Er zijn al heel wat emoties en tranen gevloeid over de bomen in Antwerpen.

Al een week staan de media er vol van.

Ook de stadsbestuurders struikelen over elkaar om een happy ending te breien aan dit slechte toneelstuk.

De boom wordt in de kranten bejubeld als de verbinder van gemeenschappen en de brenger van verkoeling in deze oververhitte tijden.

Om in deze komkommertijd de kranten vol te schrijven, moeten er veel van zijn vriendjes worden gekapt.

Neem nu de Gazet van Antwerpen, goed voor dagelijks 50.000 kranten van ongeveer 40 pagina’s, ofwel 2.000.000 pagina’s, waarvoor zo’n 1.500 bomen moeten worden omgehakt.

De bomensaga is al zeker een week bezig, wat neerkomt op ongeveer 9.000 bomen verder.

Begin nu niet meteen in de pen te kruipen. Ja, ik weet dat er digitale kranten zijn, dat er gerecycleerd papier bestaat, en dat er ook andere onderwerpen in de krant staan. En ja, die krant zou sowieso worden uitgegeven.

Maar wat opvalt, is dat de perssteun aan Vlaamse kranten voor een belangrijk deel wordt berekend op basis van het aantal gedrukte exemplaren.

Dus je leest al die duurzaamheidswaanzin op het vel van voormalige bomen.

Ben El Salami