De woke- en cancelcultuur heeft het universitair onderwijs, meer specifiek ‘taal – en letteren’, in het vizier. Eertijds verplichte literatuurlijsten worden met het vergrootglas van de politieke correctheid, vrouwonvriendelijkheid, vermeend of vermoed racisme, kleur en religie door academische profeten nagevlooid. Op wat misschien nog net kan en absoluut niet langer kan.

**

Het resultaat is zonder meer onthutsend te noemen. Een master in de Europese of Nederlandse letteren zonder ooit iets van Flaubert of Gerard Reve te hebben gelezen? Het kan. Met dank aan het woke & cancel politiekorps dat gemachtigd is om elke universiteitsbibliotheek, uitleendienst of privaat boekenbezit schoon te vegen. Onderstaande lijst is van verre lang niet exhaustief. Doch doet het ergste vermoeden omtrent wat de intelligentsia van morgen nog te wachten staat. Moge de brandstapel licht brengen in de Nieuwe Orde der Schone Letteren. Containerparken zwelgen in restafvalbakken vol verboden eerste drukken, vergeten meesterwerken, met blote tieten en keiharde piemels geïllustreerde perkamenten en handgeschepte folianten uit de 17de eeuw en later.

De met redenen omklede argumenten van de Cel Censuur die we hier in kort bestek kunnen meegeven zijn summier. Maar geven de dictatoriale richting aan naar een politiek, maatschappelijk en cultureel bestel dat elke vrije en creatieve geest zal doden alsof de renaissance, de verlichting en het vrijheidsverlangen nooit hebben bestaan. Een handgreep uit een ellenlange lijst verboden boeken. Langer dan de Index van Rome ooit is geweest. Gewraakte passages, een enkele zin of slechts een paar woorden geven we ter illustratie mee.

· Fernando Pessoa. ‘Kroniek van een leven dat voorbijgaat’. ‘De aristocraat is degene die niet gehoorzaamt’. Ook: ‘Het feminisme is een ziekte’.

· Gustave Flaubert. ‘Haat is een deugd’. ‘Er komen in dat begrip prostitutie zoveel dingen bijeen, zingenot, bitterheid, vergeefsheid van menselijke relaties, koorts van spieren en gerinkel van goudstukken, dat je er duizelig van wordt (…).’

· Arthur Schopenhauer. ‘Er is geen vrouw die deugt’. Vrij naar Huarte, Spaans filosoof en medicus (1530-1592): ‘De hersenstructuur die de vrouw van nature heeft, leent zich niet voor veel verstand en wijsheid’.

· Louis Ferdinand Céline. Citeren uit ‘Reis naar het einde van de nacht’ of ‘Dood op krediet’ dient als gevaarlijk en riskant te worden beschouwd. De complete anti-Joodse Céline gaat in de papiermolen.

· Gerard Reve. ‘De Taal der Liefde’. ‘Ik ben er voor dat die prachtvolken zo gauw mogelijk geheel onafhankelijk zijn, en ons niets meer kosten, zodat we ze allemaal met een zak vol spiegeltjes en kralen op de tjoeki tjoeki stoomboot kunnen zetten, enkele reis Takki Takki Oerwoud, meneer. Zo denk ik er over, zet dat maar gerust in uw krant!’.

Houellebecq met zijn anti-islam tirades kan vanzelfsprekend ook niet meer. Zal Camus straks nog mogen? Philip Roth? Het laat zich raden wat er eerlang met het verzameld werk van o.a. Jan Cremer, Jan Wolkers, Herman Brusselmans, PF Thomése (de Kessels-trilogie!) of Delphine Lecompte te gebeuren staat. Nog een paar jaar ‘leg de lat nog lager’ en afstuderen in de letteren kan na lezing van Mireille Cottenjé, Kristien Hemmerechts en Clem Schouwenaars. Kristien Hemmerechdts bedoelen we, met – dt.

***