De kogel is door de kerk.

Eindelijk.

Na jaren van onderzoek en procederen komt er een einde aan het door Sihame El Kaouakibi opgestarte proces tegen ‘tScheldt en haar zogenaamde eigenaar Gert Van Mol.

Met een laatste magistrale heupworp hebben de advocaten van ‘tScheldt, zijnde Frank Scheerlinck en Pieterjan Van Muysen Sihame El Kaouakibi en haar advocaten letterlijk gevloerd.

De neerval van Koningskind Sihame El Kaouakibi werd jaren geleden in gang gezet door ‘tScheldt. De regimepers weet dit feit nog steeds handig te verzwijgen, omdat ze destijds zelf zo bezig was de kont van Sihame El Kaouakibi te likken dat ze niet zag hoe El Kaouakibi de boel aan het bestelen was.

Er was een tijd dat er ‘geruchten’ waren over subsidiegerommel rond Sihame El Kaouakibi, maar niemand had de ‘smoking gun’.

Die ‘smoking gun’ kwam uiteindelijk van ‘tScheldt.

Het ging om de emails van de vriendin en bedgenoot van Sihame El Kaouakibi die -op papier- een interieurbedrijf de opdracht gaf de factuur voor de renovatie van hun slaapkamer te Antwerpen op te maken op naam van een vzw in Brussel waar Jan Jambon net 400.000 euro subsidiegeld had naartoe gestuurd. Om Brussel op te kuisen via dans.

In die tijd waren ook de overheden op zoek naar die ‘smoking gun’.

Dus kreeg de redactie van ‘tScheldt op zondagnamiddag een telefoon van een zekere Erik Van der Paal, rechterhand van Bart de Wever, die gehoord had dat ‘tScheldt beschikte over de smoking gun. Van der Paal betaalde een half kasteel aan de redactie van ‘tScheldt (althans dat beloofde hij, zij die Van der Paal kennen weten dat hij aan iedereen halve kastelen belooft zonder ze ooit te betalen) om de papieren, en vooral de ‘voor en na’-foto’s van de slaapkamer van het lesbische powerkoppel te verkrijgen in naam van ‘Grote Baas’ Bart De Wever. Omdat ‘tScheldt doorgaans geen geweten heeft werden de documenten en foto’s op zondagnamiddag naar Van der Paal gestuurd die zwijmelend en zwetend aanwezig was in het kantoor van de burgemeester. Diezelfde burgemeester was op de achtergrond aan de lijn met Mevrouw X. Nadat Bart De Wever de telefoon had neergelegd met Mevrouw X belde Mevrouw X naar Mijnheer Y. Die belde vervolgens naar de redactie. Waar op dat moment nog iemand aan de lijn was met Erik Van der Paal. Het redactielid hoorde in de achtergrond hoe Bart De Wever sprak over Mevrouw X.

Enfin film dus.

Wat Bart De Wever en Erik Van der Paal niet tegen ‘tScheldt gezegd hadden was dat ze alle documenten diezelfde zondag doorschoven naar… Faroek Özgünes van VTM. Diezelfde avond op het VTM-nieuws toonde Faroek Özgünes trots de emails en de foto’s van ‘tScheldt. Faroek Özgünes beweerde zonder blikken of blozen dat hij de ‘smoking gun’ in het dossier Sihame El Kaouakibi had ontdekt na wekenlang ‘doorgedreven onderzoek’.

Enfin film dus.

Er was er eentje niet blij met de artikels die over haar verschenen op ‘tScheldt…. Sihame El Kaouakibi.

El Kaouakibi was parlementslid.

Ze diende klacht in met burgerlijke partijstelling tegen ‘tScheldt en de vermeende eigenaar Gert Van Mol.

Dat leidde tot een onderzoek van de cel zwaar banditisme naar ‘tScheldt. De cel zwaar banditisme trok naar Nederland naar het adres waar men dacht dat de servers van ‘tScheldt stonden. Ze konden er niet mee lachen dat ze terecht kwamen op een stuk braakliggend terrein tussen twee flatgebouwen in Rotterdam.

