Eerder kwamen in deze reeks, de Trilogie van de Leugen, al de drogredenen, halve waarheden en hele leugens aan bod die, in het onderwijs- en cashgelddebat, als wapenstok moeten dienen om de minder gewilligen onder ons een cosmetisch links geweten te schoppen.
Nu is het de beurt aan het klimaatislamisme!
Ja, lieve lezer, we hebben het meest hilarische topic tot het laatste gehouden. Dit artikel komt evenwel met een opdracht voor ons lezerspubliek. Deze trilogie behandelde slechts een klauw uit het ondertussen rijk geschakeerd pallet van beuzelarijen, kwakkels en verdichtingen die schaamteloos en zonder gêne gebezigd worden in het opgedrongen en volhardend geitenwollen sokken-debat der waarheidsontkenning. Voorbeelden zat nochtans! Aan de reflecterende lezer van het ’t Scheldt – zijn er trouwens anderen? – om die hoogst perfide en fictief progressief-wetenschappelijke ballonnetjes even volhardend te blijven doorprikken. U doet het uiteindelijk voor uw kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen!
Vooraleer we beginnen nog even dit: tegenwoordig leven we in een tijd van voorafgaande horror-waarschuwingen, gericht aan teergevoelige naïevelingen of gepatenteerde wegkijkers die eventueel geconfronteerd zouden kunnen worden met de realiteit van alledag. We vergaan haast van welgemeend medelijden want, inderdaad, voor hen blijft het schier een werk van Herakles om zich te bevrijden uit de smeedijzeren kluisters waaraan zij in die Platoonse grot van de zelfverloochening geketend liggen. U bent dus gewaarschuwd. Welaan dan! De islamisering van onze samenleving. beste lezer, is een totaaloorlog geworden die dagelijks uitgevochten wordt op verschillende fronten. Van gruwelijke en destabiliserende gewelddaden, voltrokken door ongewenst en onverbeterlijk tuig van richel, tot de meer diplomatieke schijnvertoningen van de zogenaamde geïntegreerde “évolués”, die het uiteindelijk toch niet kunnen nalaten de samenleving, aan wier royale melkborst ze tot wasdom werden gezoogd, te affronteren en te kleineren.
Grimmigheid in Antwerpen
Dagelijks bereiken ons ontstellende en misselijkmakende berichten over allochtoon hanggespuis waarvoor, ondanks alles, de politieke beer blijft dansen en de compleet failliete integratie-industrie blijft draaien. In Antwerpen was het heel de paasvakantie onrustig op het Operaplein en de De Keyzerlei. 62 vreemde voddenventen “bekogelden winkelruiten met eieren, vielen voorbijgangers lastig en onttrokken zich aan politionele controles”, aldus het Nieuwsblad. Aangenomen mag worden dat de échte feiten nog een aardig stuk erger waren, want de krant zal er de scherpe kantjes wel van afgevijld hebben om de “duttende wakkeren” onder ons niet te hardhandig te ontregelen in hun slaap der rechtvaardigen. Van die 62 galgenbrokken waren er 60 minderjarig. Tussen 11 en 16 april (dat zijn 5 dagen!) werden er amper 11 processen-verbaal opgesteld. Nauwelijks 4 schoften kregen een GAS-boete. Ter vergelijking: in Blankenberge kreeg een man een GAS-boete omdat hij het bestaan had zijn mopshondje te kammen in de publieke ruimte. Hoe durfde hij! De kordate kerel tekende beroep aan tegen deze compleet onrechtvaardige verbalisering en kreeg uiteindelijk genade van de pathetisch afgedwaalde ambtenaar.
