Wat een gebouw: het Oude Gerechtshof aan de Britselei in Antwerpen. Wat een komen en gaan van zowel duistere als verlichte figuren doorheen de tijden in dit statige pand. Voorwaar een pronkjuweel van gerechtigheidsstreven. Ontworpen door Louis Braeckelmans en na zijn overlijden afgewerkt door diens broer François startten de werken in 1871 met een plechtige opening in 1877 en meteen al met een Belgische vertraging van twee jaar voor ingebruikname.
Braeckelmans liet zich inspireren door het Louvre. De eclectische stijl die vandaag nog zovelen nauw aan het hart ligt, werd binnenin helaas tot een doolhof herleid door de vele bestemmingswisselingen. De heropening laat inmiddels al achttien jaar op zich wachten. Een leegstand die vele advocaten, herbergiers en buurtbewoners treft.
Er waren de verbouwingen en renovaties en er was de vijf jaar durende vernieuwingsaanleg van de Leien. Dit alles maakte de uitdoving van dit stadspaleis compleet. Rechtspraak – of toch een poging daartoe – vond vanaf 2006 plaats in het door Richard Rogers ontworpen Vlinderpaleis aan de Bolivarplaats op het Zuid. Maar kijk! Het Oud Gerechtshof bleek in september 2022 helemaal klaar. Eén licht probleem echter: er was nog geen aankleding of meubilair, want de verantwoordelijke daarvoor zat thuis met een mix van burn-out en depressie, zoals alleen ambtenaren die aan den lijve kunnen ervaren. Zeker wanneer de Regie der Gebouwen voor een goede afloop der dingen moet zorgen, valt een gelukkige afloop te vergelijken met een Russische roulette. Voormalige ministers onder wier bevoegdheid dit surrealistische vehikel viel, zuchten diep als ze eraan worden herinnerd. Deze ultieme overheidskooi zit vol fladderende paradijsvogels die hun pensionering als de Heilige Graal beschouwen. Bij de Regie der Gebouwen, die als vastgoedbeheerder voor de Federale Staat opereert, vindt men de kluchtige afleveringen van De Collega’s wellicht een hyperrealistisch toppunt.
**
**
