De klimatologische omstandigheden in ons landje gebieden mij (en ook moeder de vrouw) om de zolder op te gaan en daar een “grote” kuis te houden.

Ik zet me op een taboeretje en begin te grasduinen in mijn oud studiemateriaal. Daar tref ik leerstof over de “EGKS” aan, de voorloper van de EU. De “Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal” – wie kent het nog? – werd in 1951 opgericht voor 50 jaar om oorlogen in Europa te voorkomen en de economie te stimuleren. Dus dat boeltje is opgedoekt in 2002. Er zijn geen steenkoolmijnen meer, en de staalindustrie hebben ze ook kapotgemaakt. Heel die map kan dus naar het oud papier.

De volgende kaft is die van de Benelux. Ik denk: die mag ook weg. Maar wacht, wat blijkt? Die club bestaat nog steeds en heeft zelfs een Benelux-werkprogramma 2025-2028, bestaande uit allemaal dezelfde prietpraat als de EU: de regio sterker, veiliger en duurzamer maken. Let op: ze hebben nog steeds een “Benelux Interparlementaire Assemblee” en een “Benelux-Secretariaat” in Brussel, en natuurlijk ook een Secretaris-Generaal van de Benelux Unie – een mooi, rustig jobke met een leuk visitekaartje. Dat parlement omvat 49 leden, waarvan 21 Belgen (zoals Peter De Roover), 21 Nederlanders (met als opvallendste naam Geert Wilders) en 7 Luxemburgers.

De parlementsleden zouden geen rechtstreekse vergoeding krijgen, maar dat zit verwerkt in hun nationale vergoeding, dus je kunt ernaar raden. Het secretariaat kost (in 2025) een kleine 16,8 miljoen euro, waarvan een 12 miljoen wordt uitgegeven aan ongeveer 55 personeelsleden. Lijkt toch wat op een parkeergarage voor vriendjes. De rest gaat naar allerlei werkingskosten.

Ik begin wat te fantaseren en kom tot het besluit dat de Benelux een sterke regio zou zijn als die écht verenigd was. Het zijn natuurlijk losse gedachten, maar we zouden drie wereldhavens hebben: Zeebrugge, Antwerpen en Rotterdam. Verder twee vliegvelden en luchtvaartmaatschappijen, die we zouden kunnen fuseren tot één mogelijk efficiënte onderneming. We zouden een gezamenlijk blok kunnen vormen binnen de EU of er gewoon uit stappen. Samen allerlei materiaal kopen en, wat nu in de mode is, militaire spullen. Luxemburg krijgt zijn status van fiscaal paradijs terug – laat de centjes maar komen. Terug de trein op met de couponnetjes, lekker milieuvriendelijk reizen. Ook zou het misschien een oplossing kunnen zijn om te besparen op al onze parlementen. En één koningshuis, of geen.

Ik droom maar luidop, maar er zit toch iets in, hè?

Ik moet stoppen, want madame roept al.

Ben El Salami

**

Illustratie: vlag van de Benelux

**