’t Is Feest bij de VRT: “Trumphaat” in Hoogste Versnelling

Als er jaarlijks ooit prestigieuze prijzen zouden worden uitgereikt voor fake news – we zouden ze de Ursula’s kunnen noemen – dan zou de Europese regimepers weer zij aan zij op de eerste rij staan om de beeldjes in ontvangst te nemen. En Vlaanderen zou meteen ook genomineerd worden in alle categorieën. De Europese, q.c. Vlaamse pers heeft van het duo Trump en Musk haar exclusieve schietschijf gemaakt. Dankzij hen, zo is de idee, wordt de ganse wereld in chaos gestort. De verschrikkelijke chaos waarin Europa zelf verzeild is geraakt, wordt alzo door het journaille straffeloos op heel de wereld geprojecteerd. Dat evenwel die Europese baaierd, primo, in schril contrast staat met de geriefelijke leesbaarheid van de wereld en, secundo, slechts veroorzaakt wordt door de incompetente Europese occasieleiders zelf, is voor de doorsnee pennenlikker van vandaag een, weliswaar veelzeggend, detail dat op verstikkende wijze bedolven geraakt onder een vernietigende zondvloed van stuitende onbenulligheid die elke vorm van in- en doorzicht in de tegenwoordige kranten- en tijdschriftenkolommen en op het TV-scherm wegspoelt. Wat dan uiteindelijk nog rest is het toxisch residu van zielig zelfbeklag en het angstvallig grijpen naar de strohalm van gespeelde, vooral averechtse daadkracht.

“Dat gaan de Russen nooit doen!”

Op ons extreemlinks staatszendertje is het al weken “Bal Populaire!” Met een tronie, die kunstmatig in de stand “onweer” getrokken wordt, maar met kletsnatte broek vieren ze driftig hun vermeend en voorbarig gelijk over Trump. In praatprogramma’s durft haast geen gast nog voor nuance pleiten, ook niet die schaarse enkeling die wel weet waarover hij praat. Kaat Van Stralen, een onechte en talentloze brulboei zonder inhoud die, we laten het ons vertellen, “muziek maakt”, droomde tijdens de exposé van Harry De Paepe in De Afspraak zelfs compleet weg omdat De Paepe het bestaan had een paar woorden te gebruiken die meer dan twee lettergrepen bevatten. Dat was ook Schols niet ontgaan. Erop aangesproken stamelde Kaat dat alles wat Trump aangaat, haar maag en ingewanden doet keren. Dat kan kloppen! De platte brij die onder haar hersenpan resideert, is immers niet in staat te keren. Maar de hoofdvogel werd toch afgeschoten door Kareltje Klucht. Tot twee keer toe figureerde hij in het panel van “experten.” Tot tweemaal toe mocht hij z’n hoogst particuliere maar baarlijke onzin slijten, aanhoudend op onjuistheden gewezen door Jonathan Holslag in De Afspraak op Vrijdag en oud-generaal Marc Thys in De Z(w)evende Dag.

We horen het Kareltje Klucht, op de vooravond van de Russische invasie in Oekraïne, nog zeggen: “Dat gaan de Russen nooit doen!” ’s Anderendaags was het prijs. Wat een expertise! Hebben we nu echt met z’n allen die afgelegen villa in Toscane gesponsord opdat deze anti-liberale farce majeure nog steeds met zijn smoeltje van zelfgemaakte wijnazijn onze beeldbuis zou komen vervuilen? En maar met dat paarse vingertje wijzen op het “defensiedeficit” uit het verleden, maar geen regimejournalist bij wie de opmerking opborrelde dat hij, Chareltje zelf, in dat eigenste verleden, mee aan de knoppen zat. Integendeel zelfs, dit product van zakkenvullend opportunisme staat, samen met zijn autistisch uitgemergelde evenknie, de cryptomaoïst en gezelligheidsbeul Frank Vandenbroucke, nog steeds als intelligent geboekstaafd. Begrijpe wie begrijpen kan! Beiden steken elkaar eerder de loef af als grootste “Middas der Mislukking”: wat ze ook aanraakten, het viel in duigen. De ene stak zogezegd partijgeld in brand, sloopte enthousiast verder ons onderwijs en is nu druk bezig hetzelfde te doen met onze gezondheidszorg. Omdat Trump die Oekraïense clown de mantel uitveegde, noemt kluchtig Kareltje hem een zot, maar in 2004 deed hij als minister van Buitenlandse Zaken precies hetzelfde toen hij zich in dé Congo afvroeg of er ginds nog wel competente politici bestonden. En een jaar later liet hij zich hoogst denigrerend uit over de premier van Nederland, Jan Peter Balkenende, wat aanleiding gaf tot een diplomatiek incident.

Voeren Donald en Karel dan één strijd? Geenszins! De Gucht is de man van weleer, uitgeleefd en vastgeroest in de ruïnes van een naoorlogs Europa! Trump is, weliswaar nog zoekend en tastend, de man van de toekomst, van de nieuwe wereldorde die zich aan het vormen is. Karel is de mascotte van het ter ziele gaande oude continent dat de wonden van de twee wereldoorlogen maar niet gelikt krijgt; de Donald daarentegen wil komaf maken met de pot verterende zekerheden van een belerend Europa dat best eerst in eigen boezem kijkt alvorens de wereld te berispen. In de nieuwe wereldorde speelt dat “Europa van de EU” duidelijk niet meer mee. Wie nu eenmaal niet volwassen wil worden, betaalt vroeg of laat contant. Met het Amerika van Trump wordt nu een “oude bekende” in ere hersteld die door de woke EU-bureaucraten voor dood werd achtergelaten op de snelweg naar hun eigen ondergang. En die oude bekende luistert naar de naam “nationaal belang” (niet te verwarren met nationalistisch belang). Het belang van de natie, als cultureel gegeven, werd door Europa bij het groot huisvuil gedumpt, door de Amerikanen echter gerecupereerd en gerevitaliseerd. We kunnen er de Donald alleen maar voor prijzen.

**

Lees morgen: Proeve van een Geopolitieke Visie… (deel 2)

**