30 april 2025
Gasten kwamen fleurig uitgedost naar de Waagnatie voor een groots opgezet deugevent: het B.A.P-event, een protserige titel voor “Bizz, Arts, Politics”.
Laura Tesoro en haar team kwamen met hun tourwagen aangereden. Want Tesoro zou er haar diversiteitstalent op het podium etaleren. U weet wel, de Laura Tesoro die zo graag met Palestijnse vlaggen optreedt.
Traiteur Gursha had honderden verbindingsmaaltijden geprepareerd vanuit de Ethiopische eenheidsgedachte.
Katia Rijmenams van iKatoenger (gezonde ontbijten) had stevig geïnvesteerd in het ‘vrouw-empowerende evenement’. Ze had 600 euro huur betaald en nog eens 1100 euro geïnvesteerd in materialen.
Er was echter een probleempje.
De Waagnatie was… leeg.
Wat een volledig ingerichte event-hal moest zijn, was gewoon een gigantische, lege hangaar.
Tesoro en haar manager Stijn Peeters voelden onmiddellijk nattigheid bij het zien van de lege ruimte. Normaal treedt Tesoro op op een podium. Tesoro was wel geboekt, maar er stond… geen podium.
Verschillende leveranciers vonden elkaar in en om de lege hal.
Op ieders lippen brandde slechts één vraag: waar in godsnaam was Thalia Ndabagobetse?
Thalia Ndabagobetse was de organisatrice.
Maar Thalia was nergens te bespeuren. Normaal neemt ze altijd de telefoon op om zichzelf te verkopen als de ultieme inclusiviteitsexperte van Vlaanderen. Vandaar ook haar event. Een event waar ze door op de juiste knopjes te drukken (business, kunst en politiek) het meest respons mee kan scoren in het huidige linkerdeel van de samenleving en de politiek. Vorig jaar ging het over het paard getilde B.A.P. door in een discotheek. Er werd een prijs uitgereikt voor ‘beste vrouw’ van het jaar. Want het verkopen van vrouwen, verkoopt goed bij sponsors in het huidige diversiteitsklimaat.
Dit jaar zag Ndabagobetse het groots. Ze huurde de Waagnatie en schermde tegen Jan en Alleman met duizelingwekkende cijfers. Duizenden mensen zouden komen. Honderdduizenden euro’s zouden binnenvloeien. Toen ze het huurcontract ging tekenen had Thalia een cameraploeg bij, want Thalia wil dat er een film over haar leven gemaakt wordt.
Thalia hangt meestal rond de Oude Koornmarkt en de Pelgrimstraat in Antwerpen waar ze vooral heel erg zichzelf etaleert en gratis maaltijden probeert te scoren. Ze heeft een programmaatje op Radio Stad maar eigenlijk wordt ze verondersteld reclame te verkoop voor het radiostation.
Intimi weten dat ze gelinkt is aan Steven Decraene, journalist van de VRT, een handig opstapje naar het grotere BV-schap.
In werkelijkheid is Thalia Ndabagobetse een soort kloon van Sihame El Kaouakibi. Ndabagobetse misbruikt de inclusiviteitsgedachte om er geld aan te verdienen. Ze wil zo graag graag gezien worden dat ze niet anders doet dan zich omringen door dure buzz-words uit business-school boeken. Ze noemt zichzelf Co-founder van ‘Urbanization’ en Founder va, ‘Tsé Consultancy’. Klinkt bekend niet? Vooral bij diegenen die het Sihame El Kaouakibi-dossier kennen.
Tsé Consultant. Kent u het typetje? Een consultant die zegt hoe het moet, maar het zelf niet kan.
Dat is exact wat gebeurde met het B.A.P-event.
BAP-scam
Na enkele uren van de aardbol te zijn verdwenen op de dag van haar grootse event, dook Thalia Ndabagobetse terug op. In plaats van de schuld bij zichzelf te leggen, deed Ndabagobetse iets wat zo typisch is geworden bij inclusiviteitsverrijkers. Het was de fout van vrouwenhatende racisten dat haar event mislukt was. Zij was een slachtoffer, schreeuwde Ndabagobetse naar boze standhouders.
De Gazet van Antwerpen ging eerst helemaal mee in het slachtofferverhaaltje en durfde de naam van Thalia Ndabagobetse niet eens voluit te schrijven. De GVA had het braaf over ‘Thalia’ hier en ‘Thalia’ daar. De achternaam Ndabagobetse werd wijselijk verzwegen.
Allerlei subsidieslurpers doken op uit het subsidiehoutwerk van de samenleving en probeerden mee twijfel te zaaien over wie het event had laten mislukken. Ndabagobetse jankte bij de bevriende pers dat haar ‘documentaire’ zou uitleggen wat er allemaal gebeurd was. U weet wel, de documentaire van de camerajongens die Ndabagobetse zelf had ingehuurd om hele dagen achter haar kont aan te hossen. En was het niet zo, snotterde Ndabagobetse terwijl ze haar haar in de plooi legde, dat ze als ‘Vrouw van het Jaar’ Elisabeth Lucie Baeten had willen doen verkiezen dit jaar? Alsof dat het pootje-lap zetten van tal van leveranciers goedpraat.
Het is duidelijk wat er gebeurd is.
Ndabagobetse is in wezen een totale nulliteit in het organiseren van events die groter zijn dan haar ego. En nee dat heeft niets met racisme te maken. Gewoon met hard werken en de juiste beslissingen nemen. Twee dingen waar Ndabagobetse geen kaas van heeft gegeten.
**
Illustratie: Thalia Ndabagobetse
**
