Een vrouwelijke eunuch als premier: dé primeur van gidsland België

De beruchte Germaine Greer publiceerde in 1970 haar befaamde ‘The female eunuch’ (de vrouw als eunuch) over de onderwerping van de vrouw. Liberalisering mocht voor de vrouw echter niet zomaar een vermannelijking inhouden, betoogde Greer. De kleurrijke feministe heeft de laatste jaren zowat alle feministische clubjes over zich heen gekregen, wat deze gloedvolle furie steeds boeiender maakt. Vandaag leidt een vrouwelijke eunuch dit Belgenland.

Sophie Wilmès doet alsof ze premier is en iedereen doet mee alsof ze dat is. Zowat iedereen heeft het hier voor het zeggen, behalve zij. Op 1 mei vierden de liberalen blijkbaar ook iets, want de Opper-croque Hawaï van de MR , Georges-Louis Bouchez, had een grote boodschap gefabriceerd over de staat van het land. Wilmès prononceerde dat de gezondheid boven de economie ging en begroef daarmee definitief het Waalse liberalisme. Sophie stelt zich voor dat ze iets voorstelt. In de tijd dat weinigen een uurwerk droegen, bestond er De Sprekende Klok die je telefonisch kon raadplegen voor het juiste uur. Weinigen bellen nu nog. Weten hoe laat het is in België moet je duidelijk niet aan Sophie vragen. Haar monotoon presenteren maakt van haar een perfecte presentatrice voor De Sprekende Klok. Geef toe, dat kan ze moeilijk verbrodden. Communicatie grand cru!

Zoals je geen compassie kunt hebben met verhakkeld uit Noord-Italië teruggekeerde skiërs die nu Tirol financieel willen doen jodelen en zoals je geen compassie kunt hebben met Ramadammers die bij zonsondergang hun fysieke ondergang bijeen schransen, zo kun je geen compassie hebben met Super-Sophie. Onze verschraalde premier met haar onverkwikkelijke snit & naad-betoog lokt ons binnen in een labyrint dat nog erger is dan de oneindige gangencarrousel bij Ikea. Ze lijkt te leven op een zeewierdieet, haar inhoud oogt morbide dunnetjes en ze verkeert in de waan dat volmachten volle macht betekenen. De ontmande mannetjes om haar heen krijgen louter een illusie overeind.

Volgens The New York Review of Books schreef Germaine Greer ‘briljant, geestig en intelligent, vol gal en begrip’. Newsweek vond het boek ‘een verbluffende combinatie van eruditie, originaliteit en erotiek’. Sophie Wilmès is 50 jaar na het verschijnen van deze feministische mijlpaal als eerste vrouw van het land politiek impotent, zonder humor of originaliteit en die veel gal en weinig begrip opwekt.