De Zevende Dag is in haar nieuwe uitvoering de verpersoonlijking van regimepers. Een voor één mogen bevriende politici een uur lang reclame maken voor zichzelf en hun partij. Afgelopen zondag was het de beurt aan Frédéric de Gucht, een cadeautje van de VRT want de Gucht wil verkozen worden als nieuwe baas van de okkernootpartij Open Vld. De net niet aan anorexia lijdende de Gucht beweerde dat hij een ondernemer was die koos voor de politiek om zaken te veranderen. Onzin natuurlijk. Wie vandaag rijk wil worden gaat niet ondernemen in Vlaanderen, die gaat gewoon in de politiek.

Uiteraard herhaalde de Gucht het riedeltje van zijn mestkever-vader. De Gucht beweerde dat geen haar op zijn hoofd er aan dacht om samen te werken met het Vlaams Belang, ondertussen de grootste partij van Vlaanderen. De Gucht met zijn Open Plee van 5,7 procent betekent bijna niets meer in het politieke landschap, maar hij gaat wel actief het cordon sanitaire verder uitrollen. Hiermee bewijst hij dat hij geen echte liberaal is maar eerder een glibberaal.

Tot overmaat van ramp mocht de uit haar broek barstende Nadia Naji ook nog eens plaatsnemen naast de Gucht op de reftersofa van De Zevende Dag. Twee vertegenwoordigers van partijen die boven hun gewicht boksen dankzij de VRT. De immer met haar ogen rollende Naji sleurt naar verluidt steeds een toiletgeur met zich mee. Die ontsnapt wellicht niet aan haar achterste maar ontsnapt door de gaten in haar schedeldak waar iets wat van verre trekt op een brein ligt te rotten.