Als er één politicus het verdient om zijn hersens na overlijden op sterk water gezet te zien, dan is het Pascal Smet (sp.a). Zelden zo’n curiosum gezien! Voor het kwakje harses en de bokaal moet je het trouwens niet laten: daar zijn ooit de verkleinwoordjes voor uitgevonden. In een tijd waarin peutertjes en kleutertjes de macht grijpen, zou het nog niet eens zo hard opvallen. Wat een breintje, zeg! Denkt in zeven richtingen tegelijk, maar nooit in de goede. Als minister bepaalt hij al jaren een stel beleidsdoelen, en komt vervolgens gegarandeerd bij het tegendeel uit. Neurologen spreken al langer over “zwevende hersens” en kunnen niet wachten om de kersenpit van deze hyperkineet eens grondig te fileren. Heeft hij overgehouden aan zijn jeugd in Haasdonk, een gehucht van 4.000 zielen in het Waasland. Zijn ouders besloten om het ventje naar het plaatselijke schooltje “De Zeppelin” te sturen … tja, dat is er wel om vragen, natuurlijk!

Nooit nog heeft hij vaste voet aan de grond gekregen. Begin de jaren 2000 werd hij landelijk bekend als Commissaris-Generaal voor de Vluchtelingen. Ging de zaak eens rap oplossen. Resultaat? Een achterstand van een kleine 10.000 dossiers, wat een paar jaar later leidde tot de grootste regularisatiegolf ooit! Toen werd hij maar minister van onderwijs in de Vlaamse regering Peeters II. Na Smet op onderwijs gloorde er evenwel een lichtpuntje aan de horizon. Het departement lag na zijn doortocht zó verschrikkelijk in puin dat emigratie zich opdrong: naar Brazilië, met zijn Braziliaans vriendje uit de tijd dat hij heel de wereld nog welkom heette in België. Ze zouden er een B&B openen, wat in zijn geval gewis niet staat voor “Borsten en Billen”: hij is meer van het slag der P&P’s: “Prostaten en Piemeltjes”. In het Vlaams parlement was alles al in gereedheid gebracht om de jaarlijkse feestdag te verleggen van 11 juli naar de dag dat “Smet en company” voorgoed zou vertrekken. Gaat de verhuis toch niet door, zeker. Dus werd dit politiek-toxisch en gevaarlijk afval maar gedumpt in Brussel, waar hij sindsdien minister van mobiliteit is: in zijn geval dus minister van immobiliteit.

Pascalleke wil daar nu de stadsautostrades reduceren tot stadsboulevards. Kijk, dát vinden we nu nog eens een prima vondst! Getuigt van moed en inzicht. Een clairvoyant concept! Wellicht een ideetje dat z’n zwevend brein heeft opgepikt in Italië, op een van zijn ministriële snoepreisjes. Hij zag dat er miljoenen toeristen van over heel de wereld jaarlijks naar het Colosseum kwamen kijken. “Dat moeten wij ook hebben”, dacht hij. “Laat ik van Brussel, de hoofdstad van het land, van Europa, van de NAVO en van nog wel wat geldverslindende, maar verder nutteloze organisaties, één grote ruïne maken, dan stromen ook hier de toeristen toe!” Voor de van ver in oude Romein vermomde landlopers die rond het Colosseum de toeristen grof geld afhandig maken, heeft Smetje ook al een oplossing bedacht. In de zompige moerasbeken rond de hoofdstad (Molenbeek, Schaarbeek …) loopt verkleed volk genoeg rond dat nood heeft aan een profijtelijk jobke. En zó is de Franstalige zusterpartij in Brussel ook tevreden! Pascalleke? Mijn gedacht!

Silvius Brabo