Wat doen de grote lichten in dit kleine land?
Zij schijnen op de eigen navel en de rest blijft donker.
“Ach, kijk die navel !”, kirren zij : “Hoe interessant !
Hij straalt voorzeker af op mijn verstand met zijn geflonker.

Wat doen de kleine luiden hier bij al dat licht?
Zij blijven op hun honger en zij tasten in het duister,
maar wat zij denken over politiek en plicht,
dat zegt de een luidop, de ander houdt het bij gefluister.

De lichten horen ‘t wel, maar blijven goedgeluimd.
Terwijl zij leutig naar elkanders pijpen staan te dansen,
wordt met vereende krachten Honoré gepluimd
en wie hem ‘t kaalste plukt, die oogst de fraaiste lauwerkransen.

De grote lichten, van hun navelstaarderij nooit moe,
zij vissen vlijtig in de eigen kring naar complimenten.
“Ziehier de best verlichte navel !”, kraaien zij.
En wat doet Honoré? Die houdt zijn hart vast én zijn centen…

hvo

**

Illustratie: een Vlaams gepluimd kieken