Het was een warme dag in 2023.
Toen het telefoontje binnenkwam bij een medewerker van ‘tScheldt dat er verschillende onderzoeken bezig waren naar Conner Rousseau wegens ongepast gedrag met jongemannen.
De zon ging er van het ‘verschieten’ harder door schijnen.
Het ‘tScheldt-netwerk werd geactiveerd.
Telefoons vlogen over en weer. Mannen van verdacht allooi, dwz mannelijk, blank en van middelbare leeftijd, trokken hun jassen aan, zetten hun hoeden op, kusten hun ega’s goedenacht, verlieten hun huizen op weg naar bars, cafés, achterafsteegjes en restaurants.
In beduimelde notaboekjes verschenen aantekeningen, opmerkingen, vragen…
V coördineerde alle binnenkomende informatie bij ‘tScheldt.
R sloot zich op in de ‘tScheldt-redactiebunker met RedBull en lasagne van de Colruyt. En met Gabriel Faure’s Requiem Op. 48 schallend door de boxen. Luid. Want iedereen voelde dat dit het begin van het einde van Conner Rousseau was. Dit ging hem zijn voorzitterschap van Vooruit kosten. Dachten we bij ‘tScheldt.
Faroek Özgünes van VTM (DPG-Media) bleek betrokken partij. Eén van de onderzoeken waarde als een donker spook door de rijkere buurten van Antwerpen van Schilde over Brasschaat tot in Kapellen met onmiskenbare handelingen gesteld door ene Christian Van Thillo, baas van DPG-Media.
Een tsunami van geruchten gonsde van de ene op de andere dag door de politieke gelederen over het gehele Belgische grondgebied.
Iedereen bij de reguliere gesubsidieerde media keek naar iedereen.
Niet gebonden door blikken, relaties of gevoeligheden besloot ‘tScheldt de steen in de kikkerpoel te gooien en publiceerde als eerste in de meest succulente satirische bewoordingen over de onderzoeken naar het onwelvoeglijk gedrag van Conner Rousseau met jongemannen. Het artikel was als een zeis die de pezen van de onderbenen van Rousseau als een scalpel doorsneed.
De reguliere gesubsidieerde persmuskieten sprongen als door een wesp gestoken op de bloed spuitende wankelende Rousseau en maakten gehakt van wat er nog overbleef van de reputatie van Conner Rousseau.
Rousseau was alreeds vertrouwd met het vermaledijde ‘tScheldt. ‘tScheldt had eerder al video’s uitgebracht van een feestende beschonken Rousseau tijdens corona op feestjes die er volgens de in die tijd geldende verordeningen niet hadden mogen zijn. Rousseau had de video’s verwijderd gekregen met behulp van een advocaat die al een tijdje zijn advocaatschap combineerde met een mandaat voor Vooruit, de gesel van ‘tScheldt: Simon Bekaert.
De spindoctors rond Rousseau tekenden een verdediging uit op 2 snelheden. 1: het pijnlijke ‘tScheldt-artikel over de onderzoeken verwijderd krijgen via de vrienden van de rechtbank, te verstaan door de politiek geïnstalleerde rechters en 2: openbaren dat Rousseau op jongens viel via een eerder opgenomen video.
Via de maffiatechniek van het éénzijdig verzoekschrift werd ‘tScheldt verplicht het kwestieuze artikel te verwijderen. We schrijven maffiatechniek omdat het een vorm van rechtspraak is waarbij je veroordeeld wordt zonder dat je je kan verdedigen. In het milieu wordt de techniek ‘justice à l’Afrique’ genoemd omdat hij zo populair is in Afrikaanse dictaturen.
De krombank oordeelde dat ‘tScheldt het artikel moest verwijderen op straffe van een dwangsom.
‘tScheldt dacht slim te zijn en tekende verzet aan tegen de ridicule beslissing gezien elke zichzelf respecterende gazet over de onderzoeken naar Rousseau en zijn gefrutsel met jongemannen had geschreven.
Het éné artikel op ‘tScheldt waren er ondertussen drie geworden wegens nieuwe informatie die was bovengespit door de gesubsidieerde persmuskieten. Dus vroeg vleermuis Simon Bekaert de verwijdering van ondertussen 3 artikels.
Een vrouwelijke rechter, Marleen De Smedt, eigenlijk geen rechter maar een verkapte politica die ooit nog voorzitter van de Open Vld Jongeren in Mechelen was geweest, oordeelde dat ‘tScheldt de kwestieuze artikels moest verwijderd houden omdat de artikels ‘maatschappelijk niet relevant’ waren. Ze oordeelde bovendien dat als Rousseau de artikels verwijderd wilde houden in de toekomt hij een proces ten gronde moest opstarten tegen ‘tScheldt. Ze veroordeelde ‘tScheldt voor de kosten van het geding, samen goed voor iets meer dan 2000 euro.
