Wie men plaagt, die men liefheeft. Diep van binnen moeten we dus wel een boon hebben voor de veelgeplaagde Open VLD-voorzitter Egbert L. Schurftig toch van ‘tScheldt om die breedlachse man zo te belagen met verhalen over een bezoek aan een restaurant waar hij muilend met een deerne de vreters hun mond deed openvallen. Begrijpelijk dat hij nadien alle aanwezigen per mail bedreigde. Grof die eeuwige insinuaties over zijn vermeende leugenachtige natuur. Stuitend al die observaties over de interne oorlogen binnen zijn krimpende partij. Ronduit walgelijk zijn dan ook de aanvallen op de morele integriteit van zijn premier. Die mens is tenslotte op zijn eentje Kiev aan het redden, zo rapporteren de betere media. Afschuwelijk die berichten over sjoemelende allochtone medeburgers die zich ongedwongen in een liberaal engagement hadden gesmeten en uiteindelijk met een besmet blazoen (én een parlementair medewerker) tenslotte ook maar verder moesten met hun leven.

Neen, ‘tScheldt is niet goed bezig naar deze humaan hoogstaande politicus toe. Daarom weigeren we halsstarrig te geloven dat Egbert een veelplasser naast de pot zou zijn. De brave borst is immers even geleden papa geworden. Samen met zijn Albanese dame beleeft hij het geluk dat iedereen, behalve de meeste van zijn partijgenoten, hem gul toewenst. Egbert L. kwam tanden te kort bij het glunderen in de bladen over zijn verse vaderschap. Nu hij het op zijn werk zo moeilijk heeft met die kritiek op zijn inhoudsloze betoog en de wankele begrotingsbekwaamheid van zijn beleidsmensen hopen we van harte dat hij in de private sfeer een warm evenwicht vindt. Het zou onbetamelijk zijn te opperen dat een of ander wicht dat zou ontwrichten. Dus neen, we verdedigen Egbert hierbij ten stelligste nu er alweer over hem geroddeld wordt. Het kan toch niet dat hij iets smeuïgs zou uitspoken met een vrouw van een andere politieke kunne? Wat zou hij nu te zoeken hebben bij een N-VA-politica? Het is niet omdat hij Bart De Wever wilde opvrijen dat hij nu in de schoot van een Vlaams-nationalistische collega is beland. We willen dus de geruchten over hem en N-VA- Kamerlid Kristien Van Vaerenbergh fervent ontkrachten. Schandalig vuige praat die we enkel zouden tolereren indien Egbert bij ons in de onderste schuif lag. Maar aangezien wij deze demi-god vol van genade en potentie warm in ons hart koesteren doen wij daar niet aan mee. Kristien stamt bovendien uit een proper Volksuniegeslacht en op de partijsite pronkt in alle duidelijkheid haar ‘levensmotto’: ‘Niets is wat het op het eerste zicht lijkt’. Daar sluiten we ons volkomen bij aan. Laat Egbert dus gerust, want wij zien hem wel graag.