Karel Anthonissen (15 juli 1954) is het levende bewijs van het pluralistische karakter van ‘tScheldt.
**
Anthonissen is een beroemd geworden belastingambtenaar die het in ware Don Quichot-stijl opnam tegen figuren als Karel De Gucht. Dat leverde een aantal aardschokken op in het establishment. Helaas, wie in dit land tegen de schenen schopt van de Ivoren Torens wordt uiteindelijk kaltgestellt.
Zo ook Karel Anthonissen. Of all people, John Crombez, toen staatssecretaris voor Fraudebestrijding, gaf Anthonissen een blaam omdat hij gewoon zijn werk deed. Daaropvolgend hadden de bazen van Anthonissen bij FOD Financiën plots een probleem met een tweet van Anthonissen waardoor ze een klacht tegen hem indienden voor laster, gevolgd door een schorsing.
Anthonissen werd uiteindelijk vrijgesproken van de klacht en de schorsing werd ongedaan gemaakt. Via een handigheidje kreeg hij zijn baan terug evenwel zonder enige inhoud waardoor de gemeenschap een topambtenaar betaalde om… ‘niets’ te doen. Sinds 2019 is Anthonissen met pensioen.
Voor iemand die op een bepaald moment vergruizeld wordt door de maalstenen van het Belgische Systeem bestaat vaak geen andere optie meer dan zich te wenden tot platformen zoals ‘tScheldt om gehoor te krijgen.
Dat gebeurde in de tijd dat ‘tScheldt nog geleid werd door oprichter en uitgever Bert Murrath voor diens overlijden in 2018. Ondanks het feit dat Anthonissen mee aan de wieg stond van Agalev en zelfs meesleutelde aan het vermaledijde ‘cordon sanitaire’ kreeg Anthonissen ruimte in ‘tScheldt om in eigen naam, wat normaal nooit gedaan wordt en werd, zijn bedenkingen te formuleren.
Het is niet dat Murrath ruimte gaf aan een idioot met een wat slechte ervaring binnen FOD Financiën. Anthonissen combineert zomaar even een licentie rechten met een licentie economie.
Naar aanleiding van de publicatie van een boek werd Karel Anthonissen deze week geïnterviewd door De Morgen.
In De Morgen wordt er nog steeds verwezen naar ‘tScheldt als een extreemrechtse website. Misschien dat oprichter en uitgever Bert Murrath van extreemrechtse signatuur was, zijn blad was dat duidelijk niet, anders had Anthonissen nooit een letter op ‘tScheldt mogen publiceren.
Laat het een les zijn voor De Morgen en andere deugjournalisten, het wordt tijd om te stoppen met het onnozele etiket ‘extreemrechts’. Het verraadt alleen maar de intellectuele armoede van journalisten die hokjes nodig hebben om hun denken in te kunnen kaderen.
***
Boek: Karel Anthonissen & Wim Van den Eynde, Achter de schermen van de BBI, Memoires van een caractériel, Kritak, 320 p., 22,99 euro
***
***
