De buren van Boris Johnson hoorden in hun chique wijk allerlei verontrustende geluiden. Het ging er heet aan toe bij de toekomstige premier van Groot-Brittannië. Als komend aanvoerder van zoveel onderdanen kan het niet dat je jongere stoei-bambi haar onderdanigheid zomaar inperkt. De linkse buren met hun anti-Borisposters, hun opgestoken middenvinger op straat, hun artistieke ‘moderne’ bezigheden en hun boeddhistische levensvisie namen de ruzie op en stuurden dat geluidsfragment naar de linkse krant The Guardian. Inmiddels liggen zij als boodschapper met een grote boodschap zelf onder vuur. Zalig mediavoer dus. Wie pakt wie? De Britten vinden dat Boris Bambi moet pakken.
Ook in ons eigenste Belgenland maken buren dergelijke taferelen mee. De buren van Elio Di Rupo bijvoorbeeld voelden zich al vaker geterroriseerd door gekrijs en wanhopig geschreeuw maar dan ging het meestal over een afgebroken nagel of een hardnekkige constipatie bij de voorzitter-voor-het-leven. Onlangs klonk het wel zwaar mensonterend en ronduit barbaars. Ruiten sneuvelden, een bloemetjesservies kwam in brokken naar buiten en Italiaanse familieleden op bezoek kozen het hazenpad. Bleek dat het weer eens een uit de hand gelopen uitwisseling van meningen was met Paul Magnette. Er valt daar nog meer te beleven. Zo zagen de nieuwsgierige buren dat Elio een kuisvrouw in het zwart tewerkstelt die achter zijn gat alles komt opruimen. Dat bleek ene Zakia Khattabi te zijn die naast haar deeltijds voorzitterschap van Ecolo de euro’s best kan gebruiken voor haar make up-benodigdheden. Het mens is bezeten door de Tweede Wereldoorlog en wenst vaak vurig dat ze daar ook familieleden in had verloren. Helaas golft ze hoogstens mee op de gratuite verontwaardiging die haar partij zo schuimbekkend uitstalt. Ook de beminnelijke André Flahaut, die er prat op gaat nog nooit een boek van Pascale Naessens te hebben gelezen, schuift graag aan in huize Di Rupo. Na een therapeutische afwezigheid om ‘bij te komen’ van het schaamteloze feit als Kamervoorzitter te zijn opgevolgd geweest door dat lor van een Siegfried Bracke is het terug aan hem, meent hij. En gelijk heeft hij! Dré is veruit de gezelligste socialist, ja misschien wel de enige gezellige socialist bij de PS.
Waar is de tijd van die andere André? Met André Cools als voorzitter lachte je je echt bijna dood. Of je dronk je bijna dood, maar nu zwijgt men als vermoord over die tijd. Communisten zijn politiek niet welkom bij Elio, want die willen alles afpakken van de rijke socialisten. Ze kunnen samen met andere Waalse politici over de partijgrenzen heen dan weer wel terecht bij Elio voor een stevige massage van de nek- en rugspieren nadat ze in het parlement verplicht verkrampt de Vlaams Belangers fysiek hadden zitten ontwijken. Ze hebben wat over voor hun overtuiging, die Walen. Er loopt trouwens nu een klacht tegen de weerpraatjes van de Vlaamse omroepen waarin telkens weer wordt verwezen naar een koud Oostfront. Houdt dat pijnlijk negationisme dan nooit op verzuchtte Elio’s kuisvrouw Zakia, of gewoon Zak voor de intimi, voor de niet-verkozen burgerpolitici of voor de ‘zuivere’ RTBF.
Pico Bello
***
NIEUW! ‘tScheldt is terug in druk. Bestel het magazine HIER!
