**
In april 2025 lanceerde de redactie van ’tScheldt een nieuwe, aparte, website louter gericht op het literaire aspect van satire. De nieuwe website bevat alleen artikels, geen cartoons, geen memes en geen Google Ads-reclame. De website bevat zo weinig toeters en bellen dat lezers vragen of ze mogen komen skiën op de weelderige witruimte tussen de paragrafen en artikels.
Naar aanleiding van de lancering vroeg ’tScheldt aan tal van mediaspelers waar ’tScheldt tot dusver geen enkele relatie mee had of men eventueel bereid zou zijn een ‘introductie-artikel’ te schrijven over satire, vrijheid van meningsuiting, persvrijheid of over de media in het algemeen.
De komende weken zullen we op onze nieuwe literaire website extra aandacht schenken aan deze introductie-artikels en de schrijvers ervan.
De eerste schrijver in de reeks is Dirk Theuns.
“Dirk Theuns?”, zullen sommige zeggen. “Wie is Dirk Theuns?”
Wel, we beginnen de reeks bewust met Dirk Theuns omdat Theuns iets bijzonders deed.
Theuns is professioneel gezien een “audiovisueel producer/regisseur”. Zo zijn er natuurlijk veel. Theuns besloot echter na het coronadrama een eigen kritisch nieuwsmedium te creëren omdat hij niet gelukkig meer was met de mainstreammedia (lees Regimepers).
Hij startte “FikFak News“.
Zonder hulp van de ‘grote mediajongens’ bouwt Theuns aan zijn organisch groeiende burgermedium. Wij horen in de omgeving van ’tScheldt, tot ons plezier, steeds vaker mensen verwijzen naar FikFak News.
**
Introductie-artikel van Dirk Theuns
Eeuwen geleden, toen ik jong was, werden er geen vragen gesteld over vrijheid, omdat het een evidentie was, vastgelegd door de grondwet.
Alleen, het is geen evidentie, kwamen we later, willens nillens, te weten. Het kind van de sixties besefte niet dat er mensen zich hadden opgeofferd voor zijn vrijheid. Het hoogste goed. Je moet er een zekere maturiteit voor hebben om het ten volle te begrijpen, of je moet de onvrijheid aan den lijve ondervonden hebben.
Tijdens coronatijd wist de woonzorgcentrumbewoner er alles van. Vrijheid om te gaan en te staan waar je wil, werd bedreigd met “quarantaine”.
Een machtsgeile gouverneur legde godbetert een avondklok op, en dacht een persoonlijke oorlog aan te kunnen gaan met een virus. Platslaan, samen als 1 ploeg, ze verkneukelde zich met militair taalgebruik. Met de gekende angstsoldaten als J. De Kakelaar & Co als wapen. Het werd duidelijk dat angst geen uitstaans heeft met intelligentieniveau, maar wel met persoonlijkheidsontwikkeling.
Het onbegrip voor zoveel irrationaliteit deed me aan het schrijven gaan.
Geen mens is nl. geboren met de macht om de vrijheid van een ander te mogen afnemen. Vrijheid is een geboorterecht.
Meer ze staat onder druk. Vooral de vrijheid van mening. ‘t Scheldt weet er alles van. Anno 2025 wordt kritiek aangevoeld als kwetsend, en zo ontstaat de slachtoffercultuur.
De -ist woorden vliegen in het rond, de nuance is compleet zoek. Cultuurkritiek wordt gelijkgesteld met racisme. John Cleese is gestopt met religieuze topics, uit angst. Charlie Hebdo werd weggeveegd, een Franse leraar werd onthoofd.
Omdat hij het principe van de vrije meningsuiting wou illustreren, in de hoop dat dit tot meer inzicht zou leiden, tot een zachtere maatschappij.
In naam van de vrijheid van meningsuiting: graag 0 tolerantie voor al wie geweld gebruikt, en de wereld wordt weer een beetje humaner. Wie kan daar tegen zijn? Welke leraar zal dat topic nog aandurven? De volgende gek staat klaar, omdat de straffeloosheid heerst.
Tenzij je “white lives matter” op een Rotterdamse brug projecteert, dan krijg je 2 jaar effectief in 2025. Een strafmaat afhankelijk van de kleur die je kiest dus, en dat is bijzonder.
