Het moet iets bijzonder opwindend zijn dat er tegenwoordig zoveel over wordt gehijgd. Wie nog nooit seksistisch is behandeld telt eenvoudigweg niet mee. Je komt ermee op tv, je wordt serieus ‘genomen’ en ben je een politica dan heb je meteen een gespreksonderwerp te pakken. Daarom zoveel discriminatie bij madammen in een boerka die het zo zelden meemaken als een geil wijf te worden gepercipieerd.

*

Moslims bezondigen zich nimmer aan seksisme. Dat was in hun zanderig verleden al zo en dat geldt nog steeds tot op de dag van vandaag. Die mensen tellen dan ook niet mee. Ook een vrouw die opgesmukt buitenkomt met pittige kledij, glossy lippenstift, knap kapsel, blitse oorbellen, push up-bh, gelakte nagels, bedwelmend parfum en een geplamuurd gelaat wordt vrijwel nooit meer gezien. En dan hebben we het nog niet eens over de dames die bezoekjes brachten aan collega’s van Jeff Hoeyberghs om een en ander te laten ontrimpelen en ophijsen. Ronduit ontgoochelend als mensen na al die inspanningen je herwonnen jeugdigheid niet breeduit lijken te waarderen. Zelden leefden we in een veruiterlijkte tijd als die van vandaag. Het ‘Ik’ laten fotograferen is een parttime bezigheid geworden. Toch kan er maar sporadisch een kwakje seksisme van af. Van mannen moeten vrouwen intussen geen complimenten meer verwachten, want die zondebokken beseffen maar al te goed dat zoiets als een boemerang meteen terug vlamt.

Wie ervaart dat begeerde seksisme dan eigenlijk? Toch geen actrices wier carrière aan de achterkant is beland? Of zouden het bonkige deernen met een coltrui kunnen zijn? Of salonfeministes met een hopeloos bestaan die streven naar een oververtegenwoordiging in de statistiek der slachtoffers van seksisme? Misschien wel maar het valt te vrezen dat we binnenkort eerder eens een plaag van erogene mannen krijgen die best ervaringsdeskundig in deze zone dreigen te worden.

Mogen we bijvoorbeeld de in een roes van verontwaardiging verkerende UGent-ploegbaas Rik Van de Walle niet doodleuk Pik Van de Walle, de (e)rector, noemen? Hij kan zich ontwikkelen tot een klassiek slachtoffer van seksisme. Tenslotte is hij een macho met de brute seksuele uitstraling van een Brad Pitt, een Matthias Schoenaerts en een Javier Bardem samen. Pik verzinnebeeldt duidelijk het moderne modewoord ‘potentieel’ dat zo gegeerd is bij bedrijfsrekruteerders. Is hij niet in wezen een demi-god wiens feromonen betogende tieners verwart? Pik Van de Walle is één brok hitsig hengstenvlees in eigen nat, een cool gevaar voor de onschuldige en licht behaarde meisjes van zijn schooltje. Zou dergelijke omschrijving vriend Pik tot klagend gedrag drijven? Of zou Rik zich in het diepste zijner gedachten in Pik herkennen? Het is maar een vraag, natuurlijk.

Als een blinde komiek zich afvraagt of er weinig volk in de zaal zit omdat het zo stil is, kun je hem het best treiteren door te zeggen dat ze bomvol zit maar dat niemand om hem kan lachen. Zo zijn er helaas vele slachtoffers van rauw seksisme die nooit gehoord worden. Ze worden op de koop toe telkens opnieuw slachtoffer als de zoveelste aandachtzoeker in hun plaats misschien net iets te luid wordt gehoord.

Pico Bello

***