Op een doordeweekse dag vond er deze week een ‘evenement’ plaats op het Antwerpse Eilandje. Vijf uur lang troepten studenten samen om een muziekbrij te aanhoren. Geen concert maar een wezenloos voor zich uit staren met andere onnozelaars. Onder een open hangar aan een dok omringd door dranghekken en zeilwerk om alles wat er zich afspeelde af te dekken. Buitenwippers ‘beschermden’ de jeugdige toekomst. Vijfduizend omwoners zonder enige aankondiging onderdompelen in een kabaal van 95 decibel moest kunnen.
Het moerasongedierte dat de ingang hardnekkig bewaakte bestond uit twee manspersonen die de VDAB wellicht zou catalogeren onder de hoofding VGKG (Voor Geen Kloten Goed). Toen een oudere heer van het lokale buurtcomité de verantwoordelijke wenste te spreken, werd hem brutaal de toegang tot het gebeuren belet, alsof er snode dingen gaande waren. Toen de man een stap verder op het terrein trachtte te zetten duwde de bewaker hem hardhandig tegen het dranghek. De senior liep dagen scherpe pijn op aan rug, nek en arm.
Toen een tweede gorilla de boel kwam verdedigen bezwoer de man hem om hem niet aan te raken, anders zou hij zich laten vallen en kon die knaap de rest van zijn schamel bestaan de nodige schadevergoeding ophoesten. Daardoor deinsde de securityheld terug. De morsige verantwoordelijke kwam inmiddels met een vrank bakkes de moegetergde heer toebrullen dat de stad het evenement had vergund. Weeral top van het stadsbestuur om vijfduizend bewoners van 16 tot 21 u te gijzelen in gruwelherrie, enkel en alleen om de avond van dertig à veertig strontverwende studenten te vullen. Spookte door hun kwetsbare hoofd nog de angstverwekkende uitspraak van de premier dat we aan de rand van de afgrond staan wat onze welvaart betreft? Waarom stonden er dranghekkens? Wat trachtte men aan het blote oog te onttrekken? Wie betaalde deze lawaai-orgie? We vingen flink wat geweeklaag op.
Tijdens de zomermaanden wordt de open hangar ingenomen door skaters die met een clubje van vijf man en een paardenkop een rijdende disco laten knallen, draait men films in open lucht waarbij het volume de bewoners toelaat Nicole Kidman in ‘Babygirl’ te horen kreunen tot in hun living en wordt iedereen tureluut van de eeuwige herhaaldeuntjes van dansende spleetogen. Allemaal tot daar aan toe, want je wil immers niet meedoen met het NIMB-syndroom (Not In My Backyard). Deze uitspatting voor enkele happy few-nestkuikens was er echter totaal over. De burgermoeder is inmiddels verhuisd naar huis met tuin in Ekeren waar ze rustig haar Marcelleke in slaap kan sussen. Wel geen rust in de straat die ze is ontvlucht. Daar stonden de voorbije week de vuilnisbakken in vuur en vlam om de junks ook wat vertier te gunnen. Ook daar geen echte reactie. Over de Eilandjeshangar regende het boze reacties.
De wereldvreemde beleidslui die dergelijke evenementen normaal vinden verdienen een forse vermaning. Iemand belde de Blauwe Lijn, werd afgesnauwd tot de telefoniste abrupt ophing, wellicht met de ingehouden verwensing dat de zeurbeller zich maar moest gaan ophangen. De politie beweerde niet langs te kunnen komen bij dit ‘vergund evenement’. Tja.
Gerard Van Clapdorp
