Den bloedhond. Dat was de bijnaam die de bevolking in de Lage Landen aan Napoleon gaf, toen die de legerdienst invoerde. Zijn gruwelijke oorlogen vereisten steeds meer kanonnenvlees en dit leek hem een goede oplossing. Mensen dwingen om voor hem te gaan moorden. Het systeem werd via loterijen geregeld. En als je als rijkeluiszoontje een slecht lot trof, kon je dat verkopen aan een sukkel die een goed lot getrokken had. Conscience heeft dit meesterlijk uitgebeeld in zijn boek ‘De Loteling’. Wist u trouwens dat bij de verkiezing van ‘grootste Fransman’ Napoleon pas op de zestiende plaats eindigde? Na komieken zoals Bourvil en Coluche? De Fransen lusten hem ook niet meer zo.

Leopold Twee doet ook mee

Leopold II, nog zo’n schurk, zou die loterij afschaffen en ‘algemene’ legerdienst invoeren. Weg met de lotjes. Wat niet wil zeggen dat het systeem eerlijk zou worden. Zo werd er later ‘broederdienst’ ingevoerd. Ouder broertje dat milicien geweest was? Dan moest je niet gaan. En dan de medisch ongeschikten! Uiteraard waren er duidelijke gevallen. Maar hoe een kerngezond ogende Herman van Goethem zich liet afkeuren, geen flauw idee… Misschien moet deze kwebbelende betweter daar eens iets over vertellen, in plaats van anderen de les te spellen.

Geen gezeik, ons ben je kwijt

Een andere ontsnappingsroute? “Economisch onmisbaar zijn in een bedrijf”: pa is bijvoorbeeld poelier en dus moet je wel alle beschikbare dagen kippen plukken, anders pa poelier af.

Hoe miljonairszonen en ondernemers Christian als Thomas Leysen aan “hun” legerdienst wisten te ontkomen? Zouden zij dit trucje gebruikt hebben? Handige kerels, inderdaad! Open-Vld-ers en ‘echte Belgen’. Voorzitter geweest van de Koning Boudezwijnstichting, den Thomas… Maar legerdienst doen voor zijn geliefde Belgique? Ho maar! Dat is voor het gewone volk. Nu goed, nonkel Fritz had al als Waffen SSer legerdienst gedaan, ook een argument misschien. En toen de Italiaanse voetballer Enzo Scifo Belg werd, bleek dat die één keer per week een colaatje moest gaan drinken in een militaire mess om ook te gelden als legerdienst. De tentakels van Anderlecht reiken ver. Koen Wauters, de gekende kweler, mocht zijn legerdienst doorbrengen als… cabinettard! Bij Patrick Dewael, toen minister van Cultuur. Hij ging daar zogezegd een statuut voor de zelfstandige artiest opstellen. Zogezegd. Nooit iets van gehoord, van dat statuut. Ook Guy Verhofstadt – nog een liberaal – deed zijn legerdienst als cabinettard, net zoals 7.578 andere partijkaarthouders.

De verplichte legerdienst was dus een grove onrechtvaardigheid, een domheid in het kwadraat. Je kon natuurlijk ook ontsnappen door burgerdienst te doen. Dat duurde dan wel twee keer zo lang. Ook niet leuk voor rijkeluiszoontjes.

Voilà, zei Delcroix!

Als de CD&V ooit iets goeds gedaan heeft, dan was het de daadkrachtigheid waarmee Leo Delcroix de legerdienst opschortte (1993). Ondanks het verzet van… de PS. Logisch, dat verzet. Ruim 70% van de miliciens waren Vlamingen, onder de boefers waren er meer Walen. Leuk voor die gasten, om Vlaamse knechtjes te hebben.

Met het einde van de legerdienst eindigde niet alleen de aanvoer van gratis personeel, ook het reservekorps van Defensie kreeg klappen. Er konden geen ex-miliciens meer opnieuw opgeroepen worden om ‘kamp te doen’. Enkel de reserve (onder)-officieren die zich vrijwillig bleven aandienen waren er nog. En die bleven vanwege leeftijdsgrenzen jaar na jaar verdampen.

Laat je libido niet sterve, kom bij de reserve!

En toen kwam men op het lumineuze idee om… een ‘reservekader’ op te richten. Mooi zo. In een leger met ondertussen meer officieren en onderofficieren dan gewone piotten, zouden bijkomende piotten wel eens nuttig kunnen zijn… Dus, toen Joachim Pohlmann (N-VA beroepscabinettard), Jonathan Holslag (VUB prof), Koen Metsu (N-VA burgemeester en parlementslid) en Georges-Louis Bouchez (MR clown) zich aandienden als kandidaat-reservist, toen dachten wij, aha, dat is fijn. Dik betaald politiek overheidspersoneel dat de nederige taak van soldaat op zich wil nemen.