Omdat Rousseau kan putten uit de partijkas, dwz kan profiteren van het geld van het volk, moet hij zich niet storen aan legale kosten. Ondanks het feit dat de artikels al weg waren dagvaardde hij ‘tScheldt om de artikels verwijderd te houden in de toekomst én om schadevergoeding te krijgen wegens, niet lachen, reputatieschade.
Het proces kwam voor een zekere M. Wuyts in de Krombank van Antwerpen. De weledelgestrenge Wuyts zal bij zijn dood herinnerd worden als de rechter die op zijn eentje de reputatie van justitie een kwalijke knauw gaf door als een politieke pooier het concept satire zodanig te verkrachten dat er een nieuw begrip werd voor uitgevonden, de sodomasosatire.
Wuyts oordeelde dat er van de drie artikels in ‘tScheldt één artikel was dat de reputatie van Conner Rousseau had aangetast. In sierlijke bewoordingen schreef Wuyts met een ganzenveer het volgende: “In de kwestieuze publicaties (nvdr: plots gaat het over publicaties in het meervoud, terwijl het over welgeteld één artikel gaat met name het artikel van 6 juni 2023)(rechter zijn is een moeilijke job uiteraard – het onderscheid tussen enkelvoud en meervoud een complexe intellectuele bedoening) is echter niets terug te vinden dat als satirische overdrijving, ironie, of sarcasme kan worden gecatalogeerd.”
Daarom moet de man die geacht wordt verantwoordelijk te zijn voor ‘tScheldt aan Conner Rousseau 1 euro schadevergoeding betalen, alsook alle andere kosten.
Kromrechter Wuyts doet nog iets speciaal. Hij beveelt NIET de verdere verwijdering van de 3 kwestieuze artikels. Hij schrijft: “(er).. kan niet meer worden gesteld dat er thans nog een dwingende maatschappelijke noodwendigheid zou bestaan om een verbodsmaatregel omtrent de bewuste artikelen te handhaven.”
Meer:
“Het valt ook niet in te zien welke schade eiser (Rousseau), die zich inmiddels, kort na de kwestieuze publicatie, publiekelijk outte als ‘niet volledig hetero’, zovele maanden later nog zou ondergaan indien verweerders (‘tScheldt) er voorbijgestreefde beweringen daaromtrent opnieuw op de website van ‘tScheldt zouden plaatsen.”
U herinnert zich nog dat rechterin Marleen De Smedt de verwijdering van de 3 artikels had bevolen. Plus dat ‘tScheldt meer dan 2000 euro moest betalen wegens het lef gehad te hebben in verzet te gaan tegen de eerdere eis tot verwijdering.
In een eerlijke wereld zou het dan niet meer dan normaal zijn dat ‘tScheldt die 2000 euro eigenlijk NIET had moeten betalen, want… de 3 artikels mogen volgens rechter Wuyts eigenlijk WEL geplaatst worden.
Of is dat te logisch nagedacht voor het corruptie-instituut dat rechtbank heet?
Enfin rechter Wuyts vindt dat de partij achter ‘tScheldt dan nog maar eens 240,88 euro (dagvaardingskost) en 165 euro (rolrecht)(lees rol-onrecht) moet betalen om de oliën van het corruptie-instituut te smeren.
Besluit 1
‘tScheldt wordt al 29 jaar gemaakt door vrijwilligers. Dat zijn mensen die schrijven en tekenen na hun uren. De grootste kost voor het uitgeven van ‘tScheldt zijn de legale kosten. Voor het minste en geringste wordt ‘tScheldt veroordeeld. Bovendien hanteert de rechtbank woekerinteresten. Wie de rolrechten niet binnen enkele weken betaalt moet ipv 165 euro plots 247 euro betalen. Dat zijn woekerinteresten die alleen maar gecreëerd zijn om de veroordeelde nog meer te straffen en de kromrechters van het zieke instituut van lekkere koffie te voorzien. In geen enkele sector worden dergelijke woekerinteresten gehanteerd tenzij de drugshandel. Daarmee dat de drugshandel zo floreert in Antwerpen.
Besluit 2
De veroordeling van ‘tScheldt in deze Conner Rousseau zaak is exemplarisch voor een justitie die corrupt is. In tegenstelling tot wat de Regimepers schrijft wordt ‘tScheldt helemaal niet gestuurd noch gefinancierd door het Vlaams Belang. De gelden moeten komen van abonnementen en steunacties. En dat volstaat niet altijd. Dus moeten individuen die ‘tScheldt genegen zijn regelmatig bijspringen.