De ene overlast is duidelijk de andere niet! Zeker is wel dat alle zogenaamde overlastmaatregelen, waarmee de gederailleerde politieke kaste van vandaag terug in de gratie van de kiezer wil treden, openspatten in het gelaat van de nietsvermoedende brave burger die, na verbalisering, minstens een dag of zes nodig heeft om eindelijk te begrijpen wat hij in de ogen van de wet nu precies verkeerd heeft gedaan. Eens de inbreuk evenwel een bepaalde zwaartegraad heeft overschreden, schrijven we een heel ander verhaal. De politie van Antwerpen beloofde immers plechtig en niet eens ontdaan van enige gefingeerde ernst om met de ouders van het Noord-Afrikaanse crapuul een “babbeltje” te zullen slaan. Dat is ongeveer hetzelfde als die Congolese analfabeten, die hun lul maar moeilijk in de broek konden houden, voor de verkrachting van een minderjarige (16 jaar) een opstel te laten schrijven. Het racisme – het bestaan van andere maatstaven voor verschillende rassen – maakt geen deel uit het Vlaamse DNA, meneer Bultinck, maar drijft onmiskenbaar en afgetekend de Vlaamse “gemachtigden”, zo van politiek als gerechtelijk kaliber!
Waarom blijft het in de dikke darm van onze bewindslui toch zo hevig rommelen en kan de statelijke sluitspier zo moeilijk tot contractie gedwongen worden wanneer het woord “nultolerantie” valt? De Wever deed de zaak zelfs af met een kwinkslag. “Blijkbaar”, zo sprak hij spottend, “kozen de ‘jongeren’ deze winkel-as uit als vakantiebestemming”. Daar kunnen we weer een eind weegs mee. Maar wat blijft het toch makkelijk spotten met burgers als er bij elke geknelde flatus op sociale media minstens zes agenten voor de deur postvatten om er de wacht te houden. Wij, gewone lieden, moeten onszelf maar zien te beschermen tegen dat Maghrebijnse heffe, op het immanente gevaar af dat wanneer we hen een Berbers Fekkas-koekje van eigen deeg geven, een activistische rechter zich aanstonds weer geroepen zal voelen om de deuren van de gribus even bereidwillig te openen als Ali Baba de poort van zijn berghol. “Monsieur le juge” heeft er niet eens het “Sesam, open U”-parool voor nodig! Zijn markante wereldvreemdheid volstaat ruimschoots!
Agressie in Maasmechelen
In Maasmechelen kon het nog erger! Daar hadden ze nu eens een flik die vlot de taal van dit Noord-Afrikaanse afval sprak, dialecten inclusief! Wordt hij, net op het moment dat het gesprek goed en wel op gang komt en de gesprekspartners elkaar beginnen te begrijpen, toch wel geschorst zeker. Allemaal voor een paar cultuureigen strelingen op de arrogante snuit van dit overschotje. Bij “aboe” (vader) schoot een en ander danig in het verkeerde keelgat, waarop hij onmiddellijk klacht indiende. Dat de ongelikte buffel al weken in het oog werd gehouden, rondreed op een brommer zonder nummerplaat of verzekering, dat hij zich voorts onttrok aan een politiecontrole, daarop door de politie achtervolgd moest worden en tenslotte weerstand bood bij zijn arrestatie, maakte allemaal niet zoveel uit. De fluwelen handschoen van de agent bleek alweer niet poezelig genoeg. Dat deze duurzaam voor de gemeenschap verloren botterik onder het zadel van zijn brommer ook nog een machete verborg, is slechts een “fait divers” dat alleen de identitaire muggenzifter niet door z’n zeef gedrukt krijgt. Een machete, begot! U weet wel, zo’n kapmes dat komaf maakt met “kafferstruweel” in de dichtbeboste jungle en schijnbaar, toch dixit links, tot de standaarduitrusting van de geciviliseerde mens is gaan behoren.
