Ja, het is ingewikkeld en wie zijn wij om te oordelen? Het ‘recht’ op abortus is een vrouwenrecht dat nu brutaal wordt gefnuikt, horen we in zowat alle Westerse mainstreammedia. Wat is echter de essentie van het verhaal? Daartegenaan botste Kathleen Cools van het immer objectieve Terzake. Amerikakenner Frans Verhagen legde haar fijntjes uit dat de democratie stoelt op de scheiding der machten. Dat zou een links VRT-anker toch behoren te verstaan?
Het Amerikaanse Hooggerechtshof bestaat vandaag uit een meerderheid van rechters die Originalist zijn. Zij houden zich aan de tekst van de oorspronkelijke Amerikaanse Grondwet. Daarin staat niets vermeld over het recht op abortus. Maar we leven toch in moderne tijden, hoor je het Griekse koor in deze tragedie al declameren. Daar heeft de wet niets mee te maken, aldus the Supreme Court. Geen recht op abortus houdt niet per se een verbod in. Dat soort dingen moeten elk van de vijftig staten maar beoordelen. Heb je echter een gouverneur die niet verkozen is met een pro-abortusprogramma dan zal hij/zij dat ‘recht’ niet verlenen. Denktrant van het Hooggerechtshof: kies in dit gepolitiseerd debat voor hem of haar die je keuze pro of contra abortus verdedigt. Mocht er toch een recht op abortus komen via het Congres en de Senaat, dan is dat prima voor de rechters en dan zullen zij dat onderdeel van de Grondwet ook respecteren. Raakt men het op federaal vlak niet eens, tja, dan beslissen de afzonderlijke staten.
Ja maar, hoe zit het dan met het individuele recht op abortus? Wel, dat bestaat dus grondwettelijk niet in Amerika. Hier ontploft het dilemma in de links-progressieve geest: als activistische rechters bij ons de vrije uiting van een ‘foute’ mening veroordelen op basis van hapklare wetjes die zo van de mesthoop komen gerold, dan is dat oké voor linkse politici en mentaal acrobatische commentatoren. Past een oordeel niet in hun kraam zoals de abortusuitspraak in de VS , dan klaagt men meteen het niet verkozen clubje van rechters aan. Magistraten zijn echter mensen van vlees en bloed die altijd-hoe onbewust ook- een eigen overtuiging laten meespelen. Het zijn immers geen robots. De ideale scheiding der machten is een mooie gedachte maar eigenlijk doen we met z’n allen alsof rechtspraak objectief wettelijk en daardoor bindend is. Zoals overigens al meermaals is aangetoond dat de verkozenen des volks slechts marionetten zijn van een particratie die met politiek correcte agenda’s ver van de kiezers staat, zo gammel is eveneens de door de burgers als krom ervaren justitie.
Het Amerikaanse Hooggerechtshof bestaat niet zomaar uit een hopeloos stelletje verouderde antidemocratische conservatieven die vrouwen willen koeioneren, maar uit rechtsgeleerden die de Grondwet als hun bijbel zien. En ja, enkelen ervan hanteren de Bijbel als richtsnoer bij hun private afwijzing van abortus. Desalniettemin volgen ze een klare lijn. Dat zouden progressisten wel eens een keer onder ogen durven te zien. Trouwens, als ‘arme zwarte vrouwen’ ongewenst zwanger worden, mag men best de vader eens in de ogen kijken. En al die vrouwen die met ongeneeslijke foetussen zitten of die verkracht zijn of wier leven bij een bevalling in het gedrang komt? Daarover bestaat in wezen weinig discussie. Langs beide kanten horen we valabele argumenten voor de standpunten.
Misschien komt men er uiteindelijk wel uit. Hoe dan ook is het niet onverstandig om al onze ‘rechten’ eens nauwkeurig te bekijken en ze niet gratuit voor vanzelfsprekend te houden. Indien vrouwen hierover het laatste woord verlangen, wat gaan de transpersonen dan eisen? Ook zij staan trouwens niet in Grondwet vermeld. En concluderend: als een bepaalde ideologie een meerderheid haalt in de volksvertegenwoordiging en die ideeën worden gestalte gegeven in de samenleving, is dat dan niet democratisch? Of is democratie een spelbreker wanneer het speeltje van een zelfverklaarde elite dreigt te worden afgepakt door de ‘domme’ kiezer? Het wordt nog een heuse breinbreker voor links.
**
Foto: Norma McCorvey (links) kon in 1973 een belangrijke zege behalen voor legale abortus bij het Amerikaanse Hooggerechtshof.
**