Maar we wijken af. Vrije meningsuiting is het grondbeginsel dat het bestaan van een democratie mogelijk maakt, en dat vooruitgang drijft.
These, antithese, synthese zijn de basis voor welvaart en open samenleving.
Dat moet uiteraard tussen de parameters die duidelijk beschreven staan in de wet: niet aanzetten tot geweld, geen racisme, laster & eerroof.
Interpreteerbare begrippen, waar ‘tScheldt wel ‘s last van heeft, om het met een eufemisme te zeggen.
Ik ben zelf groot voorstander van satire, maar besef dat het een slappe koord is om op te dansen, en dat heeft ook te maken met smaak. Ook van de rechter in kwestie dus.
Goeie satire is een moeilijke, maar noodzakelijke discipline die de laatste jaren wat ondergesneeuwd was. Narren hadden een belangrijke functie bij intelligente koningen, en belandden in de kerker bij de mindere goden. Ze verdienen bescherming, omdat ze vaak als enige de vinger in de wonde steken. Een wonde die iedereen ziet, maar niemand durft te benoemen. Dat het regelmatig smaakloos is, is eigen aan het concept. Ik ben zelf geen schelder, omdat het enkel iets zegt over de zender, en nooit over de ontvanger.
In december vroeg VTM online of ze bij iemand het kerstdiner mochten komen filmen. Ik antwoordde dat ze het aan de familie Van Ranst moesten gaan vragen, want dat ze daar een varken zouden zien dat een kalkoen opat.
Het mopje triggerde veel mensen en polariseerde. In die mate zelfs dat hij me zelf opbelde, met de vraag waarom. Ik moest hem even herinneren aan het begrip vrije meningsuiting, en dat humor, ook al is het smaakloos als een droge kalkoen, moet kunnen.
Achteraf bekeken vond ik mijn mop te plat, en niet mijn stijl. Maar ik ben dan ook heel kwaad op deze man, die op arrogante wijze een product promoot waar ontzettend veel mensen onder lijden. Ik filmde zelf 15 schrijnende getuigenissen van mensen met vaccinatieschade, waarbij de link werd toegegeven door hun artsen. Mensen wiens leven verwoest is. Dat verklaart mijn uithaal naar deze man met vreemd empathisch vermogen. Vergeet niet dat hij op een congres zei dat je als viroloog bij begrafenissen van slachtoffers moest aanwezig zijn, stilletjes op de achterste rij, en dat je dan “met veel weg kunt komen.” Het gefilmd fragment haal ik elk jaar boven als hij het weer’s uithangt.
Vaak denk ik over ‘tScheldt: mannen, dat heeft geen zin, dat is erover, het is frustratie-ventilatie. Iedereen heeft recht op privacy.
Maar nog meer denk ik: in de roos, goed gedaan. Een maatschappij heeft een vrije mening van ‘tScheldt nodig, omdat ze de onrechtvaardigheden aankaarten die niemand anders durft te benoemen. En als dan de privacy geschonden wordt van de dader, dan is dat maar zo. Sihame weet er alles van.
Dus ja, graag meer ‘tScheldt, maar wat mij betreft mag er meer nagedacht worden over de grens tussen satire en vendetta, want daar lijkt het soms op.
Zelf creëer ik het online magazine fikfak.news, waar ik elke week de gekte bekijk die de klassieke media niet haalt, als een alien, en liefst met humor. Mijn hart klopt ervoor, omdat ik voel dat de 4e macht zijn functie “vergeten” is, ze staan niet langer in opdracht van de waarheid, en dus gaan ze voorbij aan hun kerntaak. Ze zullen het geweten hebben: 2025 zal het jaar worden waar de reguliere media hun belang zal zien verschrompelen, want iedereen is het beu. De burgerjournalistiek, met al zijn gebreken, zal zich verfijnen, en de waarheid zal je daar sneller vinden dan in de gekochte media.
Nu, na Facebook en uiteraard X, ook Google zich verzet tegen de factchecking, zal de vrije mening terug meer ademruimte krijgen, en daar zal de bende van Ursula niet tegenop kunnen.
Ik signeer m’n boeken wel ‘s met deze leuze, die m.i. ook geldt voor ‘t Scheldt:
“Liever geschuwd om de waarheid, dan geprezen om de leugen.”
Veel succes met jullie nieuwe site, en fikfak ‘s mee!