De infame Van Mol werd gesommeerd op verhoor te komen in Brussel om 9 uur ‘s ochtends. Aangezien Van Mol in Antwerpen woont stelde hij voor verhoord te worden door de politie van zijn woonplaats rond Antwerpen. Dat viel niet in goede aarde bij de arm der wet in Brussel. Het kwam tot een nogal bitse woordenwisseling aan de telefoon waarbij de beruchte Van Mol bij wijze van grap zei “ja, kijk, als u mij niet in Antwerpen wenst te verhoren dan moet U mij maar arresteren”. Dat zou de overheidsvrezende Van Mol vroeger nooit hebben durven zeggen tegen de politie. Maar ‘tScheldt had er ondertussen voor gezorgd dat Van Mol meer politie over de vloer kreeg dan familie waardoor hij een laag legale eelt ontwikkelde noodzakelijk om een satirisch blad te doen groeien in Vlaanderen.

Een achttal maanden later kreeg Van Mol plots een uitnodiging om op verhoor te komen in een politiekantoor te Antwerpen als getuige in een ruzie tussen twee ondernemers die hij allebei kende. Het was een vreemde uitnodiging. Het was ook een vreemd nietszeggend verhoor. Toen het verhoor na 10 minuten gedaan was kwam er plots een ploeg gewapende agenten binnen die buiten op de gang hadden staan wachten. Ze waren afkomstig van… Brussel. De hoofdman van de koene ridders uit Brussel vroeg aan Van Mol of hij zijn stem herkende. Dat was niet het geval waarop de rechercheur zei dat hij diegene was geweest die 8 maanden ervoor gevraagd had om naar Brussel te komen voor verhoor in de El Kaouakibi-zaak. “En vermits u toen zei dat we u dan maar moesten arresteren, komen we dat nu vandaag doen. U bent hierbij gearresteerd!”, sprak de man doortastend.

Gert Van Mol werd voor de zoveelste maal van zijn vrijheid beroofd in het kader van een dom klein satirisch blaadje dat blijkbaar artikels publiceert die als literaire clusterbommen de gevestigde orde op haar grondvesten doet daveren.

Van Mol werd in verdenking gesteld van “belaging, kwaadwillig gebruik van electronische communicatiemiddelen, laster, eerroof en aanzetten tot haat of geweld en beledigingen door geschriften.”

Het bijzonder schattige was dat El Kaouakibi en de politie Van Mol ervan verdachten de belaging te hebben georganiseerd op Twitter via het account “Bartes –
@Bartes73193791”.

Typisch voor de onderzoeken tegen ‘tScheldt en Van Mol is dat al wat er gebeurt vanuit justitie gelekt wordt naar Humo en Kak, sorry Knack. Het meest bedroevende journalistieke figuur van de Lage Landen, ene Jan Stevens, gekend voor psychosomatische aandoeningen wegens intrafamiliaal geweld en een tekort aan normale hersencellen, schreef tijdens het El Kaouakibi-onderzoek wat de politie aan het onderzoeken was. Jan Stevens besloot de politie een handje te helpen en publiceerde in Knack dat Van Mol inderdaad Twitteraar Bartes was. Stevens had als journalist (!) in die tijd proberen meer info over ‘tScheldt te verkrijgen door een account van Gert Van Mol te hacken en zijn paswoord te veranderen. Hierdoor had Stevens gezien dat er een telefoonnummer van Van Mol eindigde op 06. Stevens probeerde ook het paswoord te vervangen van het account Bartes op Twitter en kreeg ook daar de twee eindcijfers van een telefoon te zien: … 06!

Niet gehinderd door meer onderzoekswerk en intellect publiceerde Stevens in Knack een heel artikel over hoe hij ontdekt had dat Van Mol en Bartes dezelfde persoon waren wegens de twee telefoonnummers die eindigen op 06.

Dat bericht werd onmiddellijk overgenomen door een reeks idioten op sociale media als daar was Bruno Struys, IS-vriend en klavierheld van De Morgen.

En dat alles terwijl de politie hetzelfde onderzoek voerde!

