Waar blijft onze wetgeving ter bescherming van het zintuigelijk erfgoed?

Onder het moto, woon je op het platte land zeur dan niet over stank.

Ik hoor U al zuchten wat in godsnaam is dat nu weer, wel het gaat over de bescherming van het niet tastbaar erfgoed, wat je beleeft via de zintuigen (horen, ruiken, proeven en voelen).

We hebben het dan over de geur van versgemalen gras, het geluid van de kerkklokken en van koeien in de wei.

Ook het marktgeroezemoes en het kraaien van de haan, vandaar kukeleku-wetgeving, en vergeet de processies niet die uitgaan.

We hebben het niet over de bladblazers, grasmaaiers en snoeischaren van onze villabewoners.

Zou misschien wel een leuke wet zijn tegen versterkte gebedsoproepen van moskeeën.

Ben El Salami.