LEES VOORAF
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 1)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 2)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 3)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 4)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 5)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 6)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 7)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 8)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 9)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 10)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 11)
**
Naar een Nieuwe Wereldorde
Europa is van het paadje! Dat is het toch het minste wat gezegd kan worden? Onvermijdelijk gevolg van de klopjacht op de bekwamen en de daarop aansluitende aanbidding van de onbekwamen in de nationalistische staten. Van die onbekwamen, het werd reeds gezegd, werden de onbekwaamsten gedetacheerd naar Europa, alwaar de twee aller-aller-onbekwaamsten president en voorzitster van de commissie werden: zotskap Charles Michel en wereldslet Ursula von der Leyen. Toen beiden op bezoek gingen bij de Turkse sultan was er voor deze laatste geen stoel voorzien. De eerste had niet eens het fatsoen de zijne af te staan. Toen de Duitse buitenlandminister Annalena Baerbock het splinternieuwe Syrië ging bezoeken, kreeg ze geen hand van de fundamentalistische leider Ahmed al-Sharaa. “Dat was zo afgesproken”, trachtte ze zich zonder succes te vergoelijken, waarna ook haar foto’s geblurd werden. Maar wanneer, bovenop de 800 nog niet gevonden miljarden voor de eigen defensie, er nog maar eens 2,5 miljard aan dit nagelnieuw islam-fundamentalistisch, derhalve beschavingsvijandig, land werd toegezegd, tilde geile Ursula, ’s werelds meest verzopen lichtekooi, opnieuw haar rokken op en schetste een merkwaardig “beeld” van de schurkenstaat dat, ondanks de genocide op onschuldige Alawieten, naadloos rijmde op het predicaat “voor-beeld.” Ursula moet nu echt wel de enige hoer in de kosmos zijn die zelf betaalt om eens lekker genomen te worden. Alleen doet ze dat wel met ons geld! Wie toch denkt ze nog langer voor de gek te kunnen houden? Net als elke bloeddorstige pitbull ziet de ganse wereld haar geschaafde knieën, ruikt het aroma van globalistisch angstzweet op het weggeteerde Europese lijf en vliegt de tamme prooi zonder pardon naar de keel. Bestaat er dan werkelijk nog één levende ziel die verbaasd staat te kijken naar de grenzeloze minachting van Trump, van Poetin, van Xi en de rest van de wereld voor dit identiteits- en principeloos, voor dit ronduit ploerterig en serviel Europa?
Van dit Europa der Dwazen wil toch iedereen zo snel mogelijk af! Trump in de eerste plaats, die het overspel van dat oude pokkenwijf, dat Europa heet, gortbeu is. De EU, van haar kant, gedraagt zich al decennia als een bejaarde wees die eigenhandig haar zorgzame ouders (geloof, cultuur, traditie) vermoordde en het nu d’r jongere broer kwalijk neemt dat hij niet meer voor haar wil zorgen. De tijden zijn echter veranderd, de weg naar een nieuwe wereldorde werd definitief ingeslagen, terwijl de impotente EU zich halsstarrig en tegen beter weten in, blijft vastklampen aan het status quo van weleer, aan de verheerlijking van ingevoerd “wereldpuin” en aan de economische globalisatie, zonder geïrrigeerd te worden door de fris klaterende bron van cultuur en religie, die de Europese boom vochtig weet te houden. De naoorlogse wereldmachten van de Koude Oorlog worden in die nieuwe wereldorde hoogstens regionale machten, met restauratie van het nationaal – niet van het nationalistisch – belang. De Verenigde Staten trekken zich terug op het Amerikaanse continent; dat is nu al bezig. Vandaar het in Europese oren wellicht wat gek ogende bod op Canada en Groenland. Maar in nieuwe wereldorden is wat vandaag knotsgek lijkt, morgen doorsnee. Wat als het door Trudeau vermaledijde Canada toch eieren voor z’n geld kiest? Vandaar ook dat de Golf van Mexico, Golf van Amerika kan worden. De repatriëring van tonnen illegalen heeft trouwens al aangetoond dat met Midden- en Zuid-Amerika deals te sluiten zijn. In de tweede regionale macht, Rusland, is hetzelfde aan de gang. Dat bewijst de oorlog in Oekraïne. Dat kon men zelfs al half bevroeden toen Poetin, ver weg van de door de val van de muur in diepe slaap gewiegde wereldpers, zich in 1992 liet bekeren tot de Russisch-Orthodoxe kerk. En Xi Jinping kijkt almaar verlekkerder naar Taiwan, nadat de Volksrepubliek, als opvolger van het keizerrijk, in 1997 Hong Kong al in de schoot geworpen kreeg van het door de dekolonisatie getemde Verenigd Koninkrijk. De wereld zal de kersverse regionale grootmachten enkel nog kunnen interesseren als het van het stof gehaalde nationaal belang gediend wordt.