Hoe houden we in godsnaam onze Westerse gazon frisgroen als dit soort onkruid, waarvoor elk varken hartstochtelijk z’n platsnuit ophaalt, verder blijft woekeren? Wat baten nog rechten, zelfs al heten ze “mensenrechten”, als slechts het uitschot ermee gediend is? Als ze enkel wapens worden in de strijd tegen de eerzame burger? Wordt het overigens niet stilaan hoog tijd de afgezaagde “inclusie” als achterhaald te beschouwen? We kunnen per slot van rekening toch niet blijven geloven in de gekwadrateerde onzin van Jean-Jacques Rousseau die de mens van nature goed achtte? Van nature bestaan er hooguit drie driften: eten, drinken en neuken! Goedheid zit daar niet bij: dat moet aangeleerd worden. En dat kán best, omdat de mens, binnen een omlijnd kader, een sociaal wezen is. In plaats van oppervlakkig progressief de “inclusie” in de disparaatheid te gaan zoeken en elke abnormaliteit te willen “insluiten”, zouden we al een aardig stuk beter af zijn door die afwijkingen en aberraties opnieuw “uit te sluiten”!
Al was het maar opdat het uitgesloten schaap van nature (minstens uit sociale noodzaak) terug de kudde zou vervoegen, wat voor een enkeling onvermijdelijk toch ook de terugkeer naar de stal moet inhouden. Waar immers staat er gedrukt dat een gemeenschap het hoofd even lichtvaardig als suïcidaal op het kapblok van de vijand te vleien heeft? De Linkse inclusie heeft funeste anomalieën van de weeromstuit echter bestaansrecht gegeven. Op die manier werden daders verheerlijkt als helden terwijl hun slachtoffers, ten tweede male, gecriminaliseerd werden. Kan het nog immoreler? Wie volbloedagenten – geen verkeersautisten! – derwijze behandelt, hoeft niet verbaast te staan van de reactie. Nee, pispaal Lachaert, agenten zijn geen “extreemrechtse terroristen” omdat ze jouw “event” in Bilzen (of all places!) verstoord hebben. Het zijn perfect normale lieden met nog een bergende reflex! Ten andere, wat jij nu meemaakt, ondergaat Filip Dewinter al maanden! En als straks gewone mensen weer op vakantie vertrekken en Zaventem staakt, zal het wel weer doorsnee stakings-“recht” zijn, zeker? Zo jij, per impossibile, toch nog meer dan drie hersencellen zou torsen, Eggy (één om te eten, één om te drinken en één om te neuken: passeerde er in ’t Scheldt al niet zoiets?) dan zou je verrukt moeten zijn! De VSOA, immers, heeft enkel belet dat je je andermaal zou verslikken in je eigen gelul dat werkelijk niemand meer gelooft. Jijzelf op de eerste plaats niet!
Islam-Diplomatie
Samen met de gewelddadige stoottroepen van de repressieve tolerantie (Marcuse) druppelden ook de “diplomaten” één voor één binnen: de schijnbaar geïntegreerden, genre Tarik en Hind Fraihi, Nadia Fadil en, jawel, Abou Jahjah. Aan hen om een cultuuroorlog te ontketenen. Cultuur en beschaving, evenwel, is als een lasagne: gekruid en op smaak gebracht doorheen alle lagen van de schotel! De collaborerende quislings van de woke waanzin houden echter voor dat slechts de bovenste laag te vreten valt. Daaronder heerst onherroepelijk het rijk van de schimmel! Het is historie die volgens hen dringend herschreven moet worden, liefst nog vergezeld van torenhoge herstelbetalingen! Daarom richt de “diplomaat” zich enkel op een verderfelijk “nu” dat niet meer smaakvol gepekeld ligt in een smeuïg “weleer”. Hoe zou het ook kunnen? Ten tijde van, zeggen we, de Tachtigjarige Oorlog hield men zich ginds nog onledig met de aanhoudende rooftochten op Europees grondgebied, het schaken van blanke slavinnen en de organisatie van de Afrikaanse slavenhandel. Daarover even eerlijk als evenwichtig mijmeren, behoort beslist niet tot het pensum van de diplomatieke consuls.
