Ons lichaam bestaat voor ongeveer 70 procent uit water en dat moeten we per dag bijvullen door ongeveer 1,5 liter water te drinken.

Waar halen we dat water? Voornamelijk uit: leidingwater of flessenwater.

Hoewel ons leidingwater ruim in orde is, komt België in 2024 niet voor in de top 10 van de EPI “Environmental Performance Index” en belanden we op de 15e plaats van 180 landen.

Dat is op zich niet slecht, natuurlijk, en deze index is natuurlijk ook geen evangelie. Ons leidingwater wordt gewonnen uit oppervlaktewater, wat enige uitdagingen voor de toekomst met zich meebrengt.

Ons oppervlaktewater wordt bedreigd door de ‘forever chemicals’ zoals PFAS en TFA, “party drugs” denk maar aan cocaïne, landbouwchemicaliën, industriële lozingen, rioolwater en geneesmiddelen.

Volgens de EU komen ca. 10.000 chemische stoffen in het milieu terecht, maar bij onze noorderburen worden slechts 60 stoffen gecontroleerd. Wat gebeurt er met de overige 9.940 stoffen? Hiervoor bestaat geen norm, en ze worden ook niet gecontroleerd. Grappig genoeg wordt gesteld dat, als je als oudere witte man een bierbuikje hebt, giftige stoffen in je vetlaag worden opgeslagen. Dan is die buik toch nog ergens goed voor.

Er komt een tijd dat je als jongere, als je wilt uitgaan, je niet eerst hoeft in te drinken met bijvoorbeeld wodka, maar gerust een glas water uit de kraan kan drinken en, yes, je bent ready to party! Voor de hiervoor genoemde PFAS en TFA plant de EU nieuwe limieten in 2026, beter laat dan nooit.

Als we in het buitenland zijn, drinken we vrijwel nooit kraanwater en kiezen we voor flessenwater. We stellen ons geen vragen over dat flessenwater, maar is dat wel zo schoon? In België is flessenwater van voldoende kwaliteit, maar wat ik niet wist, is dat vooral goedkope huismerken worden gemengd met kraanwater of daar volledig uit bestaan. Dat zou op de fles vermeld moeten worden, maar wie leest dat nu?

Ook de duurdere topmerken zijn gevoelig voor fraude. Zo werd Nestlé Waters in Frankrijk veroordeeld omdat ze illegale zuiveringstechnieken gebruikten en het water toch bestempelden als natuurlijk mineraalwater. Dan zit je daar met je dure glas Perrier om de Nestlé-jongens rijk te maken. Opvallend is dat de regering-Macron ervan op de hoogte was, maar alles deed om het schandaal te verdoezelen en inspecties manipuleerde. Toch fijn dat je op je regering kunt vertrouwen. Nestlé kreeg een boete van 2 miljoen euro, terwijl de totale fraude werd geschat op 3 miljard euro – een mooie verhouding, nietwaar?

Het kan nog gekker: in de VS wordt kraanwater vermengd met fluoride, met als voorwendsel dat het tandbederf voorkomt. In werkelijkheid is die fluoride een bijproduct van de fosfaatmeststoffenindustrie, zeg maar gerust industrieel afval. Een slimme manier om van je rommel af te komen: ram het door de mensen hun strot, krijgen ze mooie tandjes van!

In de EU is dit gelukkig verboden.

Ons kraantjeswater bevat een beetje chloor, maar dat is om mogelijke bacteriën te doden. Er zou geen gezondheidsrisico zijn, laten we hopen.

Wat moeten we nu doen? Wel, ‘tScheldt gaat zelf water testen en we laten je weten hoe dat afloopt.

Zat zullen we zeker niet worden.

Ben El Salami