Er is niet alleen de constante geldnood om justitie of politici te betalen, er zijn nu ook gevangenisstraffen uitgesproken tegen individuen achter ‘tScheldt. Er zijn de huiszoekingen. Er zijn de arrestaties. Er is het ongelooflijke lek van justitie naar DPG-Media waardoor alle privé-berichten van 3 jaar tussen tientallen mensen van ‘tScheldt bij DPG-Media liggen, goed voor jarenlange chantage met artikelen. Er zijn de nu meer dan 9 hacks op 2 jaar tijd waarvan één bijzonder ernstige hack vanuit de Humo-redactie die van het gerecht ongehinderd haar gang mag gaan. Er zijn de stalkingen. Er zijn de nagels in banden van medewerkers. Er zijn de bedreigingen van kinderen van medewerkers. En dan die belachelijke link met Vlaams Belang en extreemrechts. Het Vlaams Belang stuurt het ‘tScheldt niet. Het Vlaams Belang financiert ‘tScheldt niet.
Het is dus tijd om ons te bezinnen of ‘tScheldt op deze manier kan doorgaan. Mensen op Twitter schrijven dat we een crowdfunding moeten organiseren. Maar eerlijk gezegd hebben wij geen zin om voortdurend te moeten bedelen (werden we maar gefinancierd door het Vlaams Belang)(grapje). We hebben 3 keuzes: stoppen, ondergronds gaan of ons versterken.
De basisgedachte blijft echter… hoe kan het in godsnaam dat ‘tScheldt veroordeeld wordt wegens ‘reputatieschade’ van Conner Rousseau? Als er nu iemand is die zijn eigen reputatie naar de vaantjes hielp, dan is het Conner Rousseau. Daar had hij ‘tScheldt niet voor nodig. Hoe kan het dat een rechter staalhard schrijft dat satire geen satire is terwijl het kwestieuze artikel zo bomvol satire staat dat er kritiek op kwam dat het artikel er door ‘te moeilijk’ werd.
Wij kunnen bij ‘tScheldt gerust tegen ons verlies. Als we fout zijn, zijn we fout. En dan mag men ons op de blaren laten zitten. Been there done that. Maar wat nu gebeurt is niet normaal meer. Conner Rousseau doet binnen justitie iets dat niet thuishoort in deze samenleving. En hij is niet alleen. We hadden ooit een Grondwet die persvrijheid en vrijheid van meningsuiting garandeerde. Die garantie is weg.
Daarom komt morgen de redactie van ‘tScheldt bij elkaar om te zien of het bijvoorbeeld niet verstandiger is tevreden te zijn met de scalpen die we de afgelopen 29 jaar verzameld hebben, in plaats van ons voortdurend bloot te stellen aan hogere machten die corruptie en machtsmisbruik niet schuwen om ‘tScheldt aan banden te leggen.
**
‘tScheldt en Rousseau
- ‘tScheldt bracht als eerste het racistisch taalgebruik van Conner Rousseau uit tegen de politie waardoor Rousseau moest opstappen als voorzitter van Vooruit: 29 september 2023 Bonifatius – BREAKING: Wat heeft Conner Rousseau gezegd in Sint-Niklaas? – Klik HIER
- 7 juni 2023 Bonifatius – Privé: BREAKING: de bom onder Conner Rousseau, en waarom hij plots ‘rust’ wil… – Klik HIER
- 15 juni 2023 Bonifatius – Als een echte socialist: Conner Rousseau en Eric Goens probeerden hun ‘coming out’ video eerst te verkopen: 12.000 euro – Klik HIER
- 20 juli 2021 BV – Zou het kunnen dat deze video het rijkeluisleven van Conner Rousseau in Marbella in beeld brengt terwijl het hele land overhoop staat wegens een natuurramp? – Klik HIER
- 25 juli 2020 Gaius Augustus – Conner Rousseau al feestend en fuivend in de Provence – Klik HIER
- 25 juli 2020 BV – Nieuwe beelden van fuivende Conner Rousseau, ditmaal op een … yacht – Klik HIER
**
VONNIS
De abonnees van ‘tScheldt vinden het volledige vonnis hier door op onderstaande link te klikken.
Wie geen link ziet is geen abonnee, of is niet ingelogd.
Klik HIER voor het vonnis
**
STEUN ‘tScheldt
**
Of via rechtstreekse storting:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken
**
Of via een steunactie:
**
