In Australië en Nieuw-Zeeland (waar al 1 Ork besmet is met het coronavirus) wordt er intensief gehamsterd. Voedingswaren en medicijnen? Neen, toiletpapier en condooms!
**
Een licht verbaasde journalist van BBC World rapporteerde over de lege rekken in supermarkten. ‘Hier lagen de rollen, allemaal weg’, stamelde een verbijsterde winkelbediende. Wat een kakkebroeken, die Ozzies. Tenzij men Down Under een verkeerd voedingspatroon volgt en men zich daar voor het virus ook al 20 keer per dag ging ledigen. Mentale nota: in de toekomst toch best geen kangeroesteak meer bestellen. Filmpjes gaan viraal met deftige dames in fraaie rok die het met elkaar aflappen over de laatste rol.
De verwoede inslag van condooms dan. Gaan ze ginder nog met z’n allen fluks even van bil voor de Apocalyps? Neen, men windt die rond de vinger en drukt daarmee op liftknoppen en toetsenborden. Dat is een kanjer van een smetvrees. Hier in België betekende smetvrees gewoon een verantwoord wantrouwen tegenover lieden zoals Miet Smet (van de lobbygroep CD&V zonder C) of Pascal Smet (van de hobbygroep Brussel.one om zich toch maar niet tot de SP.A te moeten bekennen).
In ditzelfde België speelt het Titanic-orkest jolig verder terwijl de politieke pleziervaarders nog een hapje garnaal op een bedje van ijsbergsla meepikken. Theo Francken (N-VA) beleefde alweer een Rok en Rel-moment toen hij tweette dat een folder met mannen in rok ‘mocht worden teruggestuurd’. Daarover maakt men zich bij de grossiers in minderheden dan weer wel druk. Naastenliefde kan zo versmachtend zijn. We waren bijna blij om eens wat anders op tv te zien dan het vragenuurtje met een virulente viroloog toen warempel excellentie Koen Geens nog eens een eind kwam weg grazen over ditjes en datjes uit de Wetstraat. Mister Ampersand zelve wil net als zijn partij verbinden en blijft daarom constant in een geconstipeerde staat van negatieve neutraliteit aan de rol.
Intussen vroegen nogal wat bezoekers aan de Antwerpse binnenstad zich af waar al die vriendelijke mannen in leer vandaan kwamen. Wel, uit de Waagnatie waar het jaarlijkse Ruk en Lul-festijn werd belichaamd door jonge lullen en ouwe rukkers. Waden door in plassen liefdesnectar kon je daar onder loeiende muziek en met de geur van een neergebliksemde bizon in de neusgaten op zoek gaan naar gaatjes op je bucketlist. Niet dat wij iets hebben tegen een geaardheid, eerder tegen het haastige aars-‘cruising’ dat sommige kerels van de achterkant daar als regelrechte holbewoners komen smaken. ‘Terugsturen’, moet een voormalige Asielminister hebben gedacht. ‘Verbinden’, denkt Koen.
***
