijk rechts is nu wel oké
Binnen de Europese commissies ‘slaakt men een zucht van opluchting’ nadat ‘fatsoenlijk rechts’ het haalde van extreemrechts in Portugal, Polen en Roemenië, zo brullen de linkse gazetten het uit. Leve fatsoenlijk rechts, lijken links geaarde commentatoren blijkbaar te jubelen, nu hun eigen tot op de draad versleten dogma’s enkel nog in hell holes als Brussel opklinken. De PS’ers zijn de echte racisten geworden, mijmeren als schroomvallig beschaafd beschouwde Vlamingen nu ook al luidop in diverse bladen. Naar aanleiding van zijn boek ‘Het verraad aan de Verlichting’ had Maarten Boudry het over het ‘betuttelingsracisme’ van ene Anuna De Wever. Zijn striemende kritiek op progressieven denderde als een knuppel het kippenhok binnen. In Doorbraak tekende Roan Asselman de wijze woorden op van historicus-professor David Engels: ‘Deze massamigratie is geen spontane beweging, maar het resultaat van weloverwogen beleidskeuzes.’ En ook: ‘Migratie uit de islamitische wereld zet de Europese beschaving onder druk.’ In Humo luidde de kop van een artikel door Ayfer Erkul: ‘Drugbendes hoeven niet ver te zoeken, er is een grote voorraad aan jongeren die bereid zijn te moorden.’ Ivan Van de Cloot van Stichting Merito verweet het Vlaams mediabeleid een ‘gebrek aan democratisch noodzakelijk pluralisme.’ Ook in Doorbraak vroeg hij zich af: ‘Heeft de VRT écht zoveel meerwaarde?’ Allemaal inzichtelijke conclusies die ‘gewone’ mensen al eerder omarmden. Tja, maar die waren ongeschoold en bijgevolg politiek incorrect, volgens de weldenkende meningenmachine.
Buiten Ninove
In Frankrijk ruimden activistische rechters oppositieleidster Marine Le Pen politiek tijdelijk uit de weg op basis van beschuldigingen over het oneigenlijk gebruik van parlementspersoneel; iets dat overigens binnen zowat elke partij als normaal wordt beschouwd en actief toegepast. In Nederland blijft een halsstarrige administratie haar migratieminister schaamteloos saboteren. In Engeland werd de 42-jarige moeder Lucy Connolly door de politie opgepakt en vervolgens tot 31 maand cel veroordeeld omdat ze een heftige tweet had verstuurd waarin ze haar beklag deed over de moorddadige Southportrellen. ‘Aanzetten tot haat en racisme’, was de boodschap waarmee ze naar de morele brandstapel werd geleid. ‘We leven onder Labour stilaan in een politiestaat’, noteerde Boris Johnson in zijn column. Het bewonderde model van vrije meningsuiting dat zo oer-Brits is, wordt op de helling gezet, concludeerde hij. Inderdaad valt de politie onder Labour steeds vaker binnen in huizen van gewone burgers met een in Orwell-termen ‘foute mening’ om die woordcriminelen brutaal buiten slepend publiekelijk te vernederen. In Het Witte Huis verraste Trump zijn gast Cyril Ramaphosa, de Über-neger van Zuid-Afrika, met een video over de behandeling van blanke boeren door opgehitste wilde horden. Fake nieuws door opponenten, repliceerde Ramaphosa, een analyse die meteen door de nieuwskanalen bij ons werd overgenomen. Zo onrechtvaardig toch, beoordeelden de bobo’s dit schouwspel. En dat Hamas-slachtoffer Yuval Raphael die zich onder een stapel lijken in leven had weten te houden, ook nog eens een goede zangeres met een aangrijpend melodieus lied bleek te zijn, mocht niet baten. De bobo’s (met een iel vrouwmens van de 11.11.11-top als hysterisch voorbeeld in De Afspraak) wilden absoluut Israël in de ban slaan met economisch-artistieke boycots van jewelste. Hadden deze types het niet al decennia lang over de jaren 30 die terug zouden zijn?
Binnen Ninove: forceer Forza
En dan bij ons: Ninove moest gestraft worden voor een totaal verkeerd stemgedrag. Ook hier weer 2 maten en 2 gewichten. De matekes mogen alles: denk aan de bussen die vroeger door de sossen werden ingezet om met koffiekoeken omgekochte bejaarden het kieslokaal binnen te hijsen. Of in moderner tijden de bangmakerij in de moskee om het kiesvee aan te porren. Intussen heeft de PVDA de broek van de socialisten echt wel afgetrokken wat dit type bekwaamheid betreft. Doktersbriefjes? Ach, artsen kennen al lang genoeg het fenomeen van ‘vage klachten’, maar dit keer buigen de Gentse parketvogels zich over dit verschijnsel. Vage klachten over een teveel aan ziektebriefjes in de stemlokalen deden deze fraudejagers uit de nestorgym nog eens hun knol zadelen. Op naar Ninove om daar een heuse razzia uit voeren. Wat een adrenalinestoot moet dat hebben veroorzaakt in de verzakte lendenen der dappere speurders. Het lag er zo dik bovenop dat ze enkel de net aan de dood ontsnapte Forza-burgemeester Guy D’Haeseleer van een nacht in de bak spaarden om de publieke opinie niet nog meer te schofferen dan nu al het geval is. Hebben de pakkemannen met deze intimidatie eindelijk hun hand overspeeld? Hebben de ‘Powers That Be’ nu toch een beetje door dat de bevolking huivert van zulk gestapo-gedrag? Of trekken ze zich er feitelijk geen bal van aan en doen ze zelfs geen moeite meer om hun minachting voor de burger in te wikkelen met duur ogend verpakkingspapier vol gewauwel over de rechtsstaat? Laten we vlug een vrouwelijke rector interviewen of een beteuterde Pride-aficionado tranen ontlokken om cool te lijken.
