“Er is een pakje naar u onderweg….” en andere overvaltechnieken gefaciliteerd door de overheid

Onze briljant georganiseerde overheid heeft enkele jaren geleden een uitvinding gedaan om U tegen te zeggen: de “GDPR-wetgeving”.

Het was een zoveelste poging om bedrijven te zuiveren van foute gedachten en misdrijvige handelingen. Een voorbeeld van pure heilzame GDPR…. U bent een Doe Het Zelf Zaak. U heeft klant X al 10 jaar een mail gestuurd om hem te informeren over boren, zagen en schroevendraaiers. Plots besluit U in ware overvalstijl Uw klant X via mail te melden dat er dit jaar ook BBQ’s te koop zijn in de afdeling naast die van de boren, zagen en schroevendraaiers. Dankzij de GDPR-wetgeving kan klant X U nu een proces aandoen voor het verstoren van zijn familiale rust, stalking, aanzetten tot haat en telecomoverlast.

Terwijl geen enkel Vlaams bedrijf nog een mail durft sturen naar iemand naar wie ze nog nooit een mail hebben gestuurd, wordt elke Vlaming overstelpt door mails en sms’en van banken, koerierdiensten, tech-giganten en ministeries met de vraag om privé-gegevens te delen ‘omdat er een pakje onderweg is’‘omdat er een terugbetaling moet verricht worden’‘omdat er een account opgeschort is’

Er is geen ‘war on drugs’ in Vlaanderen, er is een ‘war on zuur verdiend en bijeen gespaard geld’ bezig. Er woedt een digitale oorlog tot in de huizen, bedden en badkamers van mensen die via hun gsm belaagd worden om informatie te delen. Wie de informatie deelt ziet geld verdwijnen van de rekening. Wie klacht indient bij de politie voelt zich teruggeworpen in de tijd van Dutroux. De politie zegt vlakaf niet te kunnen, te willen of te mogen helpen. Nagenoeg elke klacht voor phishing wordt een jaar later gevolgd door een brief van de Procureur des Konings met de mededeling dat de zaak wegens geen tijd, geen goesting, geen prioriteit, geen maatschappelijk belang zal opgevolgd worden.

Normaal moet de overheid de burger beschermen. Daarom koopt ze van die straaljagers die tegen 1000 kilometer per uur naar Afghanistan kunnen vliegen. Terwijl élke Vlaming met een mailadres of met een telefoonnummer thuis belaagd wordt door criminelen die geld willen pikken. Dankzij onze voorzienige overheid die besloten heeft NIETS te doen voor diegenen die in de val zijn gelopen, in normale taal ‘slachtoffers‘ genoemd, hebben de criminelen een met kanten doekjes omzoomd speelveld verkregen waarin ze kunnen doen en laten wat ze willen.

Als een virus het grondgebied betreedt legt de regering onwettelijke vrijheidsbeperkende maatregelen op en doet ze de economie dood. Als het grondgebied betreden wordt door horden buitenlandse digitale rovers doet de regering of haar neus bloedt en verbergt ze zich achter muurtjes van vaccinatiecentra of inentingslijsten waar ze zichzelf en hun vrienden op de eerste plaats zetten.

De GDPR-wetgeving die bedoeld was om individuen te beschermen tegen invasieve boodschappen van stoute Doe Het Zelvers uit het dorp, is de meest vruchtbare wetgeving gebleken om hardwerkende, studerende en gepensioneerde Vlamingen hun rekeningen leeg te roven.

***