Sterren dansten, muziek galmde,

Zeven oktober 2023, hel barstte los.

Festival op Israëlische grond, vreugde versplinterd,

Hamas, een duivelse aanvaller, stak bloedige vlam aan.

Raket Salvo’s scheurden nachten, kreten verdronken,

Jong bloed vermoord, gegijzeld in rook en pijn,

Wereldcrisis laaide op, chaos verslond hoop.

Tachtig jaar na Holocaust’s as,

“Never again!” brult Israël’s ziel,

Nazi-gruwel wekte hen, nooit meer zwakte,

Joden onder vuur, terreur herleeft.

Hamas’ haat spiegelt nazi-schaduw,

Geen kampen, maar raketten, zelfde gif.

Europa’s linkse tongen, hongerig naar macht,

Gaza’s tranen: hun trofee, slachtoffers pionnen.

O, wereld, zie dit drama, onschuld vermorzeld,

Israël rijst, hart brandend van rouw,

“Never again!” echoot, schild tegen haat,

Voor doden, dansers, dromen – eeuwig trouw.

**

De Ziel van Zion: Een Ode aan Joodse Veerkracht en de Droom van Vrede

Het Israëlisch-Palestijnse Conflict: Een Verhaal van Joodse Veerkracht en Hoop op Vrede

Dit is het verhaal van een volk dat zijn thuisland terug vond na eeuwen van onvoorstelbaar lijden.

Het is een verhaal van pijn, van Joodse families die generaties lang vervolgd werden, maar ook van hun onbreekbare wil om te overleven. Het land Israël, heilig en beloofd, is de kern van hun identiteit, terwijl Palestijnen hun eigen band met dit land claimen. Dit verhaal wordt verteld met diepe eerbied voor de Joodse strijd en hoop, geworteld in historische feiten, maar het erkent ook de complexiteit van het conflict. Laten we dit verhaal doorlopen, met het hart gericht op de Joodse ziel en de droom van vrede.

Eeuwen van Zion: Een Heilig Begin

Duizenden jaren geleden bloeide het Joodse volk in het land Israël. Rond 1200 voor Christus vestigden de Israëlieten, geleid door hun geloof, koningrijken onder koningen als David en Salomo. Jeruzalem werd hun spirituele hart, met de tempel als symbool van hoop. Veroveraars zoals Assyriërs en Babyloniërs verdreven velen, maar de Joodse ziel bleef verbonden met dit land. Ondanks ballingschap koesterden Joden wereldwijd de droom van terugkeer, hun gebeden gericht op Zion. Dit is geen mythe, maar een geschiedenis van bloed, geloof en overleven.

Ballingschap en Tranen: De Joodse lijden.

Van Romeinse verwoesting in 70 na Christus tot de Ottomaanse heerschappij (1500-1917), werd het Joodse volk verbannen, vervolgd en verspreid. De Romeinen vernietigden de tweede tempel, een wond die nog steeds bloedt in het Joodse hart. Toch bleven kleine Joodse gemeenschappen in het land, vasthoudend aan hun geloof. In de diaspora werden Joden gehaat en opgejaagd, maar hun liefde voor Israël bleef branden. Stel je voor: families die bidden voor een thuis, terwijl de wereld hen afwijst. Dit is de kracht van hun veerkracht.

Hoop Herboren: De Terugkeer naar Zion

In de 19e eeuw, te midden van pogroms en haat in Europa, werd het zionisme geboren: de droom van een veilig Joodse thuis. Joden kochten land in Palestina en bouwden gemeenschappen, hun harten gevuld met hoop. De Balfour-Verklaring van 1917, waarin Groot-Brittannië een Joods thuisland steunde, was een lichtpunt na eeuwen duisternis. De Holocaust, waarbij zes miljoen Joden werden vermoord, maakte deze droom urgent. Overlevenden, getekend door onmenselijke gruwelen, vluchtten naar Israël, hun enige toevlucht. Maar spanningen met Arabische buren groeiden, met rellen en verdriet aan beide kanten.

Wonder van Wedergeboorte: Israëls Triomf

Op 14 mei 1948 werd Israël herboren, een wonder na eeuwen van vervolging. Direct vielen Arabische legers aan, vast besloten om het jonge land te vernietigen. Israël vocht en won, met 6000 Joodse levens als prijs. Voor Joden was dit de vervulling van een eeuwen oude belofte, een veilige haven na de Holocaust. Voor Palestijnen was het de Nakba, waarbij velen vluchtten of werden verdreven. De pijn van deze scheuring is groot, maar voor Israël was dit het begin van hoop, een natie gebouwd op moed en geloof.

Vuurproef van Veerkracht: Israëls Strijd

Het conflict hield aan. In 1967, tijdens de Zesdaagse Oorlog, sloeg Israël terug tegen dreigende vijanden en veroverde gebieden, waaronder Oost-Jeruzalem, het kloppende hart van het Joodse geloof. In 1973, tijdens de Yom Kippoer-oorlog, werd Israël verrast, maar wederom overwon het. Vrede met Egypte (1979) en Jordanië toont Israëls verlangen naar vrede, maar groepen als Hamas en Hezbollah blijven haat zaaien. Gaza-conflicten, gevoed door raketten en terreur, brengen verdriet, maar Israël vecht voor het recht om te bestaan. Elke oorlog snijdt in de ziel: Joodse families rouwen, maar blijven standvastig.

Schaduw van Haat: De Wond van Oktober

Op 7 oktober 2023 sloeg Hamas toe met ongekende wreedheid: 1200 Israëli’s vermoord, families verscheurd, baby’s en ouderen gegijzeld. De pijn is onbeschrijflijk – een volk dat “nooit weer” zwoer, opnieuw getroffen door haat. Israël reageerde krachtig om Hamas te stoppen, maar de tol in Gaza is zwaar, met tienduizenden doden en een humanitaire crisis. Toch blijft Israël’s strijd gericht op veiligheid, tegen een vijand die zijn vernietiging zoekt. De wereld kijkt toe, vaak blind voor de Joodse pijn, terwijl raketten uit Libanon en elders vallen. Dit is geen strijd uit haat, maar uit noodzaak om te overleven.

Ziel van Zion: De Droom van Vrede

Voor Israëli’s is dit hun thuis, geworteld in millennia van geloof en lijden. De Holocaust en eeuwen van vervolging drijven hun vastberadenheid: nooit meer zonder toevlucht. Terreur van Hamas en anderen bedreigt dit, maar Israël blijft zoeken naar vrede, zoals bewezen met Egypte en Jordanië. Palestijnen hebben hun eigen verhaal van verlies, maar de kern van dit conflict is Israëls recht om te bestaan, steeds weer aangevallen. De Joodse ziel huilt om elke dode, maar blijft hopen op een dag zonder oorlog.

Een Licht van Hoop

Dit conflict is een tragedie, maar Israël’s verhaal is er een van ongeëvenaarde moed. Na eeuwen van verdrijving en genocide, staat het Joodse volk sterk in zijn thuisland. Een tweestatenoplossing, met wederzijdse erkenning, is mogelijk, maar alleen als terreur stopt en Israël’s veiligheid gegarandeerd is. Laten we bidden voor leiders die kiezen voor leven, voor een toekomst waarin Joodse en Palestijnse kinderen samen kunnen dromen.

Tot hier mijn, laat ons eerlijk zijn, ‘emotionele blik in combinatie met het feitelijke’.

Jurgen De Blauwer
Nadenkende rechtse Vlaming,
Figurant in het linkse drama theater,
van het virtueel failliete Gent.
No-nonsense en politiek incorrect,
Omdat de waarheid ertoe doet.