Kent u die politici die steen en been klagen dat ‘tScheldt en andere dissidente stemmen voor ‘polarisatie’ zorgen?

Laten we er even het vergrootglas en een portie filosofie bij nemen.

Het zijn politici die beslissen een asielcentrum te injecteren in een dorp als Schilde, dat er om bekend staat rust en groen te cultiveren.

Trouwens dat cultiveren wordt erg letterlijk genomen door de lokale politiek. Je mag in Schilde geen boom uitdoen, geen vierkante meter kiezel leggen, geen tuinhuis bouwen, geen kubieke meter water lozen in de gracht of je moet er een vergunning voor hebben nadat je een buurtonderzoek overleefde.

Waar heb je in Schilde geen vergunning of buurtonderzoek voor nodig? Het implanteren van een asielcentrum voor 200 mensen.

Even terug over die polarisatie.

Het is niet ‘tScheldt dat polariseert, het is de politiek die polariseert.

Het organiseren van een open concentratiekamp vol zogenaamd kwetsbare ontheemden uit cultureel tegengestelde samenlevingen in vergelijking tot de onze, is per definitie een daad van polarisatie.

Het is niet alleen een daad van polarisatie, het is een daad van collaboratie, van annexatie, van aberratie, van hersenlobotomisatie, van moslimisatie, van islamisatie, van idiotisatie, van aggresivisatie, van attaquatie en offensivisatie!

Er is een reden waarom wonen in Schilde werkt. Dat zijn de ligusterhagen, de beukenhagen, de klimophagen, de laurierhagen, de sierlijk gesmede poorten en de gecameratiseerde oprijlanen. In tegenstelling tot wat de Vlaamse bouwmeesters beweren is de mens NIET geschikt om in torenhoge duiventillen in de stad te wonen. De Vlaamse bouwmeesters menen dat mensen het best als ratten in stedenbouwkundige kooien op elkaar gestapeld dienen te wonen omdat ze dan maar één rioolpijp moeten aanleggen, één gsm-mast moeten plaatsen, één afvalkoker moeten inbouwen en één kelder moeten inrichten als fietsopslagplaats.

In plaats van Vlaanderen de verschilderen, kiest de overheid ervoor om Vlaanderen te verantwerpiseren.

Driewerf nee. De mens heeft rust en ruimte nodig. De mens heeft groen nodig. De mens moet de vrijheid hebben om zelf te beslissen het hekje in de haag te openen naar de buren, zelf te beslissen om in contact te komen met andere mensen.

In plaats van Vlaanderen de verschilderen, kiest de overheid ervoor om Vlaanderen te verantwerpiseren. Nee, beste vrienden, slechte keuze. Iedereen zou het recht moeten hebben op een eigen tuin, al was het een tuintje. Iedereen zou het recht moeten hebben op een haag, om achter de haag te doen en te laten wat de mens wil. De grootste en beste remedie om de drang een ander een mep te verkopen te temperen is een haag, een bloembed, een tuinvijver, een groentenkas, een compostvat of simpelweg een boom in de hof.

Een unit van 200 op elkaar gestapelde asielzoekers in een parkgebied injecteren is de creatie van een stad in een dorp.

Daar kan alleen maar ellende van komen.

Scheut in evenwicht

Ondertussen heeft een deel van de inwoners van Schilde zich verzameld in een tijdelijk buurtcomité onder de naam “Scheut in evenwicht”. Ze trokken naar de vrederechter in Brasschaat met de vraag aan Fedasil en Anneleen Van Bossuyt om een omgevingsonderzoek te laten uitvoeren. Een sympathieke vraag natuurlijk. Het comité durft zich echter niet radicaal uit te spreken tegen de komst van een asielcentrum. Het comité blijkt te kunnen leven met een asielcentrum zolang er maar eerst over kan samengezeten worden. Tja. De vrederechter heeft gemeld dat hij een theekransje organiseert in september met alle betrokken partijen. Tja.

Trage Weg

Het 17-hectare tellende terrein van de Paters van Scheut was altijd toegankelijk voor wandelaars, niet in het minst omdat er zich een Mariagrot en een paterskerkhof op het terrein bevinden.

Een van die toegangswegen is nu het voorwerp van een belachelijke strijd om aan te tonen dat het terrein toegankelijk moet blijven voor het publiek. Dat is alsof de geallieerden een proces opstarten om een trage weg toegankelijk te houden voor wandelaars naar een concentratiekamp. Vrienden, die weg is slechts een voorwendsel voor zogenaamde oppositie van het gemeentebestuur. We weten ondertussen, toch zij die het ‘tScheldt lezen, dat het lokale bestuur van Schilde een hypocriete strijd voert. Voor het oog van de camera’s moeten N-VA burgemeester Dirk Bauwens en zijn discipelen doen alsof ze tegen het asielcentrum zijn, maar achter de schermen doet de lokale N-VA er alles aan om Anneleen van Bossuyt te faciliteren haar federale droom van een asielcentrum in Schilde waar te maken.

