Jürgen C. blijkt dus het brein te zijn achter de Bende van Nijvel, hij deed het Heizelstadion instorten, ontvoerde oud-premier Paul Vanden Boeynants, saboteerde de Johnson & Johnson-vaccins, deed de Stella anders smaken, vermoordde de favoriete linkse straatnaamheld Patrice Lumumba, knalde PS-capo di capi André Cools af en stalkte Nicole en Hugo op bijna al hun cruises. Faut le faire!

Jammer genoeg heeft het Belgisch leger enkel die ene dakloze onder een struik aangetroffen. Madame Dedonder, het doorgevertje binnen (en buiten) de PS, weet van niets. Ideaal voor de job, dus. In de film ‘The mouse that roared’ uit 1959 met de briljante Peter Sellers in een driedubbele rol, verklaart een ministaatje Amerika de oorlog om nadien wederopbouwhulp te verkrijgen. Dat legertje te voet vertoont meer panache dan ‘onze’ troepen met al hun colonnes militaire voertuigen bijeen. Als je bovendien ziet hoe verkrampt de legerleiding ageert, kun je de ontgoocheling van veel meer dan 12 gescreende militairen tastbaar proeven.

Intussen draait het elitaire circus verder. Wat vonden bijvoorbeeld Patrick Dewael (de volgevreten croque Hawaï van Open VLD) en Kathleen Cools (van de partij VRT) elkaar knuffelcontactachtig leuk in Terzake. Menopauze en penopauze Hand in Hand tegen het extremisme. Zo extreem evenwichtig in één richting blikkend. Pakkend! Niet alleen deden ze alsof rechters onafhankelijk zouden zijn in het ondraaglijk licht geargumenteerde showproces tegen de spandoek met ‘Stop islamisering’; Dewael mocht grijnslachend ononderbroken prevelen dat hij als politicus niet voor de rechters kon spreken. Inderdaad is dat onnodig als je aan hun touwtje trekt. Cools vond zijn gebral helemaal ter zake.

De prangende vragen blijven echter. Baat Jürgen C. momenteel werkelijk een B & B uit op de Purperen Heide? Is ‘Jürgen’ inmiddels echt de populairste jongensnaam van net geborenen in Vlaanderen geworden? Jürgen-dubbelgangers worden intussen nu al geboekt voor de bedrijfsfeesten die in september opnieuw van start gaan. Procureur Wenke Roggen van het federaal parket was dan wel formeel met: ‘We blijven zoeken tot we hem vinden’, maar Vuile Mong en De Vieze Gasten zongen al in hun hit ‘Het apekot’ uit 1974:

’t Leger is een apekot, parles vous

Ze schieten daar mekaar kapot, parlez vous

De generaal dat is een hond

De vijand ziet alleen zijn kont, inke pinke parlez vous

***