Fout gedacht, beste lezer. Na amper vier weken opleiding wordt Holslag, naar eigen zeggen, korvetkapitein, Koen Metsu wordt sergeant, met ‘ambitie om snel kapitein te worden’, Bouchez luitenant en Pohlmann, tja, die weet het nog niet, ‘officier’, denkt hij. Iedereen die ooit zelf legerdienst gedaan heeft, valt om van verbazing. Wie als milicien ervoor koos om Kandidaat-Reserveofficier (KRO) te worden, ‘kreeg’ naast een langere legerdienst een bikkelharde opleiding van vijf maanden… waarbij één derde van de kandidaten afviel. De boefers hielden er natuurlijk niet van dat gewone dienstplichtigen adjudant en uiteindelijk onderluitenant werden naar wie de doorsnee beroepsmilitair moest luisteren.

Amusant ook, het wedervaren van onze nieuwe kandidaat-reservisten. Ze pakken in diverse interviews uit met de ‘keiharde’ training die ze kregen. Vijftien kilometer stappen! Uit een gamel eten! Vroeg opstaan! Kortom, een scoutskamp uit de jaren ‘80. Vier weken. Tijdens de zomer. Want Pohlmann zou eens kou kunnen lijden. De kinderachtigheid waarmee deze intellectuele dwerg en eeuwige meeloper zich in De Morgen etaleert is onwaarschijnlijk amusant. Hij is naar verluid “zichzelf tegengekomen” na een paar kilometer stappen. Dat zal wel even schrikken geweest zijn… Lees meer over de avonturen van Holslag en Pohlmann in het leger HIER (De vuurdoop van Holslag en Pohlmann in het leger: “Als reservist kom je jezelf tegen”: demorgen.be)

In het weekend mogen de heren (M/V/X) naar huis. Zouden ze ook op een grensoverschrijdende manier getreiterd worden zoals de doorsnee dienstplichtige indertijd? Op vrijdagavond te horen krijgen dat de weekendpas ingetrokken wordt. Dagen ‘na de klas’ moeten doen. Je legerdienst verlengd zien omdat je niet volgzaam genoeg was naar de goesting van crypto-sadisten zoals indertijd luitenant Benjamin Quintens, een obese Hasseltenaar van wie de Reuzegommers nog iets zouden kunnen leren. Goede vraag. ‘Geef een man een uniform en je leert zijn karakter kennen’, aldus Thomas Jefferson. Quintens was een halve sadist. Over zijn andere helft zwijgen we.

Georges-Louis kan het niet

Wat een sluwe zet van onze Georges-Louis. Meedoen in het Vlaamse TV-programma ‘Special Forces: Wie Durft Wint’. Om zo populariteit te winnen onder de Vlamingen en misschien wel als premier aanvaard te worden. Jammer maar helaas: hij toonde wat een politicus als reservist (en als mens) waard was. Niets dus. Asociaal, egocentrisch en onbekwaam om samen te werken. Zo moesten ze een jeep duwen. Bouchez duwde niet mee. ‘Ga jij dan sturen’ zei een collega graag-op-tv-komer. In plaats van naast de jeep te gaan stappen en te sturen met één hand, kroop Mister Fit Louis achter het stuur… een echte liberaal. Twintig meter verder reden ze tegen een rots. Lees meer HIER: Georges-Louis Bouchez bengelt achterin bij ‘Special Forces’: “Je bent gewicht voor de groep en draagt niets bij” | Gazet van Antwerpen (gva.be)

N-VA, Pro Belgica! Vive La Belgique!

Tot slot nog dit. De N-VA, waren dat niet Vlaams Nationalisten? En toch naar het Belgische leger, van oudsher aartsvijand van de Vlaamse Beweging? Geniet even mee van de uitspraak van kamerlid Koen Metsu (totemnaam bij de Edegemse scouts: Meegaande Marmot)… “Ik sta klaar voor België” (Edegems burgemeester Koen Metsu kijkt als reservist met belangstelling naar Russische mobilisatie: “Sta klaar voor België wanneer het nodig is” (Edegem) | Gazet van Antwerpen)

Nu is Koen Metsu niet echt de slimste van de klas. Dat is hij nooit geweest en zal hij nooit zijn. Gaat twee dagen naar Israël om zich daar te laten inpalmen door een uiterst bedenkelijk figuur. In plaats van iets nuttigs te doen. Wat ging die Metsu zoeken op de bezette Westbank? Iemand een idee? Opkomen voor de rechten van de onderdrukten? Zoals het een Vlaming zou passen? Waar is de tijd dat Vlaams-Nationalisten radicaal opkwamen voor de onderdrukte Ieren, Koerden, Basken? (N-VA-Kamerlid Koen Metsu in vaarwater extremistische Israëlische kolonistenleider: apache.be)

Nationale Volksarmee (NVA)

Wist u trouwens dat de afkorting voor het gehate DDR leger, de Nationale Volksarmee (NVA) was? Wie in Duitsland de term NVA gebruikt, krijgt meteen een emmer kots over zich. Dit leger stond er bekend om zijn eigen burgers in de rug te schieten, daar aan hun gruwelijke muur. Toch goed gekozen, NVA, als partijnaam, niet? Nomen est Omen (om onze Latijnfreak even ter wille te zijn).