Dat ‘tScheldt zich niet bezondigt aan leeftijdsracisme mag blijken uit de toetreding tot onze rangen van Hector Van Oevelen. Deze ietwat rijpere auteur zal de lezers regelmatig vergasten op poëtische prikkels met satirische ondertoon. Hector volgt tevens als geen ander de situatie in Zuid-Afrika. Met dat en meer zal hij onze kolommen voortaan verrijken. Wie tot voor corona geregeld persconferenties of allerhande voorstellingen bijwoonde kon onze sympathieke vriend daar steeds weer tegenkomen. Hij is dan ook al decennia een graag geziene gast in de cultureel-literaire Vlaamse middens. Hector publiceerde de bundel ‘Inkorrekt gebekt’ en schreef 38 jaar voor ‘t Pallieterke. We verwelkomen hem van harte.
De redactie
**
De schok van de lok
Melodrama voor mama
Zo lang bewaarde ik de aangebeden blonde lok
ter nagedachtenis van wie mij danig dierbaar was,
van ’s ochtends vroeg reeds tot ik met de kippen trok op stok
ontroerde mij de aanblik van die haarlok achter glas.
En was ik ergens met gemene kameraden saam,
stak ik mijn duim en ook de lok in glas gevat omhoog
en vormde met mijn lippen zonder woorden zacht een naam
terwijl ik vaag het silhouet zag van een viroloog.
Dat maakte mij onzeker en ‘k verloor mijn evenwicht
en klampte mij figuurlijk aan die lok in het glas vast,
want als ik virologen doemen zag, dan sloeg ik dicht,
omdat een viroloog geregeld in het duister tast.
Hoe mij voor ‘t silhouet dat nader sloop, dacht ik, verschanst
terwijl ik glas en blonde lok verkrampt in d’hoogte stak.
Helaas herkende ik het silhouet; het was Van Ranst.
Daar was ik zeker van, daar hij een trui aanhad, geen frak.
Meneer Van Ranst, zei ik, laat alstublieft die blonde lok
voor Uw Doorluchtigheid toch niet een steen des aanstoots zijn.
Z’is troost voor mij als op een cantusfuif de laatst slok,
waarna ik bij het ‘Cantus ex’ heel stilletjes verdwijn.
Nog steeds hield ik krampachtig ’t dierbaar glazen schrijn omhoog,
maar toen een stem vanuit een trui sprak ‘I’m the best in town!’,
was ik geheel gebroken en ik hield het niet meer droog
toen ik ‘t virologisch bevel te horen kreeg: ‘Lok down!’
Hector van Oevelen
**
(19 januari 2021: Eerste gedicht van Hector Van Oevelen voor ’tScheldt)
