Dit nummer van ‘t Scheldt komt niet meer open en bloot op internet; het is opnieuw alléén toegankelijk voor de abonnees. Dan kunnen we even wat discreter een plan bespreken voor als de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde niet doorgaat tegen 15 juli 2008?

De politici spreken al over een plan-B, wat dat ook moge inhouden, om de regering-Leterme te redden. Die regering kan mij bitter weinig schelen maar er is nog een ander plan-B, een geheim Vlaamse plan om B-H-V helemaal niet of niet helemaal te splitsen. Een strategie die via e-mail onder Vlaamse politici gecirculeerd heeft: aandringen op de splisting van B-H-V, en dan een prijs uit de wacht slepen om het niet te doen.

De druk van de eensgezinde Vlaamse partijen op B-H-V was inderdaad bijzonder verdienstelijk en heeft veel duidelijk gemaakt. Eindelijk hebben de Franstaligen laten zien dat zij een bodemtheorie, le droit du sol, huldigen. Ze hebben de Vlamingen dat altijd verweten, terwijl zij zelf het beschaafdere droit des gens zouden aanhangen, voorrang voor de mensen.

Nu blijkt dat alle Franstalige partijen nieuw grondgebied willen: Brussel, en daarbij een hele corridor met Wallonië.

UCL-professor Jacques Thisse laat in De Standaard van 3 juni 2008 alle maskers vallen: de Vlamingen die nog in die opgeëiste ‘verbindingsas’ wonen, ‘krijgen een compensatiesysteem aangeboden om zich opnieuw in het Vlaamse Gewest te vestigen’. De woorden tussen aanhalingstekens zijn letterlijk de zijne maar u mag het ook een oprotpremie noemen. Hij wil ook nog een stuk van het Zoniënwoud, allicht omdat de konijntjes daar intussen ook liever Frans spreken. Onder Filips de Schone, Lodewijk XIV, Napoleon en de Belgische koningen is het nooit anders geweest: Franse uitbreidings-drang naar het Noorden.

Laten wij aan Vlaamse kant gewoon nuchter blijven. Onze reactie moet intelligent zijn. De eenzijdig doorgedrukte spliting van B-H-V kan doorgaan voor de Senaat en het Europees Parlement. Maar voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers doen we net het tegenovergetelde: we voegen de kieskringen Brussel en Leuven samen, ook met een gewone Vlaamse meerderheid. Dat is zoveel als een uitbreiding van B-H-V en dat kan verbazing wekken. Maar het is toch ook het plan van het Vlaams Belang: Brussel als deel van een Vlaamse provincie, weliswaar met een apart statuut.

De geheime Vlaamse strategie van het voorbije jaar bestond er in om sterk aan te dringen op de afsplitsing van Brussel, daarbij de Franstaligen op het verkeerde been te zetten, om dan precies het tegenovergestelde te doen: Brussel sterker in Vlaanderen verankeren. Praktisch kan dat alleen maar door de samensmelting van B-H-V en Leuven tot één provinciale kieskring. Als we Halle-Vilvoorde daarentegen ooit zouden laten afsplitsen, tegen betaling van een prijs nog wel, is die kans definitief verkeken. Dan is de band met Vlaanderen doorgeknipt. De keerzijde van de medaille is natuurlijk dat intussen in dat gebied een half miljoen Franstaligen en nog eens een half miljoen vreemdelingen wonen, waaronder zowat een kwart miljoen anti-Vlaamse racisten. Daar is niet aan te ontkomen. Ik heb niettemin Gerolf Annemans ooit horen zeggen dat die met alle respect zullen behandeld worden, eens het corrupte Belgische bestuur weg is. Waarom niet?

**

Illustratie: Karel Anthonissen

Titel van dit artikel in ‘tScheldt Archief: 865 Karel Plan

**