De politie spendeerde maanden en maanden en maanden om te onderzoeken of Van Mol nu die Bartes was. In het dossier steken honderden pagina’s aan verzoekschriften van de Belgische justitie aan de justitie in Amerika om uiteindelijk terecht te komen bij gerechtshoven in New York die op hun beurt Twitter oplegden mee te werken aan het onderzoek.

Twitter zou uiteindelijk in vage bewoordingen aangeven dat Van Mol en Bartes helemaal niet dezelfde persoon zijn.

Ondertussen verkreeg de politie inzage in Twitter DM-verkeer tussen het account Bartes en de redactie van ‘tScheldt waaruit duidelijk bleek dat Bartes totaal buiten ‘tScheldt staat. Uit het DM-verkeer bleek ook dat Bartes een jurist was die zeer veel van de zaak Sihame El Kaouakibi wist via interne bronnen bij het gerecht.

Het advocatenteam van El Kaouakibi voelde de grond onder de voeten wegschuiven en kwam telkens met nieuwe zogenaamde ‘bewijzen’. Het laatste bewijs was het aanbrengen van foto’s van keepervoetballer Fabien Alain Barthez, een man met een kalend hoofd. Zonder gêne werd door El Kaouakibi aan de onderzoeksrechter gezegd dat Van Mol de naam Bartes had gekozen op Twitter als verwijzing naar Barthez omdat Van Mol fysiek op keeper Barthez lijkt. Ten bewijze zitten er tientallen foto’s van Fabien Alain Barthez in het dossier.

Ook dat werd door de politie via veel uren manwerk onderzocht.

Enfin film dus.

Het hele onderzoek werd uiteindelijk naar de raadkamer gestuurd. Telkens El Kaouakibi de kans kreeg vroeg ze nieuwe onderzoeksdaden. Op minachtende wijze stuurde ze al dan niet advocaten naar bepaalde zittingen waardoor het proces uitgesteld en vertraagd werd.

Tot de raadkamer, moegetergd door de spelletjes van Sihame El Kaouakibi, twee weken geleden finaal besliste dat er geen enkele reden was om nog meer onderzoeksdaden te verrichten en Gert Van Mol door te verwijzen naar de correctionele rechtbank. Ze verklaarde ‘tScheldt en Gert Van Mol onschuldig over de hele lijn. El Kaouakibi had tot midden deze week tijd om beroep aan te tekenen. Dat gebeurde niet.

Juridisch zijn ‘tScheldt en Gert Van Mol totaal onschuldig aan alle ten laste gelegde feiten, alleen staat er nog altijd geschreven en gedrukt in Kak, sorry Knack, dat Gert Van Mol Bartes is. Dat is de miserie met een Regimepers die vanuit justitie ingeschakeld wordt om af te rekenen met individuen die niet meelopen in de pas, of individuen die satirische blaadjes uitgeven. Het gif zit niet alleen bij Sihame El Kaouakibi maar ook bij Jan Stevens en Kak, sorry Knack.

Wat er ook van zij… dit is opnieuw een legale opsteker voor ‘tScheldt!

Dit is opnieuw een overwinning van het Gezond Verstand en vooral legaal vernuft van het advocatenkantoor Piet Van Eeckhaut uit Gent.

Dit is ook een overwinning van alle lezers van ‘tScheldt en vooral de abonnees en DONATEURS van ‘tScheldt die er al jaren mee voor zorgen dat de advocaten van ‘tScheldt hun gevecht kunnen verder zetten.

Zijn de legale problemen bij ‘tScheldt nu voorbij?

Was het maar waar.

Er zijn nog drie rechtszaken bezig waarvan ééntje draait om het al dan niet moeten betalen van 250.000 euro dwangsom wegens de publicatie van 1 artikel. Meer daarover de komende weken.

**

EXCLUSIEF voor de lezers van ’tScheldt-literair: voor de Beschikking van de Raadkamer KLIK HIER

**

DANK aan onze lezers!

DANK aan onze abonnees!

DANK aan onze donateurs!

U kan ‘tScheldt en de strijd voor het VRIJE WOORD blijven steunen via:

Rechtstreekse storting op:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken

of via ons:

Steunfonds ter ontsmetting van Belgische justitie: klik HIER