Wij leefden vroeger in een tijd waarin de dagen trager leken.
Nu lijken dagen langer, want we zitten opgesloten thuis.
In plaats van als vanouds op avontuur te gaan naar verre streken,
bekijken wij maar weer opnieuw wat afgezaagd is op de buis.

Wij snakken met z’n allen naar een boog die minder staat gespannen
en naar een uitstap ietsje verder dan van ‘t kastje naar de muur.
Helaas, corona heeft ons opgezadeld met een stel tirannen
die het verschil niet kennen tussen therapie en dictatuur.

Zij zegden therapie, maar hebben onze vrijheid afgenomen.
Zij riepen ‘opgepast’ en sloten ons in onze huizen op
als in een soort van muizeval waaraan geen wezen kan ontkomen
en brachten opgewekt verslag als ging het om een goeie mop.

Hoewel zij perspectief beloofden, laten z’ons in ’t duister tasten,
maar onder ’t zoekend tasten vullen zij ons aller kinderhand
en wijzen ons op wonderentstof die ons wacht in diepvrieskasten,
fata morgana dat ons toe te blinken ligt in Wonderland!