Er zijn veel vormen van kindermishandeling. Geen eten geven. De gsm soms afpakken. In Molenbeek gaan wonen. Ze naar het VRT Journaal laten kijken. Ze meepakken naar een Open Vld familiedag… Minstens even erg is ze een valse start geven bij de geboorte. Wanneer de fantasie en de genadeloosheid bij de ouders toeslaan.

Keuze zat, zatte keuzes

De tijd dat je een naam moest kiezen uit de Bijbel of de Oudheid is gelukkig voorbij. Zeg nu zelf, de Maria’s en Jeffen waren niet te tellen. Met Luc, Johan, Dirk, Marc of Wim kon je een halve school bij elkaar halen, als je die namen op de speelplaats te luid uitsprak. En toen kwam de doorbraak. De Kevins, Kelly’s, Debby’s en Wesley’s werden in Vlaanderen gelost, zoals de duiven op zaterdagochtend. Zou er één papa of mama weten dat “Wesley” westelijke weide wil zeggen? Gelukkig hebben ze Osley niet ontdekt. De zucht naar het exotische en de beate bewondering voor de popcorncultuur leverde ons massa’s Kimberley’s, Britney’s, Cheyenne’s en Shakeera’s op. En vergeet Hollywood niet. Zo hebben we een Bambi gekend. Schattig, niet? Jammer dat ze 1.95 groot werd en nu 120 kilo weegt. En ook de Franse golf bleef ons niet bespaard: Jean-Luc, Jean-Claude, Jean-Marc, Jean-Jean… Om van Claude te zwijgen; zo kenden we zelfs een Claude Zac. Dankzij tennissers onder andere uit Zweden doken de Sven’s en Björn’s in gesloten gelederen op. Ook John Wayne liet zijn sporen na in Vlaanderen.

Wie als zestiger de voornaam “Eddy” draagt, mag blij zijn dat de grootste wielrenner allertijden niet Jules-César heette. Momenteel worden er in landelijke gebieden van Limburg (héél Limburg dus), waar urenlang in een café naar fietsers staren volksvermaak nummer 1 is (naast het vinkenzetten, paddenvangen, de horlepiep dansen en op de cd&v stemmen) nogal wat Remco’s en Wouten gesignaleerd in de kleuterklasjes. Ondertussen heeft de zoektocht naar amusante voornamen, belastend voor de rest van het leven van de boreling, ongekende hoogtes bereikt. Het stopt nooit. De dubbele voornaam werd gelanceerd. Elisabeth op zich is niet meer genoeg, de andere bomma moest er ook bij. Vandaar Elisabeth Lucie Baeten of Lesley-Ann Doppe, pardon Poppe. Ann Reymen noemde haar dochters Pixie Lolita en Mina Monroe, Ann Ceurvels haar zoon Billy-Toulouse. Dat de kruising tussen een voetballer en een miss inderdaad niet véél garantie biedt op verstand, bewezen Miss Belgian Beauty Eveline Hoste en voetballer Bjorn De Wilde die hun kinderen de voornamen Hélène-Victoire en Nio-Lloyd gaven.

BV diarree

Dankzij het schorremorrie dat als “BV” bekend staat, en dat de nodige extra aandacht aan de geboorte van het kleintje wil geven door er een “bijzondere” voornaam voor te verzinnen, is het drukken van geboortekaartjes werkelijk een job geworden die extra inspanningen vergt van de lachspieren van de drukker. Laten we beginnen bij Evi Hanssen. Die noemde haar zoon… Scout. Stoer, inderdaad. Hopelijk belandt hij niet bij de Chiro. Broertje heet Mac. Dries Mertens en Kat Kerkhofs (deze laatste trachtte zich te lanceren als DJ Kit Kat tot een snoepgoedfabrikant – bezorgd om zijn reputatie – protesteerde) kozen Lulu. Hopelijk vergeet niemand de laatste letter. Natalia vond de hondennaam Bobbi (er was al een Rex in de familie) niet genoeg, en hing er dan maar Loua aan. Bobbi-Loua dus. Gaia heeft nog geen klacht ingediend. Het broertje heet Apollo. Mooi zo. Mars was wat ver gezocht.

En dan is er Kaat Pype. Wie denkt dat deze gênante achternaam niet voldoende is, zoekt een nog gênantere voornaam: Relleke. Ooit van gehoord? Als Relleke ooit opgepakt wordt bij een onstuimige betoging ten voordele van de bedreigde Westbengaalse buidelrat, dan zal oom agent ook wel ernstig blijven. Karen Damen koos voor Sky. Oké, kort en duidelijk. We kennen iemand die “Blue” genoemd is. Hopelijk wordt dat later geen koppel. Bij Gazet van Antwaarpe huist er overigens een journaliste die Pebbles heet. Als het een ventje was geweest, dan was het allicht Barney geworden. Pebbles betekent kiezelsteentjes. Ik had ooit een collega die haar kleine “Hasse” noemde. Of ze soms Duits sprak, vroeg ik haar. “Neije,” zei ze. “Woaroem vroagde gai da naa?” Ik heb niets meer gezegd.

En dan is er nog Stijn Baert. Alomtegenwoordige TV-professor. Pluk werd de voornaam voor het kind. Wie bedenkt dit? We blijven ons verbazen. Misschien is Nono wel een naam die goedgekozen is. Koen Wauters is de dader. “Nono” is kennelijk de term die voor alcoholvrij bier gebruikt wordt. Goed zo. Niet te verwarren met Nona, dat is de dochter van Bart Peeters. Het zit ‘m in de details. Het is wachten op Noni. Joni bestaat immers al. Ook fraai zijn de olijke namen die het gebroed van Stéphanie Planckaert gekregen heeft. Het resultaat na veel denkwerk? Iluna, Mageno en Elara. De mammie is namelijk geïnteresseerd in de maan, vandaar. Wat een geluk dat ze niet geïnteresseerd is in aardappelen. Ga maar eens als Bintje, Krieltje of Doré door het leven.

Connerst

En weet men eigenlijk dat Conner de overtreffende stap van “Con” is ? En “con” een Frans woordje is? Voor de vruchten van het VSO onder ons. Con wil zeggen: “onnozel”, een puike naam voor ‘de’ Conner zullen velen denken. Nu Conner de onweerstaanbare drang blijkt te hebben om vader te worden (en daarmee de halve wereld een gevoel van vreugde en blijdschap verschaft) kunnen we alleen maar speculeren naar de voorname voornaam die de gelukkige narcistenbaby zou kunnen krijgen. Misschien is Connerst aangewezen?