Jutho vooruit en dapper,
Jutho, mijn paard
en breng mij naar de kapper
met bles en baard!
Te lang al moest het duren
eer kwam het fiat,
en ‘t spotten van de buren,
ik was het zat.

Mijn paard heeft korter lokken
voorwaar dan ik.
Het vreet ook andere brokken
dan wat ik slik.
’t Loopt ook niet op de muren
van puur verdriet
om al die krasse kuren
die ’t rondom ziet.

Het hoort de mensen kraaien,
mondmasker aan.
‘t Volk tracht elkaar te paaien,
maar ’t zal niet gaan,
want alles loopt in ’t honderd
en waar ‘t volk ook zit,
het wordt flagrant bedonderd
van A tot Z.

En toen in alle gouwen
het werd bekend:
ze zijn niet te betrouwen
nog voor geen cent,
toen wisten al die luidjes
tot hun groot verdriet:
ze stuurden ons met kluitjes )
in ’t ranke riet. ) BIS

**

Klik HIER om de paardrijdende juffrouw te zien bewegen