Hen volstaat het wat sloganeske onnozelheden te ventileren over een hypothetische Verlichting, die in zijn zuiverste vorm nooit bestaan heeft, tenzij dan onder het schavot. Ja, die verkeerd begrepen Verlichting doet het altijd prima! Gefroisseerde rectoren als Herman Van Goethem – de “Staf Declercq van het wokisme” – voor wie onze geschiedenis pas tijdens de Verlichting begint (zoals hij in zijn lessen verkondigt), zullen het vulgus met hun onvertogen éminence grise-gehalte wel verder in slaap wiegen. Met dit enige doel overigens de aanwezigheid te verdoezelen van de geïnfiltreerde spionnen. Als Operatie Sky EEC (het schandaal van de gekraakte berichten uit het criminele milieu) één ding heeft geleerd, dan toch wel dat de cultuuroorlog in schier elke maatschappelijke geleding gaande is: een Brusselse agent die in Jette oogjes dichtknijpt en handjes openhoudt voor een trossel schijnhuwelijken, parketmedewerker Duygu C. die info lekt naar een crimineel neefje, tot en met een ZNA-onthaalmedewerkster die haar toegang tot het rijksregister misbruikt. En dan zwijgen we best maar over de juridische voorhoede aan de andere kant van het spectrum: advocaten Sahil Malik en “Jawad H.”, bijvoorbeeld.
Klimaat-Islamisme
Jazeker, “er roert entwat” onder die goed-nieuws oppervlakte van de “inclusiviteit”. En zeggen dat er partijen bestaan, geeneens linkse trouwens, die met stalen gezicht en vermanende blik betogen dat de Europese islam weldegelijk bestaat en zelfs deel uitmaakt van onze samenleving. Terwijl we keer op keer moeten ervaren dat die zogenaamde “Europese” islam toch verdomd veel gelijkt op de Arabische of Noord-Afrikaanse variant! Al vergt het wellicht een kennersoog om de verschillen in kalligrafische “penseelstreken” te ontwaren. Laatst echter stond, geheel zonder voorafgaande waarschuwing, de ambassadeur van de islamisering onder het diplomatiek personeel op. Maar die kwam dan ook onbetaalbaar uit de hoek in zijn poging om onze ogen met schurend woestijnzand te plempen: ene Mohammed Benzakour, socioloog en schrijver. In het migrantenblad De Standaard van 6 april 2023 – vijf dagen te laat dus – schreef hij een opinie onder de ronkende titel: “Het klimaat redden? Doe mee aan de ramadan.”
Meteen voelt men het met de ellebogen aan: hier is een grootmeester aan het woord! Vergeet de ayurvedische ontslakkings- en sapdiëten, beste lezer, vergeet evenzeer de goedbedoelde ideetjes om een tijdje de auto of de shampoo te laten staan, vergeet, hoewel niet vernoemd in het artikel, waarschijnlijk ook de Tournées Minérales, want te vrijblijvend, te modieus en te kleinschalig. Dat is weliswaar niet onjuist, maar de crux zit ‘m in het aangeboden alternatief. De redding van de wereld, volgens Benzakour, schuilt namelijk in de ramadan: de totale onthouding van ieder genotsmiddel van zonsop- tot zonsondergang. Zuivere ascese, een vrijblijvende, modieuze en kleinschalige maand van de islamitische maankalender lang! Wie echter spontaan zou denken aan de lucullische schranspartijen op de momenten dat Allah en de rest van de bevolking verondersteld worden te slapen, zoals gebruikelijk bij moslims, heeft het niet begrepen. Wie daarenboven zou menen op diezelfde momenten evenveel stennis te mogen maken, zoals evenzeer gebruikelijk bij moslims, is al helemaal van een paadje.