Die trage weg is eigenlijk het Pater Reygaertspad. Dat is al jaar en dag een paadje met een heus echt straatnaambord. Dat pad liep tot op het terrein van de Paters van Scheut om bijvoorbeeld naar de Mariagrot of het kerkhof te wandelen. De drie nieuwe eigenaars van het domein die hun ziel verkocht hebben voor vele dukaten aan Fedasil hebben het pad gewoon afgesloten met een hek. In het Schilde van vroeger, van enkele maanden geleden dus, vloog je daarvoor in de gevangenis. Omdat het echter om een concentratiekamp van de overheid gaat, leidt dit tot wat gekissebis en geblaas van de lokale N-VA en liberalen.

Om het zo belachelijk mogelijk te maken heeft het gemeentebestuur de bevolking opgeroepen te bewijzen dat ze ooit het pad heeft gebruikt. De bevolking moet foto’s en gps-data ter beschikking stellen aan de gemeente zodat die voor de Raad van State kan bewijzen dat de weg toegankelijk moet blijven. In een futloze beweging heeft de gemeente via twee burgemeesterbesluiten het afsluiten van de trage weg aangevochten. De drie eigenaars zijn daarop naar de Raad van State gestapt om ‘hun’ weg afgesloten te mogen houden.

Dat de gemeente Schilde nu plots burgers vraagt te bewijzen dat er een trage weg naar en over het domein van de Paters van Scheut liep wijst op een zeker hersenprobleem bij de politici van de meerderheid. De gemeente Schilde heeft namelijk zelf in het verleden een kaart van alle trage wegen op haar grondgebied gemaakt. Daarop staat sinds jaren het Pater Reygaertspad. U vindt de kaart HIER. Wat niet op de kaart staat is de plaats waar de hersenen van de Schildese N-VA politici zich bevinden. Niet onder hun hersenpan, dat is duidelijk.

Pater Reygaertspad

Trouwens tussen haakjes waarom ligt daar een “Pater Reygaertspad”? Dat pad is een hommage aan René Reygaerts (13 juli 1881 – 11 januari 1972). Dat was een Scheutist, die zijn missioneringswerk niet alleen geestelijk maar ook fysiek vertaalde in het bouwen van kloosters, kerken en… een gigantisch voetbalstadion. Reygaerts werkte vele jaren in Congo. Hij bouwde er mee aan de kathedraal van Kinshasa. In Kisantu ontwierp hij de Onze-Lieve-Vrouw-der-Zeven-Weeënkerk, in Toscaanse stijl nog wel. In Umangi bouwde hij de de neoromaanse Sint-Pieterskerk en in Lisala bouwde hij de Sint-Hermeskerk. Hij ging op pensioen in België, maar dat duurde niet lang. Toen hij 67 was in 1947 vroeg pater Raphaël de la Kethulle aan René Reygaerts om terug zijn soutane aan te trekken en te verkassen naar Leopoldstad om er… een voetbalstadion te bouwen, met name het uit de kluiten gewassen “Stade Roi Baudouin“. Reygaerts keerde na de bouw van het stadion terug naar België en stierf er in 1972. Hij ligt in Schilde begraven op het paterskerkhof dat we hierboven al bespraken. Je kan dus letterlijk het Pater Reygaertspad nemen om na een boswandeling uit te komen aan het graf van René Reygaerts op het privé-kerhof van de paters. Dat kan dus nu niet meer omdat de asielminnende ondernemers die het domein van de paters kochten het pad hebben afgesloten. Dat deden ze uiteraard niet zonder toestemming van Anneleen Van Bossuyt (N-VA) die geen ongemoslimiseerde Schildenaars wil zien op haar Heilige Fedasilgrond.

Salat

Via onze ondertussen gerenommeerde afluisterapparatuur van Russische makelij in de toiletten van het Migratieministerie van Anneleen Van Bossuyt weten we dat Anneleen een geluidsinstallatie heeft besteld voor de Salat (of Salah). Via de geluidsinstallatie zal er in de bossen van Schilde 5 keer per dag opgeroepen worden voor de ‘Salat’. Bij ons in Vlaanderen is de salat een groene groente die we bij kip eten, in het asielliefhebbersland van Anneleen is dat de naam voor een verzameling van 5 dagelijkse indoctrinatiemomenten wetende: de Fajr (gebed bij zonsopgang), de Dhuhr (gebed ‘s middags), de Asr (gebed in de namiddag), de Maghrib (gebed bij zonsondergang) en de Isha (gebed ‘s avonds).

Beelden

**

Steun de strijd van ‘tScheldt tegen de installatie van ondingen als asielcentra overal in Vlaanderen

Je kan ‘tScheldt steunen door:

1. een bedrag naar keuze te storten op rekening: BE11 4310 7607 5248 (graag met vermelding ‘steun’ en je email zodat we je kunnen bedanken), of
2. door (al dan niet anoniem) te steunen via: steunactie, of
3. door je abonnement te vernieuwen via deze link