Voor alle duidelijkheid: het Europa der Rijken komt nooit meer terug.
Is het trouwens geen ironie van de geschiedenis dat uitgerekend de zonen van de globalisering en mondialisering thans terugplooien op hun continent, handelstarieven inclusief; dat de nazaten van good old Uncle Sam, die de godganse wereld “McDonaldiseerde” en ‘m nadien uit zijn logisch evenwichtspunt verjoeg met de Woke waanzin, nu opnieuw het vertederende en vertrouwde van de eigen cultuur, van de eigen tradities en van de eigen religiositeit herontdekken? En waar dan staat Europa in die gloednieuwe, terug meer op cultuur en religie gebaseerde, wereldorde? Nergens! De door 19de eeuwse atheïsten zó verguisde en zó onbegrepen “godsdienstoorlogen” kon het Europa van de Rijken in 1648 nog te boven komen; aan het te boven komen van de “verlichtingsoorlogen” is evenwel geen beginnen aan. Temeer ook omdat het besef dat er uit een ander vaatje moet getapt worden, compleet ontbreekt. Voor alle duidelijkheid: het Europa der Rijken komt nooit meer terug. Ten eerste omdat de geschiedenis zich nooit herhaalt, zeker niet op dezelfde manier. Ten tweede omdat er sindsdien, op schier alle vlakken, toch ook al teveel geschiedde. Het op verlichte leest geschoeide nationalistische Europa vernederde eerst Rusland, gaf Constantinopel prijs, haalde terzelfdertijd de Turk aan, liet vervolgens Lenin begaan en doodde dus onrechtstreeks de tsaar, en verzuimde het, samen met Duitsland, komaf te maken met Stalin (Churchill). Het globalistische Europa, ontdaan van enige cultuur of religie, later dus ook van alle ethiek, ontaardde volledig op maatschappelijk vlak en bespot thans in die gedrogeerde feestroes van ongerijmde permissiviteit haar meest vanzelfsprekende partner, Amerika, dat eerst nog geestdriftig mee op de hymnen van de mondialisering had gedanst, maar reeds na Vietnam helemaal alleen met een gigantische kater achterbleef. Zo weinig begreep, zo bitter weinig begrijpt, het ingedommelde en door de gelijkheid vereffende Avondland van de sluimerende wrijvingen, die na 9/11 alleen maar verder konden rijpen en verrotten. De misplaatste idolatrie voor de nietswaardige, botweg criminele en ontwrichtende ondergroepen – dat snelwerkend gif van mei’68 – zal slechts één misvormd en wanstaltig kind weten te baren: een verscheurende en bloederige burgeroorlog!
Elke dag wat sneller haasten we ons, intussen zonder “wereldvrienden,” naar de rand ervan!
**
Illustratie: De Ontvoering van Europa (Rubens)
**
LEES OOK
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 1)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 2)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 3)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 4)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 5)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 6)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 7)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 8)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 9)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 10)
Proeve van een Geopolitieke Visie (deel 11)
**