Voor ons heeft de socioloog en schrijver enkel een stuk fruit, een soepje of een kop thee gereserveerd. Daarmee moeten wij het zien te klaren. Wat districtsburgemeester van Antwerpen en gediplomeerde Iftar-kostganger, Paul Cordy, hierover te melden heeft, wordt verder angstvallig binnenskamers gehouden. Zijn zelfvoldane omvang doet nochtans niet onmiddellijk denken aan een fruit- en minestrone-vasten, wel integendeel. Veeleer roept zijn politiek beleid uiterst vage herinneringen op aan een compleet ontspoorde “vastenavond!” Benzakour heeft het in ieder geval gehad met, we citeren: “pizzeria’s, hamburgertenten, ijssalons en snackbars”. Vreemd dat deze scherpzinnige socioloog de pitahuizen op de hoek van schier elke straat uit het oog verliest. Schaap hoeven we, volgens hem, niet te laten. Het volstaat de kippendij één dag van ons bord te weren om de bio-industrie, met al zijn cholerisch pluimvee, op de knieën te krijgen. Weg Q-koorts, vogelgriep, varkenspest en gekkekoeienziekte. Allemaal veroorzaakt door één kippendij en allemaal ribbedebie door de ramadan!
Een Potje Culturele Toe-eigening
Het ayurvedisch opstapje van Mohammed Benzakour was natuurlijk maar een verplicht nummertje om het ware oogmerk van zijn tekst te verbloemen, met name: een kaakslag aan het christendom uitdelen. Christelijk Europa heeft de islam te omarmen, zo is de boodschap. De “christenhonden” met hun onreine varkens hebben het vasten al lang verleerd, gaat de socioloog verder. Een “denkende vasten” laat zich inderdaad net dat streepje te weinig “wettisch” vatten voor de auteur. “De stem van het geweten”, zo lezen we nog, “is machtig in het lijf van de geheelonthouder.” Voorts is de ramadan een vorm van “burgerlijke ongehoorzaamheid”, een vette “middelvinger tegen de vreetmaatschappij en tegen de genotsindustrie”, nog steeds volgens Benzakour, hoewel de gelijkenis met Frank Vandenbroucke gaandeweg lijkt toe te nemen. Vasten is gericht op “krimp, minder CO2, minder vluchten, minder vlees, minder fossiele brandstoffen, minder stikstof”… minder ordeverstoring, minder drugs gerelateerde bomaanslagen, minder messen- en machetetrekkers (verschoning, ik liet me even gaan na de puntjes). “Hoog tijd”, zo sluit de islamitische klimaatactivist af, “voor een Fasting Rebellion!”
In dit wat magere pleidooi voor islamitische matiging en soberheid ontbreekt het aan elke genotsvolle en abondante openheid naar andere godsdiensten en levensbeschouwingen. Europa zal islamitisch zijn, of zal helemaal niet zijn. Daar bestaat naar ik meen een woord voor: fundamentalisme! Dat bovendien het heilig moslimland bezeild wordt via de piratenroute van de culturele toe-eigening mag geenszins verbazen: anderen ontzeggen wat men zichzelf ter verkrijging van het eigen gelijk voorbehoudt, blijft waarmerk van de fundamentalistische islam. Is er trouwens een andere? Hun culturele lasagne wordt immers vanuit de diepste lagen op smaak gebracht door een viscerale haat van dik anderhalf millennium jegens ons continent! Dat de Verlichting, die zij nooit gekend hebben, en de klimaatfobie, die hen evenzeer vreemd is gebleven, de drogredenen, halve waarheden en hele leugens zijn die aangewend worden om de moslimbuit binnen te halen, blijkt eens te meer uit de opiniebijdrage van deze socioloog, schrijver. Als de volgende Arkprijs van het Vrije Woord niet gaat naar Benzakour, dan is het comité pas echt op zijn retour. Ikzelf moet er alleen maar heel dringend van naar de koer.
**
LEES OOK het eerste deel van trilogie:
Trilogie van de Leugen: Weg met Cashgeld!
LEES OOK het tweede deel van trilogie:
Trilogie van de Leugen: het Onderwijs
*
